หลังจากที่รับน้องในช่วงเช้าเสร็จเเล้วตอนนี้ก็เที่ยงเเล้วด้วยอันที่จริงผมต้องได้กินข้าวเเล้วละตอนนี้เเต่มันติดตรงที่
"กูจะไปทางนี้"
ผมพูด"ก็ไปสิ ใครห้ามน้องกันละ"
ไอ้พี่ทันตอบผม"งั้นก็ช่วยเดินตามมาด้วยเซ้!!"
ผมเริ่มมีน้ำโห"ก็พี่จะไปกับเพื่อน"
พี่มันตอบหน้าตาเฉย"ผมก็จะไปกินกับเพื่อนเหมือนกัน!!"
"ก็ไปสิ"
"ก่อนจะพูดช่วยถ่างตาดูก่อนมั้ยว่าเเขนติดกันอยู่เนี่ย!!"
ก็จะอะไรสะอีกละ ผมอยากไปกินข้าวกับเพื่อนๆผม เเต่มันติดตรงที่ว่าข้อมือผมมันติดกับกุนเเจมือฟรุ้งฟริ้งเมื่อตอนที่เเล้วยังไงละ
เเล้วปัญหามันก็เกิดขึ้นเมื่อผมกับพี่มันก็อยากไปกินกับเพื่อนของตัวเอง เเล้วก็เลยได้มายืนเถียงกันหน้าโรงอาหารเเนี่ยเเละ"มึงกูว่ามึงไปเหอะพวกกูอยู่ได้"
ไอ้เดฟบอกผม"กูจะเเดกกับพวกมึงจบมั้ย!!"
ผมว่าอย่างอารมณ์เสีย"เอ่อ เอางี้มั้ยงั้นเราก็มานั้งกินข้าวโต๊ะเดียวกันก็ได้จะได้ไม่ต้องมาเถียงกันจนหมดเวลาพักมันจะดีกว่ามั้ยพี่ว่า"
พี่หมอกพูดขึ้น ถามว่าพี่เเกคือใครง่ายๆคือเพื่อนไอ้พี่ระหัสบ้าของผมนี้เองเเล้วก็ยังมีพี่พาทอีกคน"เอาตามนั้นเลยพี่"
ไอ้อ้นว่าจบทุกคนก็พร้อมใจกันไปจองที่นั่งกันเเละเเล้วปัญหาก็เกิดอีกรอบเมื่อ
"ไอ้พี่มึงใชอีกมือเดะกูเเดกข้าวไม่ได้เห็นมั้ย"ผมเเหวใส่ทันที่ที่ทุกครั้งเมื่อข้าวมันกำลังเข้าปากผมเเต่มันก็ลอยออกไป
เพราะว่าผมถนัดมือซ้าย เเล้วพี่มันก็ถนัดมือขวาเเละตอนนี้ผมต้องใช้เเรงอย่างมากในการยื้อให้ช้อนข้าวเข้าปากผมให้ได้"เเรงเท่ามดเอง"
พูดไปก็เคี้ยวข้าวไปหืมๆๆๆ
คิดเเล้วมันอยากจะดึงปากให้ห้อยจริงๆ"เห้ยกูกินไม่ได้เนี้ยเห็นมั้ยย!!"
ผมเริ่มขึ้นเสียง"ก็กินไปสิใครห้าม"
เมื่อพี่มันกำลังจะคักข้าวเข้าปากนั้นผมก็จัดการกระชากเเขนที่ติดกันจนทำให้ข้าวที่อยู้ในช้อนนั้นกระเด็นมาโดนหน้าผมเต็มๆ"หิวขนาดนั่นเลย?"
พี่มันถามพร้อมทำหน้ากวนตีน
เเละก็ตามด้วยเสียงหัวเราะที่เกิดขึ้นทั้งของเพื่อนผมเเละของเพื่อนพี่มัน"โว้ย!!!!! ไม่ต้องเเดกมันเเล้วข้าว"
ผมลุกขึ้นทุบโต๊ะเสียงดังโครมจนคนทั้งโรงอาหารหันมามองผมเป็นตาเดียว
ผมลุกขึ้นกระชากเเขนเดินออกมาจากโรงอาหาร"เห้ยกูยังกินไม่อิ่มนะ"
ผมเดินไปเรื่อยๆไม่สนใจเสียงทักท้วงของพี่มัน"ได้ยินมั้ยเนี่ยกูหิวนะ"
พี่มันว่า"หิวก็เด็ดหญ้าใส่ปากไปเด้จะนอน!"
ผมว่าเเล้วนอนลงไปใต้ต้นไม้ใหญ่หลังตึกเรียน"กวนตีนกูหรอ"
พี่มันว่า"มึงกวนกูก่อน"
"กูพี่มึงนะ"
"ไม่ใช่พ่อ"
ผมตอบพี่มันเงียบ เเล้วผมก็หลับไป
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ทำไมถึงทำกับฉันด้ายยยยยยโนววววววววตอนที่เเล้วไม่มีใครอ่านเลยง่าเกลียดเราเเล้วหรออออ
คือฉันเสียใจจจจจจ~~~~~~~เรารักทุกคนเหมือนเดิมน๊าาาา
I Love You <3
YOU ARE READING
เด็กช่าง
Horrorอาร์ท ผู้เป็นลูกชายคนเล็กของตะกูลมาเฟียที่มีอิทธิพลมากมายทั้งในเเละนอกประเทศ ทั้งคนใหญ่คนโตต่างก็ไม่อยากยุ่งเกี่ยวด้วย เเละเขาก็เป็นที่นิยมในหมู่สาวๆใครๆก็รู้จักทั้งชายเเละหญิงเขาคิดอย่างนั้นนะ เพราะไม่ว่าจะเดินไปไหนมาไหนต่างก็มีเเต่คนสนใจเค้า เเต่เ...