RaNdY×NoMi

1

İlk bölüm geldi ^-^

Umarım hoşuna gider.

Randy panikle okulda koşuyordu. Öyle ki, Howard yere oturmuş, aynı yerden defalarca geçen arkadaşını izliyordu.

"HAYIR! Hayır, hayır hayırhayırhayırhayır! " Howard göz devirdi.

"Aynı şeyi söylemeyi bırak artık!" Randy hışımla arkasına döndü.

"Ne demek bırak! NOMİKON YOK!" Howard rahatlığını bırakmayarak gerindi. Gözleri uykulu bakıyordu. Muhtemelen Randy'i, koyun yerine koymuştu.

"Bu kadar panik yapmasana, evdedir." Randy duraksadı.

"Ama ben onu çantama her daim koyarım ki.." sonra birden tekrar bağırdı.

"BEN KOYDUĞUMU HATIRLIYORUM! "Tekrar çantasına koştu ve bilmemkaçıncı kez tekrar aramaya başladı. Howard ayağa kalkıp yavaşça arkadaşına ilerledi. Elini omzuna koydu ve Randy'i kendine çevirdi.

"Dostum, bak ne önericeğim. Şimdi kimsenin olmadığı bir yere git ve ninja olarak hızla eve git. Orada bırakmış olabilirsin! Ben de dersi gerektiğince geciktireceğim. Tamam?" Randy sakince nefes verdi.

"Tamam. Haklısın. Saol, dostum. Gerçekten." Randy koşar adım giderken, Howard sınıfa girip eşek şakaları hazırlamaya koyuldu.

"Eğlenceli olacak!"diyen Howard, yapıştırıcıyı öğretmenin sandalyesine bolca etti.

Randy ise bir köşe bulup, maskeyi kafasına geçirdi. Hızlıca pencereye ilerledi ve dışarı atladı.

Bir çift göz ise elindeki, siyah-kırmızı olan kitabı sıkıca tuttu. Geri verecekti, ruhunu aldıktan sonra.

Randy eve varınca maskeyi çıkarmayı es geçerek her yeri aradı. Fakat yine bulamadı. Ailesi de evde olmayınca; annesi bir firmada çalışıyordu, babası ise iş gezisindeydi ( YN/ gerçekte ne iş yaptıklarını bilmiyorum*.*). Bu yüzden evin içini de ninja hali ile aramakta sakınca görmedi. Bulamayınca sıkkınca iç çekti.

"Yok."dedi kendince. O sırada kapı çaldı. Randy-fazla bir merakla- temkinlice kapıya ilerledi. Ses etmeden o minik delikten bakınca gördüğü parlak ve bi' o kadar da sert gözler ile ürperdi. Elini maske ile kapalı ağzına götürüp,tekrar kapattı.

"Orada olduğunu biliyorum, Randy!" Kararlı ses kulaklarına serçe çarpanken, elini hızla maskenin tepesine götürdü. Ağzındaki eli kapı kulpuna ilişti. Maske hızla kafasından çıkarken, Randy bedeniyle kapıyı açtı. Kız eliyle ön kahküllerini savururken-ki saçında dal parçaları vardı ve bu yüzden saçını silkeliyordu (?)-, elindeki maskeyi hemen cebine sıkıştırdı. 

"Senin okulda olman gerekmiyor mu?"diye sordu Randy, şaşkınlığını atmak amaçlı. Kız göz devirdi.

"Peki ya.. sen?"geri verilen cevapta, 'sen' lafı fazla baskındı. Öyle ki, ne olup bittiğini biliyor gibiydi.

"Evdee.. kitabımı unuttum. Matematik kitabımı. Bilirsin, sınavlar yaklaşıyor." Kız rahat bir tavırla salona ilerledi.

"Bilirim. Ama matematik sınavı geçti. Geçmemiş olsa, kesinlikle bu cevaba inanırdım. " Randy duraksadı ve kıza baktı.

"Ne istiyorsun?" Kaşlarını çattı Randy. Iyi şeyler sezmiyordu. Zaten nomikonu bulamadığı için sinirliydi. Kız dudaklarında beliren alayla, tek kollu çantasına elini atıp içinden nomikonu çıkardı.

"İstediğim şey,"dedi nomikonu öne-arkaya sallarken.

"Senin çöküşün." Randy endişeli gözlerini namikona dikmişken, son dediği o iki kelime duraksattı onu.

