Vrijdag 04/11

91 11 17
                                    

19:31

Binnen een halfuur start het Halloweenfeest waar we ondertussen al een hele week over bezig zijn. De groepschat van onze groep is het laatste kwartier al heel actief geweest. De organisatoren van het feest zijn alles dubbel, driedubbel en zelfs vierdubbel aan het chekken zodat alles zeker perfect in orde is. Tenslotte moeten we nog steeds meer volk zien te trekken dan de Flamettes. Momenteel doen we het niet slecht. We verwachten al zeker rond de 120 mensen, reken daar hun vrienden bij van andere scholen en we zitten al boven de 200 gasten. Voor onze eerste fuif doen we het niet slecht, vind ik zelf. Gelukkig hebben de organisatoren de grootste tuin van onze vriendengroep kunnen regelen. De ouders van Cas zijn niet thuis en hij heeft een tuin van bijna een hectare vol met bomen en een carport voor als het zou regenen. En het leukste is dat iedereen er verkleed zal rondlopen. Oh, nu ik erover denk. Ik heb mijn 'kostuum' nog niet aangetrokken. Ik heb besloten om er niet zoveel geld aan te verspillen. Ik trek gewoon een zwart T-shirt aan, mijn zwarte jeans, wat zwarte schmink et voilà we hebben de demon-engel (noem het zoals je het wil). Natuurlijk moet ik mijn zwarte engelenvleugels aantrekken die ik gisteren heb gekocht in de carnavalshop en mijn outfit is compleet. Shit, is het al zo laat! Binnen 5 minuten staat Viktor voor mijn deur om samen naar het feest te gaan. Het feest begint namelijk om 20 uur, maar aangezien onze groep het organiseert moeten we er zeker een kwartier eerder zijn. De bel gaat en ik ga naar beneden. Ik voel de kriebels al in mijn buik wanneer ik de trap af stap. Ik heb dat gevoel wel wat vaker als ik iets leuks ga doen met mijn beste vriend. Ik trek de deur open met een zwaai en ik zie onze groepsleider voor me staan. Zijn zwarte haren zijn achteruit gekamd en zijn sproeten zijn verstopt achter een dikke laag witte schmink. Hij draagt ook zwarte kleren, maar hij heeft er een cape bovenaan die hij dramatisch openzwaait wanneer ik de deur open. Ja, hij is verkleed in Dracula. Nog voor ik iets kan zeggen, blaast hij met open mond en ik voel de speekseldruppels op m'n gezicht spatten. 
"Wat vind je van de tanden?" vraagt hij opgewonden.
"Angstaanjagend" lach ik.
Hij gunt me een spottende blik en wandelt terug naar zijn fiets die wat verder op het voetpad staat. Ik neem ook mijn fiets en we rijden samen de straat uit. Zo te zien is de stad ook nog een beetje in de Halloweensfeer. Aan de voordeuren staan kleine, uitgeholde pompoenen die ons met een lichtgevende lach aanstaren. Sommige huizen hebben zelfs hun voortuin ingericht als een klein kerkhof en in de bomen hangen neplijken. Voor we het weten rijden we de oprit op van Cas' huis. Dit is waarschijnlijk het meest versierde huis van de stad en zijn omstreken en dat alleen voor dit feest. Hopelijk hebben ze niet alles moeten aankopen, want de som wordt verdeeld onder alle leden van de groep. De poort rolt langs beide kanten open zodat we onze fietsen in de tuin kunnen 'parkeren'. De tuin is prachtig versiert. Er is een lange tafel vol met hapjes, snoep en een gigantische kom met punch waardoor mijn lichte ongerustheid dat er te weinig zou zijn, weggaat. Al onze groepsleden zijn er en iedereen is verkleed in iets anders. Origineel! Ik kijk om me heen. Ik zie Mathisse als weerwolf, Eliza als heks samen met Bram als tovenaar, Amanda heeft een pompoen op haar hoofd en Mathias is verkleed als de meest sexy zombie die ik ooit heb gezien. Wacht... Zei ik nu net 'de meest sexy'? Hoe kan een zombie in godsnaam sexy zijn. Ik schud de gedachte weg en ik wandel op de groep af. Ik ontvang onmiddellijk een complimentje van de zombie.
"Nice kostuum, Seba."
"Thanks Math" zeg ik onbewust zijn naam afkortend. 
"Ok, we hebben dus een bijnaam voor Mathias" lacht Selina, die het boek al tevoorschijn tovert. 
Ze noteert de naam op het juiste blad en legt het boek dan snel weer weg, want de eerste gasten komen al toe. Jodie laat de muziek snel draaien en Bram rent de gasten toe om ze te verwelkomen. Laat het feest maar beginnen!

