FAKE BRO Gangster King

Clues

Chapter c2

-Jeremy’s POV-

When I arrived, dumaretso ako agad sa bahay namin, well, same as usual… pero medyo lonely eh… wala akong kapatid, tapos mag-isa nalang dad ko…

“Hey Dad,” I said and hugged him. He hugged me back.

“Son…” he murmured then we separated.

Onti lang ang age gap namin, siguro mga 20 years lang kasi 20 years old naman siya nung nabuntis niya ang nanay ko, pero kasal sila bago nun ah! Wag kayong mag-iisip ng kung anu-ano.

“Dad, ayos na ba papeles mo?” tanong ko, isasama ko na siya sa Japan, tutal maganda naman buhay ko dun eh.

“Ayos na rin, pero gusto kong may gawin dun kaya dapat may trabaho ako, huh.

I just smiled, naayos ko naman na yun eh.

“So you’re still planning on proceeding with your mom’s will?” he asked.

“Oo naman dad, I promised her.”

At kahit hindi madali, gagawin ko para kay mom.

May kinuha si Dad sa may kwarto niya tapos pagkalabas niya, may hawak na siya na long white folder.

He tossed it on the table in front of me, tapos umupo kami.

Kinuha ko yung folder tapos inopen.

Sa upper right side nung bond paper na nasa loob, may pic si Nina.

"Ano to?" tanong ko.

"Your mom investigated everything about Nina... at yan lang ang nakuha niya."

Ang nakalagay lang naman dun sa data eh yung about sa pag-alis ng bansa.

"Nakaalis siya ng bansa? No wonder di natin siya mahanap dito." sabi ko, pero paano? Tapos naalala ko nanaman kung gaano kalaki yung baon namin... enough to save money for a plane ride.

DESTINATION OF PLANE: SEOUL, SOUTH KOREA

"Nakaabot siya ng Seoul?"

"Looks like it," at mukhang maski sila di makapaniwala.

Naalala ko nanaman yung time na bigla nalang nagdecision si Mom na pumunta sa South Korea, nagtaka kami pero pinayagan namin siya lagapa... pero nung umuwi siya at naka-chat ko sila, down pa rin siya... so ibig sabihin, sa liit ng South Korea, Nina is nowhere to be found.

"Kailan pa ba to?" tanong ko kasi may suspicions ako.

"Siguro mga 5 to 6 months after she left."

"5 to 6 months?" I echoed, kung ganoong katagal, baka napapano na siya nun... o kaya may umampon sa kanya tapos umalis sila ng Korea...

At kung tama ang hinala ko, nasa Seoul ulit sila.

"Dad, I'll start looking at Seoul," I told him.

Yung mukha ng tatay ko ngayon depicts Hopelessness... pero wala namang resulta kung walang gagawa di ba?

"Good luck, son," he said and patted me on my shoulders.

******

-Hina's POV-

Eversince I knew my true identity, I started wondering who my parents are... pero di pa naman ako ready na bumalik sa pinas at tanungin dun sa mga iniwan ko dun kung sino man yung totoo kong mga magulang.

I am currently studying at Seoul National University, big school yan pero nasanay ako agad.

And about me speaking Korean? Malamang I learned it for 3 months, tapos umalis kami ng South Korea para magwalay muna.