Амьдрах 365н өдөр

Урилгагүй зочин

Үлдсэн өдөр 319
Бэкхён "миний дүү ахтайгаа хамт онгоцны буудал явна шүү" би залхууран "үгүй ээ яах гэж байгаан"
Бэкхён "чухал хүн тосох ёстой юм аа гуйж байна штээ" Би"за за ойлголоо"
/онгоцны буудал дээр/
Би дуртай дургүй л ирлээ "хэн ирэх гэж байгаан" Бэкхён над руу харан "сая буулаа гэсэн одоо гарч ирнэ"
Цаанаас нарны шил зүүсэн дундаж өндөртэй эрэгтэй гарч ирлээ. Мэдээж би таниж байна Ким жундэ
Ах түүнийг тэврэн "анд минь сайн явж ирсэн үү" Жундэ түүнийг зөрүүлж тэврээд "Ийм сайн байсангүй"
Бэкхён " Сэил аа Жундэг мэднэ биздээ чамтай хамт өссөн"би хүчээр инээн "мэднээ ах аа" Чэн "сайн уу хонгор минь" ингэнэ гэж мэдээд байсан юм "Надаас холд"                              Бэкхён ах гайхан "хөөе та хоёр"

Чэн ахруу харж "чи одоо болтол бидний харилцааг хэлээгүй хэрэг үү"
Бэкхён " ямар харилцаа"
Чэн хорлонтой инээн "намайг явахаас өмнө бид хосууд байсан одоо ч хэвээрээ"
Би " битгий мөрөөд бид тийм байгаагүй тийм болохгүй"
Чэн"яасан бэ хайртаа"
Би"цаашаа бай" /ахын араар орох/
Бэкхён"Сэил аа миний дүү зүгээр үү"
Миний нүдэнд нулимс хуран"Тэр намайг оролдсон биш ээ хүч хэрэглэх гэсэн
Жонгүг байгаагүй бол би наад бузар амьтнаас чинь болж амиа хорлох байсан" 
Бэкхён ахын харц ширүүсч "Ким Жундэ энэ үнэн үү"
Чэн гэмгүй царай гарган "Гүээ яахав хосууд л юм чинь"
Би үнэхээр тэсэхгүй нь ахын гараас татан "ах аа гэртээ харимаар байна"
Бэкхён " Би Жонгүгийг дуудлаа"
/гэрт/
Жонгүг "Тэр биз дээ " Би ярих хүсэлгүй байсан тул толгой дохилоо

Гардаа би ядарч байна
Жонгүг"Сэил аа намайг хайралж болохгүй юу"
Би"уучлаарай хэрвээ хувь тавилан байвал болох байх"