22:46
Terwijl het liedje 'Higher' van Netsky op de achtergrond speelt, sluiten er nog steeds nieuwe gasten aan bij de al bestaande groepjes. Eliza komt buiten met de derde kom punch, want die wordt sneller leeggedronken dan we dachten. Er zijn al 192 mensen geteld en bijna iedere vierkante meter van de tuin is bezet met gasten. Ik kijk naar de gigantische groep en besluit dat dit feest zeker geslaagd is of het nu grootser is dan dat van de Flamettes of niet. Ik zet ook een nieuwe kom paprikachips op tafel en zie dat de jongens van onze groep samen staan aan een hoge tafel. Ik ga erop af en meng me in het gesprek. Het gaat over het feest. Dat heb ik al snel door aangezien Bram er druk over aan het praten is.
"En hopelijk raakt het bier niet op en hopelijk is de muziek naar iedereens smaak en hopelijk is er genoeg Halloweensfeer."
"Hou je nu gewoon even kalm, Bram" zegt Lennert koeltjes.
"Ja, iedereen heeft het toch naar zijn zin" vult Cas aan.
"En niemand heeft ons toch al iets opgemerkt dat het slecht is" zegt Mathias er nog snel bij.
"Bram, geloof mij en iedereen gewoon eens dat dit het beste feest ooit is!" roept Mathisse het uit.
"Jongens, wat zeggen jullie ervan om eens iets anders te doen dan stressen over dit feest?" stel ik voor.
"Ja, 'Turth or Dare zeker'?" vraagt Viktor spottend.
"Wat is er mis met 'Truth or Dare'?" antwoordt Bram.
De groep kijkt elkaar vragend aan, want blijkbaar vind niet iedereen 'Truth or Dare' zo'n vreselijk spel. Uiteindelijk halen ze hun schouders op en besluiten iets anders te spelen omdat hun vampierleider het geen goed idee vindt. 
"Wat denk je van 'Nooit heb ik ooit'?" stelt Mathias plots voor.
"Ja, lang geleden dat ik dat nog heb gespeeld!" stemt Mathisse.
Lennert ziet er zoals altijd niet zo overtuigd uit, maar het maakt hem niet zoveel uit.
Cas begint.
"Nooit ben ik ooit zat geweest."
Iedereen steekt zijn hand op behalve Mathias en Cas zelf.
"Proficiat Cas, je kan jezelf goed onder bedwang houden" merkt Lennert sarcastisch op.
"Danku Lennnert, ik ken mijn grenzen" zegt hij al even sarcastisch terug.
"En jij ook gefeliciteerd, Math!" zegt Mathisse erbij.
"Geen dank. Ik drink gewoon niet."
Plots voel ik me op een of andere manier schuldig dat ik een pint in m'n hand heb. Ik denk er niet lang aan, want de volgende vraag is voor mij.
"Nooit heb ik ooit... Euhm... naakt geslapen bij iemand anders."
"Had je echt geen andere vraag?" merkt Bram op.
"Sorry het was het eerste waar ik op kwam" verondschuldig ik me.
Uiteindelijk steken 2 mensen hun hand op. 
Het zijn Viktor en Bram (daarom wou hij dus niet die vraag beantwoorden).
Viktor kijkt me aan, nog steeds met zijn hand in de lucht, alsof ik er iets vanaf weet. Zo dom als ik ben vraag ik het ook.
"Waarom kijk je naar mij?"
"Weet je niet meer die ene vrijdagavond, wanneer we eens een beetje zat waren" probeert hij subtiel te zeggen.
"Wat?! Was jij naakt toen?" 
Ik herinner me plots de strip/Truth or Dare-avond. Ik heb inderdaad doorgevraagd tot hij naakt was. 
"Ow ja, die avond..." zeg ik beschaamd.
De andere jongens kijken elkaar raar aan.
"We moeten hier toch niets raars bij denken, hé?" vraagt Lennert.
"Neenee, gewoon twee dronken vrienden" stelt Viktor hem gerust.
De rest van de jongens lachen en we gaan verder met het spel tot heel laat, veel te laat.

00:22
Er beginnen stilletjes aan mensen te vertrekken terwijl we nog steeds 'Nooit heb ik ooit' aan het spelen zijn. Er zijn al heel veel verschillende soorten vragen gesteld geweest; rare vragen, enge vragen, 'sexy' vragen. Sexy vragen, hehe, die vind ik best wel leuk. Je komt veel te weten over dingen dat je nog niet wist over je vrienden. We zijn dus zo al een tijdje bezig en het is nog steeds niet gedaan. Het is Viktors beurt. 
"Nooit heb ik ooit", begint hij "een jongen gekust!" 
Niemand steekt zijn hand op. 
"Saai!" roept Bram.
"Waarom steek jij je hand dan niet op?" vraagt Cas.
"Omdat... Omdat... Ja, ok, je hebt een punt, maar dat maakt niet uit. Het is mijn beurt en ik ga een stapje verder" lacht hij. 
"Oei, het wordt spannend" fluistert Mathisse.
"Ja, dat wordt het zeker", wrijft Bram in zijn handen "Nooit heb ik ooit gevoelens gehad... voor een jongen."
Iedereen zwijgt en kijkt elkaar aan. Op het eerste moment doet niemand iets, maar dan steken 2 mensen hun hand op. 

De BoomvriendenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu