Started with a kiss a naging story nila Lou Smith and Andre Delgado. Wrong time, wrong place but in there hearts they know that they can make it. Even in the real world.
Pero paano kung parang panaginip lang ang nangyari para sa dalawa. Matutuloy pa...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
CHAPTER 1
Lou's pov
"I'm already here. Where are hell you?" I said on the phone.
Kakalapag lang ng eroplanong sinasakyan nya kanina. After 5 years ay naka uwi na rin sya ng bansa galing U.S.
"Lou!" ng biglang may tumawag sa kanya.
"Thank God you're already here. Kanina pa kita tinatawagan" I said to Ate Nikki.
"Say thank you to the traffic. BTW. Let's go home Mom and Dad are waiting both of them are excited to see you again"
"Me too Ate." I really happy that I finally home.
Habang nasa kotse tahimik lang si Lou hanggang makarating sila sa bahay ng mga magulang. Gustuhin man nya na tumuloy sa condo na binili nya five year's ago ay hindi nya magawa baka magtampo na naman ang Daddy nya na alam nyang may tampo parin sa kanya until now dahil sa biglaang pagalis nya noon. Na hanggang ngayon ay wala paring kaalam alam ng dahilan ng kanyang pag-alis.
"Is Dad still mad at me Ate?" tanong ko kay ate Nikki.
"Of course not, Dad is not mad at you siguro konting tampo. Pero galit that's not gonna happened. Matanong nga kita Lou why did you leaved." balik tanong ni Ate.
"Ahmm.. Ate nandito na tayo" save by the bell na wika ko I'm not yet ready not now.
"Sana dumating ang panahon na maging handa kanang sabihin kong ano talagang nangyari 5 year's ago." makahulugang wika nito.
"Sure Ate pag ready na ako at sana matanggap mo parin ako." sabi ko nalang.
"Oo naman kapatid kita what ever happened. Ok." Ate hugged me after she say that.
"Thank you Ate. Tara pasok na tayo." masayang sabi ko at sabay na kaming pumasok sa bahay.
"Mommy, Daddy nandito na si Lulu!" malakas na sigaw ni Ate Nikki pagkapasok namin sa sala ng bahay.
"Oh My God Lou totoo ngang nandito ka na akala ko nag bibiro lang itong si Nikki noong sabihin nyang uuwi ka na". Si Mommy habang papalapit sa akin na parang maiiyak pa.
"Mommy na miss po kita" I hugged her nang sobrang higpit.
"Mas na miss ko ang baby ko noh. Kamusta ka doon. May nag aalaga ba sayo. Sinong naglalaba para sayo. Nagluluto, nakakain kaba sa tamang oras---" sunod-sunod na tanong ni mommy.
"Mii, ok lang po ako. Big girl na po ako. I'm already 25 na kaya noh". Natatawang wika ko.
"Oo nga naman mommy kaya na ni Lou ang sarili nya. Eh baka nga kaya nya na ring mag alaga ang bata eh." pabirong wika ni ate na ikinatahimik ko.
"Nikki wag ka nga magbiro ng ganyan baby pa itong kapatid mo noh." sabay yakap sa akin ni mommy. Namiss ko talaga si mommy.
"Mommy, nagugutom na po ako kanina pa ako di nakakain." nagpapaawang wika ko para na rin makaiwas sa topic nila ate.
"Oh sya sige nasa dinning area na ang daddy nyo"
Hanggang matapos ang dinner hindi parin ako pinapansin ni Daddy kahit nga tingnan hindi nya magawa. Malaki talaga ang tampo nya sa akin. Pero sana mapatawag nya ako sa biglaang pag alis ko noon. Sa kadahilanang ako lang ang nakakaalam.
