Ηρθε η μερα της αναχωρισης για Κορεα, δεν ειμαι τοσο στεναχωρημενη η αληθεια ειναι παρολο που θα μου λειψουν οι κολλητες μου και γενικα η ρουτινα μου. Δεν ειμαι ανθρωπος που προσαρμοζεται ευκολα σε κατι ή καπου και γι'αυτο δεν μαρεσουν οι μετακομισεις.
Μαμα: Ξυπνα αγαπη μου(φωναζει η μανα μου περνωντας εξω απο το δωματιο)
Αλλα εγω ημουν ηδη ξυπνια, η ωρα ηταν 7 και το ταξι θα ερχοταν στις 8 οποτε επρεπε να βιαστω. Σηκωθηκα πηγα εκανα ενα μπανιο, εκανα μπουκλες τα μαλλια μου (το φυσικο μου ειναι ισια), βαφτηκα και εβαλα κατι πιο καλοκαιρινο γιατι σημερα εχει σχετικα ζεστη:
Ξανα κοιταξα τις βαλιτσες μου, μηπως ξεχασα κατι αλλα ηταν ολα τακτοποιημενα μεσα στις βαλιτσες. Πηρα την τσαντα μου εβαλα μεσα ενα βιβλιο ενα τετραδιο την κασετινα μου(μαρεσει να ζωγραφιζω), πορτοφολι, φορτιστη, ακουστικα, γυαλια και το κινητο μου.
Καθησα στο κρεβατι περιμενοντας να με φωναξουν και αρχισα φυσικα να σκεφτομαι για τους bts τι θα γινοταν αν τους γνωριζα ή αν τους εβλεπα, ειδικα τον Jimin, ειναι ο bias μου απο την πρωτη μερα που τους ανακαλυψα και μαρεσει υπερβολικα πολυ.... Αυτες τις σκεψεις μου, μου τις διεκοψε η μανα μου φωναζωντας το ονομα μου..
Μαμα: Ελληηη
Ελλη: Ελα, ετοιμη ειμαι κατεβαινωΠηρα τις βαλιτσες μου και την τσαντα μου και μπηκα στο ταξι. Απο το σπιτι μου εως το αεροδρομιο ειναι κανα 2ωρο οποτε εβαλα να ακουσω μουσικη, με πηρε ο υπνος ωσπου με ξυπνησε η μητερα μου..
Μαμα: Ελα Ελλη μου, ξυπνα. Φτασαμε
Ελλη: Κι'ολας; Ποτε περασαν οι 25 ωρες; (ειπα νομιζοντας οτι φτασαμε Κορεα)
Μαμα: Οχι στην Κορεα αγαπη μου, στο αεροδρομιο (ειπε και της ξεφυγε ενα γελακι)
Ελλη: Α ναι σωστα (ειπα ανακατευοντας τα μαλλια μου)Αφου βρηκα την θεση μου εκατασα εφτιαξα τα πραγματα και εβγαλα το τετραδιο και την κασετινα μου. Εβαλα ακουστικα και αρχισα να ζωγραφιζω. Διπλα μου καθοταν μια αρκετα ομορφη κυρια, 60 - 65 ετων αλλα αρκετα εμφανισιμη και ετσι αρχισα να την ζωγραφιζω, καποια στιγμη με καταλαβε και γυρισα αποτομα μπροστα γιατι αρκετα ειχα γινει ρεζιλι. Αφου το τελειωσα μετα απο ενα 2ωρο αποφασισα να της δωσω την ζωγραφια αλλα κοιμοταν και ετσι διπλωσα το χαρτι και το αφησα πανω στην τσαντα της. Εκλεισα το τετραδιο και την μουσικη και αποφασισα να κοιμηθω.
[Κατα την προσγειωση]
Μαμα: Ξυπνα Ελλη...... Ελλη;
Ελλη: Μμμμμμ
Μαμα: Ξυπνα λεω, φτασαμε αγαπη μου
Ελλη: Φτασαμε;
Μαμα: Ναι αγαπη μου σηκωΑφου σηκωθηκα πηρα τις βαλιτσες μου και την τσαντα μου βγηκα απο το αεροπλανο. Οπως πηγαιναμε προς το ταξι να παμε προς το καινουριο μας σπιτι, ειχα μεινει λιγο πιο πισω και οι γονεις μου πιο μπροστα, ενιωσα ενα χερι να με τραβαει γυρναω και βλεπω ενα αγορι, γνωστος μου φανηκε αλλα δεν εδωσα πολυ σημασια, ηταν λιγο πιο ψηλος απο εμενα, με ροζ μαλλια και φορουσε αυτη την μαυρη την μασκα που φορανε τα kpop idols. Και μολις συνηδιτοποιησα ποιος ηταν μου κοπηκαν τα ποδια. Ο Jimin.... ειναι ο Jimin, ολες αυτες τις σκεψεις που τις διεκοψε λεγοντας μου..
Jimin: Με συγχωρεις, αλλα σου επεσε το κινητο σου και ετρεξα για να σε προλαβω, δεν νομιζω να σε τρομαξα;
Ελλη: Εμ...οο...κσσ.οχιιι δεν με τρομαξες, ε...ε.εευχαριστω πολυ
Jimin: Δεν κανει τιποτα. Πως σε λενε;
Ελλη: Ε...εεμενα;
Jimin: Χαχα ναι εσενα
Ελλη: Ε..ΕΕ...Ελλη
Jimin: Χαρηκα Ελλη, εμενα Jimin, χαρηκα για την γνωριμια αλλα πρεπει να φυγω, ελπιζω να τα ξανα πουμε (και μου εκλεισε το ματι)Τωρα οντως μου συνεβη αυτο; ή ονειρευομαι; λογικα ονειρευομαι. Αποκλειται ο γνωστος Park Jimin απο τους Bangtan Boys να με ρωτησε πως με λενε και να μου ειπε "ελπιζω να τα ξανα πουμε" Α-ΠΟ-ΚΛ-ΕΙ-Ε-ΤΑΙ. Ειχα μεινει κοκκαλο για κανα 5λεπτο ωσπου ηρθε η μητερα μου.
Μαμα: Καλα ρε Ελλη γιατι καθυστερεις τοσο;
Ελλη: Σορρυ νομιζα οτι ξεχασα κατι και ξανα γυρισα πισω
Μαμα: Νταξει νταξει τελειωνε μας περιμενει το ταξι
______________________________________
ESTÁS LEYENDO
"The impossible"
FanficΕιναι δυνατόν ενα απλο 17χρονο κορίτσι απο την Ελλάδα να αλλάξει τελείως την ζωή ενός kpop idol;