Gecenin karanlığında kıpırdayan yapraklardan bile korkar olmuştum.Hava da soğuktu ve bilin bakalım yanımda yine ne vardı,tabiki sarı montum.Fakat bu sefer hayatımı kurtaracaktı ve ilk defa giydiğim için bu kadar mutluydum.
Oğuz'un arabasına binmiştik ve hala nereye gittiğimizi söylememişti.Sonunda bir evin önünde durduk.
B;Burası da neresi?
O;Aras Çakılmaz'ın evi
B;Ne,sen ne yaptığını sanıyorsun Oğuz!
O;Gizemi çözmek isteyen sen değil miydin?
Ve buna vericek bir cevap bulamadım.
O;Ben evin içine giricem sen beni burda bekle.
Daha itiraz etmeme izin veremeden evin içine girmişti.Ve işte burdayım tek başıma,ve soğuktan donmak üzere.
Oğuz'a kaç defa seslendim ama cevap vermiyor ve bu beni huzursuz etti.Tam tekrar seslenicektim ki evin içinden koca bir gürültü geldi.Panikten ne yapacağımı şaşırmıştım,hemen apartmanın kapısına koşmaya başladım ancak karşıdan gelen arabayı fark etmemişim.
Araba aniden frenledi ve bir de baktım ki sapasağlamım.O sırada beni apartmanın kapısından izleyen Oğuz'u fark etmemiştim hemen yanıma geldi.Sanki aklı yerinden fırlamış gibiydi ve benim için endişelenmişti,bir dakika Oğuz benim için endişelenmiş miydi?
O sırada sürücü çok üzgün olduğunu ve sarı montum olmasa beni görmeyip çarpabileceğini söyledi.
"O montu giymen hayatını kurtardı resmen"dedi ve gözden kayboldu.
Ve işte o an karar verdim hiçbir zaman önyargılı olmayacaktım.Ben bunları düşünürken Oğuz'u unutmuştum.
B;Noldu,o sesler neydi?
O;Birkaç tablo devirdim önemli değil asıl sen iyi misin?
B;İyiyim,bir sıyrığım bile yok neyseki
O;Çok özür dilerim,seni yalnız
bırakmasaydım,bunlar olmazdı.
B;Önemli değilde,sen birşeyler buldun mu bari?
O;Çok önemli değil ya,sadece bir tablonun arkasında bizim parkın koordinatlarını buldum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bahar Yağmuru-Oğbah
FanficBahar ve Oğuz'un tüm hayatı sabah kapılarında buldukları bir not yüzünden değişir ve onlar daha değişimlere hazır değildir.Oğuz ve Bahar bilmeden kendilerini aşkın ağlarında bulacaktır.Peki bu notlar bir tesadüf müdür yoksa bir hata mı?
