Ride or Die: Flame x Dark

Kabanata 1

Kabanata 1

Nagulat ako sa tanong niya ngunit naalala ko na palabiro pala siya. Lagi niya kasi akong binibiro noon dahil gusto niya akong makitang umiiyak para pagtawanan. Baka binibiro nanaman niya ako at gustong paiyakin. Heto na oh, nakukuha na niya ang gusto niya dahil pabagsak na ang mga luha sa mata ko.

"Dominic!" Tawag ko sa kanya. Ang tulo ng luha ko ay tuloy-tuloy na parang gripong sira.

Napatayo siya at kunot noo pa rin na nakatingin sa akin. Narinig ko ang pagsinghap ng mga taong narito. Tumakbo ako papunta sa kanya para yakapin siya ng mahigpit. Hindi ako makapaniwala na ang taong akala ko ay hanggang sa panaginip ko nalang makikita ay narito ngayon sa harap ko, buhay na buhay.

"Whoah? Miss, chill! hindi tayo magkakilala pero na-inlove ka na agad sa akin?" Humalakhak siya ngunit ang kamay ay nakataas at hindi niya ako binawian nang yakap.

"You guys know each other? Dark, kilala mo siya?" Sabi nang isang lalaking naka-fist bump niya kani-kanina lang.

Hindi ko sila pinansin at umiyak nalang habang nakayakap sa kanya. Marami akong gustong ikwento. Gusto kong humingi ng tawad sa kanya dahil hindi ko nagawang protektahan ang anak namin. Na halos mamatay na ako noong nawala siya at lagi akong pumupunta sa lugar kung saan kami naaksidente at nangangarap na makita ko siyang muli, pero lagi akong bigo.

"Nope! Ngayon ko lang nakita ang babaeng ito..."

Napahiwalay ako sa kanya at pinagmasdan ang mukha niya para hanapin ang humor doon ngunit wala akong makita. Iba ang matang nakikita ko sa dating mata na meron siya.

Bakit pakiramdam ko kinakahiya niya ako. Pakiramdam ko tinatanggi niya ako. Naramdaman ko ang milyon-milyong kutsilyo na sabay sabay tumusok sa puso ko. Nanghihina ang tuhod ko at baka tumumba na ako ngayon sa kinatatayuan ako.

What kind of a sick joke is this, Dominic?

Hindi ko kasi maintindihan ang nangyayari. Tsaka... Dark? Sino si Dark?

Dominic ang pangalan niya. Dominic Cuevas! Hindi ako pwedeng magkamali dahil alam kong siya ang asawa ko. Ramdam na ramdam ko ang pamilyar na pakiramdam tuwing nasa tabi ko siya. Pero bakit parang may mali? Parang may kakaiba.

"So, hindi niyo talaga kilala ang isa't isa?" Sabi ng babaeng kanina pa nakangiti.

Hindi ako makapagsalita. Ano ang dapat kong sabihin? Na asawa ko siya na akala ko ay matagal ng patay pero heto siya ngayon sa harapan ko? Hindi ko mabuka ang bibig ko at nakatingin lang ako ng diretso kay Dominic na inosenteng kumakain ng lollipop.

"Baka gusto niya lang niyang lollipop mo, p're!" Natatawang sabi ng isa na agad namang sinikmuraan ng babaeng nakaupo sa harap niya.

"I think we're in the wrong room. Drama club yata itong napasukan natin, Morgan," sabi ng isang babaeng mataray sa kasama niyang lalaki na tinawag niyang Morgan. Mahina namang napatawa iyon at kinagat ang labi para pigilan, pero halata namang tawang tawa na siya.

Bigla akong nahiya sa inasta ko. Dinamay ko pa si Dominic na mukhang bata ngayon na walang kaalam-alam sa nangyayari. Naaagaw talaga ng pansin ko ang hikaw niyang sumasasayaw kapag gumagalaw siya dahil mahaba.

"Haze, hindi ako sumama sa iyo para sa ganitong eksena. Where's the video message you're talking about earlier?" Siya iyong kanina pa tamad na tamad at parang hinila lang dito at napilitin.

"You're not alone. Sa tingin ko wala naman talaga sa atin ang pumunta rito para sa ganitong eksena,"

Hindi ko na alam kung paano pa ako magrereact. Nawala ako sa sarili ko at tanging si Dominic lang ang tinitignan ko kahit na nasa lalaking kilala niya ang tingin niya.