อืมมม ไงคุณคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปหรอ
ใช่ตอนนี้ผมอยู่ในสถานที่รับน้อง
พร้อมกับไอ้พี่มัน
บอกเลยผมโครตเบื่ออ่ะ เคยคิดบ้างม่ะว่าวันหนึ่งเเม้งจ่ะต้อมมาตัวติดกับผู้ชายด้วยกันใครมันจ่ะไปคิด
อยากเข้าห้องน้ำก็อึดอัดจ่ะเเดกข้าวยังทำไม่ได้เลย เดินไปไหนมาไหนก็มีเเต่คนยิ้มเเปลกๆมาให้ หนักเข้าหน่อยก็มีคนมาขอถ่ายรูปคู่ไม่ใช่คู่ผมกับเขาน่ะรูปผมกับไอ้พี่มันบอกเลยโครตหงุดหงิด
"เงียบ!!!"
พี่ว๊ากตะโกนขึ้น อื้อหือเสียงพี่เเกโครตดังหูเเทบเเตก
"ถึงเวลาเเล้วที่เราจ่ะได้ดูโชว์พิเศษจากคู่ที่โดนทำโทษเมื่อเช้าเชิญคุณสองคนออกมา"
อะไรเวลาอะไรว่ะ ใครคู่ไหนไม่มี๊
ผมมองซ้ายมองขวา
"คู่คุณนั้นเเละไม่ต้องหันไปมา ลุกขึ้น!!"
ห้วย ไม่ต้องต่ะโกนก็ได้มั้ย
"เอาล่ะผมมีบทลงโทษสุดท้ายที่จ่ะให้คุณทำ"
เมือผมเเละไอ้พี่มันเดินออกไปยืนที่หน้าเเถวเเล้วไอ้พี่ว๊ากมันก็พูดขึ้นอีก
เเค่นี่ไม่พอใช่มั้ยเนี่ย
"พวกคุณเห็นคานที่มีองุ่นอยู่ตรงนั่นมั้ย"
พี่ว๊ากพูดขึ้นพร้อมชี้นิ้วไปที่คานที่มีองุ่นสีม่วงห้องต่องเเต่งอยู่เป็นพวงใหญ่ประมาณสิบลูกได้ มันสูงประมาณสองเมตรครึ่ง ที่ตั้งอยู่ตรงถัดไอจากจุดที่เรายืนอยู่นิดเดียว
"เห็นครับ/เห็นครับ"
ผมกับพี่มันพูดพร้อมกัน
"สิ่งที่ผมจ่ะมห้พวกคุณทำก็คือ พวกคุณต้องมีคนใดคนหนึ่งที่จ่ะต้องกินองุ่นให้หมดโดยที่ไม่ใช้มือจับองุ่นเเละลูกสุดท้ายต้องเอามาป้อนให้อีกคน ใช้วิธีไหนก็ได้เเต่ห้ามใช้มือจับองุนเเละลูกสุดท้ายต้องให้อีกคนกินน่ะครับ"
เออไม่ต้องพูดย้ำก็ได้โว้ยกูรู้ครับ
"เอ่อจ่ะดีหรอพี่"
ผมพูดขึ้น
"ผมสั่งต้องทำ!!"
"เห้ยไม่คิดจ่ะพูดไรเลยไง"
ผมหันไปพูดกับไอ้พี่มันเเต่รู้มั้ยอะไรที่ผมได้กลับมาจากปากพี่มัน
"ก็ไม่เห็นจ่ะเสียหายนิ"
ไอ้ฟวย!!!
"ผมจ่ะให้เวลาคุณเเค่ห้านาทีเท่านั้นผมจ่ะเริ่มจับเวลาเเล้วน่ะ!!"
เออไอ้นี่ก็รีบจังเมียจ่ะออกลูกรึไงว่ะ!!
