❝Έχει αυτό το κάτι στο βλέμμα του. Τα μάτια του μοιάζουν με φεγγάρια μισά.
Αναρωτιέμαι τι έχουν αντικρύσει. Τι τα έχει κάνει να δακρύσουν. Τα όνειρα, οι εμπειρίες και οι χιλιάδες ιστορίες που είναι κρυμμένες πίσω από αυτό το μαύρο.
Η λάμψη ελάχιστη, αρκετή όμως για να την παρατηρήσω. Τα σημάδια στο κορμί του με κάνουν να αναρωτηθώ από που προέρχονται.
Προσπαθώ να καταλάβω αν πονάει, αν λυπάται ή αν είναι χαρούμενος. Κάθε φορά που τα μακρυά του πόδια τον οδηγούν στο πίσω μέρος του σχολείου κάνω εικασίες. Τον φαντάζομαι να κρατάει το τσιγάρο ανάμεσα από τα απαλά, φουσκωτά χείλη του. Το κενό του βλέμμα να αντικρύζει τα υπόλοιπα παιδιά γύρω του.
Στο μυαλό μου ακούω τις λιγοστές του λέξεις. Τις μικρές του συζητήσεις, τις απόψεις του, το πόσο βαριέται το σχολείο. Μπορώ να φανταστώ πολλά, όχι όμως αυτά που κρύβονται πίσω από τα μαύρα του μάτια και το μυστήριο του βλέμμα.❞
-Ɲ.
YOU ARE READING
El nuevo
Poetry❝Μπορεί τα μάτια του να μην είχαν ένα κοινώς όμορφο χρώμα. Που κάθε ζωγράφος θα προσπαθούσε να το αποτυπώσει στον καμβά του. Μα είχε εκείνο το βλέμμα που κάθε ποιητής θα έγραφε για την λάμψη του. Δεν είναι απλά μια ζωγραφιά. Είναι ένα ολόκληρο ποίη...