"Neden böyle birşey istiyesin ki? Zararım neydi benim, sana?" Kız kitabı diğer eline alıp, tekrar çantasına gömdü elini. Çıkardığı şey ise; köpek dişine benzer, yeşil ve mor karışımı çıkan dumanlı bir şeydi.

"Zararın, ninja olmak. Senden nefret ediyorum, Cunningham." Randy endişeyi en derinlerde hissederek, yavaşça yukarı kaldırdığı o garip şeyli koluna baktı.

"Benden nefret edebilirsin! Dokunma o kitaba, lütfen! Bütün hıncını benden çıkar. Ama bırak o kitabı!" Kız kısa mavi saçlarının arasından ona baktı. Kolu durmuştu.

"Bu kitap bu kadar önemli mi? Ben önem arz etmiyor muyum?" Mavi gözlerinde yaş belirdi kızın.

"Ben değerli değil miyim? Seni o kadar seviyordum ki, sesinden ve hareketlerinden ninja olsanda bildim seni! Her tehlikeye girdiğinde, endişelen bendim! Bu kitap.. bir gün seni, benden alacak. Ben buna Dayanamam. Hayır.." Üzgün gözleri tekrar karardı.

"Bak..." Randy ne demesi gerektiğini bilmiyordu. Ama birşeyler yazmazsa, onu kaybedecekti. Nomikonu.

"Ninja olmayı bırakamam. Ama yaralarım acırsa, sen iyileştirirsin? " Randy alttan almayı başardım mı diye dua ederken, kız yumuşayan gözleriyle dudaklarını dişledi.

"Aşk çok tehlikeli, değil mi Randy?" Havadaki eli titremeye başladı.

"Her şeyiyle severken, en küçük şeyle hayatı karartan."dudakları titredi.

"Hayır."gözleri hiç olmadığı kadar kararınca eli hızla aşağı indi ve nomikonun tam ortasına saplandı. Kitap acıyla zangır zangır titremeye başlamıştı. Randy kocaman açtığı gözlerle kitaba baktı. Eli otomatikman kalbine gitti. Canı yanıyordu.  Gözlerinde biriken yaşlar beklemeden dökülmeye başlamıştı. Kız kitabı yere düşürdü. Randy, nomikon yerle buluşunca acıyla inledi.

"Randy!" Kız hızla yere çöktü.

"Randy iyi misin!?" Randy nefes almak bile acı verirken fısıldadı. Kız anlamadı.

"Anlamadım? " Randy bu sefer biraz daha sesli konuştu.

"Ninja, kitapla birdir. Bağlıdır. Senin yaptığın, ölümü yazmak." Sonra gözlerini, kızın endişeli gözlerine dikti. Kız gördüğü nefretle parlayan gözler ile şaşırdı.

"Git buradan. Bir daha seni bırak konuşmak, görmek dahi istemiyorum!" Kız daha önce hiç görmediği bu öfkeden korkmuştu. Karşısında ona bakan bu kişi, gitmesini söyleyen o kişi.. Randy değildi.

"Randy! Ben--"

"GİT DEdim!"ilk yüksek çıkan ses, sonunda biraz alçalsa da farklı değildi. Öfke ve nefret evi bile titretiyorken, kız acı ve korkuyla ayağa kalktı ve evden çıktı.

"Nomikon..."dedi Randy kısık bir sesle. Kitaptan bir titreşim, bir. Bir ışık bekledi. Yoktu. Elini zorla kaldırdı ve kitabı kavradı.

"Nomikon! Lütfen..."sessiz yalvarışı hıçkırık böldü. Bir eli kitabı kavrarken, diğer eli de dişe benzer şeyi kavradı. Hızla çıkardı. Kalbi tekrar yanınca, kısık, acı verici bir çığlık çıktı dudaklarından.

"Lanet."dedi kısık sesle. Kitabın delinmiş yerinden gelen kanlar ile duraksadı. Nomikon büyük yara almıştı. Kitabı hızla açtı.

"Beni al içine."kısık sesi yavaşça silinen yazılarla bir silikleşti. Nomikon ölüyor muydu?

"Nomikon!" Aklı aniden cebindeki maskeye gitti. Eli de otomatikman maskeyi bulup kavradı. Son bir umutla maskeyi kafasına geçirdi.

Ninja olmadı.

Olamadı...

Kısa bölümler olacak.

Yani en fazla 899 kelime olacak. 800' den aşağı inmeyeceğim ♥