"ยืนทำไร รีบดีเหดียวก็โดนหนักกว่านี้หรอก"
ไอ้พี่มันว่า
"เเล้วจ่ะทำไงล่ะ สูงก็สูงไม่ให้ใช้มืออีกโอ้ยเบื่อโว้ย"
ผมว่าขึ้นหลังจากที่มายืนอยู่หน้าคานที่ว่า
"ปากไงถามได้"
"เออรู้ เเต่มันสูงไง คนไม่ใช่ยีราฟที่จ่ะคอยาวไง"
"โง่จริง"
"ห๊าว่าไงน. เห้ย!!!"
ผมยังพูดไม่จบประโยคจู่ๆตัวก็ลอยขึ้นไปอยู่บนคอพี่มันเเล้ว
"นิ่งๆเหดียวตกไปคอหักตายหรอก รีบๆกินด้วย หนักตัวนิดเดียวทำไมหรักจังว่ะ"
พี่มันพูด ห้วยเอากูขึ้นมาเองเเล้วทำบ่น
เมือผมงับองุ่นลูกเเรกเข้าไปเท่านั้นเเละ
"อี๊ เเม้งโครตเปลี่ยวเลยโว้ยซื้อมาเเดกไม่หมดเลยเอามาให็กูกินใช่มั้ยเนี่ย"
ผมพูดขึ้นมาขอบอกว่าโครตเปลี่ยวเลยเเถมยังเหลืออีกตั้งสิบกว่าลูกที่ผมต้องกินอีก
"รีบกินดิเวลาจ่ะหมดเเล้วน่ะ"
"โอ้ยก็มันเปลี่ยวเน้!!"
ผมไม่พูดต่อกะรีบกินเข้าไปจนเหลือลูกสุดท้าย
"ลูกสุดท้ายเเล้วทำไงดี จ่ะป้อนไงเนี่ย"
ผมพูดขึ้นมา
"คาบมาดิ รีบๆเลย"
พี่มันว่า
"เวลาใกล้หมดเเล้วน่ะครับ!!"
ไอ้พี่ว๊ากก็รีบจริงโว้ย
เมื่อผมมองไปรอบๆเเล้วเจอกับอะไรรู้มั้ย
รุ่นเดียวกันหรือรุ่นพี่ที่เป็นสาววายหนุ่มวายต่างก็พากันยกโทรศัพท์ขึ้นมาเตรียมถ่ายรูปมันคือไรว๊า
"เหม่ออะไรอยู่รีบๆคาบมาป้อนดิ"
ไอ้พี่นี้ก็สกิดยิกๆอยู่นั้นเเละ
เมื่อผมไม่มีทางเลือกก็ต้องทำไง
ผมเงยหน้าขึ้นไปงับองุ่นลูกสุดท้ายผมก็ลงมาจากคอไอ้พี่มัน เมื่อเท้าผมถึงพื้นผมก็ทำการดึงคอพี่มันลงมาเเล้วผมก็ประกบปากไปที่ปากของพี่มันเเล้วทำการดับองุ่นที่อยู่ในปากผมเข้าไปในปากพี่มัน
~~~~~~~~~~~~~~~~
งืมๆๆๆๆ
เรื่องหลักยังไม่จบเบยเเอบมาอัพเรื่องนี้ก่อนหุหุ
กลัวโดนตบจริง
หุหุ
เรารักทุกคนน๊าอย่าลืมเม้นเเล้วก็ติดดาวให้ด้วยน๊าาา
I Love You <3
YOU ARE READING
เด็กช่าง
Horrorอาร์ท ผู้เป็นลูกชายคนเล็กของตะกูลมาเฟียที่มีอิทธิพลมากมายทั้งในเเละนอกประเทศ ทั้งคนใหญ่คนโตต่างก็ไม่อยากยุ่งเกี่ยวด้วย เเละเขาก็เป็นที่นิยมในหมู่สาวๆใครๆก็รู้จักทั้งชายเเละหญิงเขาคิดอย่างนั้นนะ เพราะไม่ว่าจะเดินไปไหนมาไหนต่างก็มีเเต่คนสนใจเค้า เเต่เ...
