Soğuk ellerim, yağmur damlacıklarının süzülerek aşağıya kaydığı camın üzerindeyken, çokta düşünemiyorum.
Mantığım beni terk etmiş, birşey hisse demiyorum.
Odada hakim olan sessizlik, yelkovanın akrebi kovalamasını bırakarak daha çekilmez bir hal alırken, ben bundan zerre rahatsızlık duymuyorum.
Sen gittiğinden beri, ben zaten zaman kavramını kaybetmiş olarak yolunu gözlüyorum.
Ve gittiğin gibi gelecek sin.
Biliyorum...
Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMDEN GELEN #Wattys 2018
PoetryKalp yaralı olur,anlarım, ya RUH !! Bir ruhun yaralı olduğunu gördün mü?? Acı dolu çığlıklarını duydun mu?? Olur olmaz yerde ,OLMAZ dediklerimiz bir bakmışsın ki OLMUŞ.. * Zamanla içimde oluşan kelimeler bir araya gelerek, küçük fırtınalar oluştur...
