وحور عين 🙈

20

عبدو الله : مش بتاكلى ليه ى شوشو
عائشه : مش قادره ى بودى تعبانه اوى
عبدو الله حملها : طب تعالى ارتاخى شويه شكلك مجهده اوى
شوشو : والاك
بودى : ششش هشيله انا بعدين.. وبعدين ايه الحلاوه دى هي اللى بتحمل بتحلو اوى كدا
شوشو بحيا: ى سلام
حطها ع السرير ونام بحضنها وراسه ع صدرها وايده ع بطنها ومحاوط خصرها
بودى : ربنا ما يحرمنى من حضنك ابدا ..دا بقي ادمان ههه
شوشو ووجهها احترق من الخجل : عبدو الله ان
بودى : بسسس خلى ابنك ينام وينيمنا عمال يتحرك تحت ايدى
شوشو : يا سلام انت هتتبلى عليا لسه بدرى اصلا
بودى : هههههههه
.....
مريم بزعل: ايه الكرش دا كله
احمد : قري ع بنتى بقا ى ابله مريم
مريم : اه مانا اللى شكلى تخين مش حضرتك
احمد : اللى ربنا يجيبه كويس بس تعرفي ان نفسي ف بنت جدا مش عارف ليه
مريم : مفيش اشطر منك ف تغيير الموضوع هاا
احمد : قلووده ههههههه
مريم : ومنكم نستفيد .. بس تعرف انا كمان ف الاول كن نفسي ف ولد بس دلوقتى نفسي ف بنوته وشبه سما ورنا هههههه
احمد : الله يستر المرتب كله هيروح ع المثاثا( يقلد سما ورنا)
مريم تتخصر: ايه مش عاجبك
احمد : عاجبنى ونص وتلاتاربع
مريم : هههههههههه ربنا يخليك لى ى احمد ى رب
احمد يحضنها من وراء ويضع يده ع بطنها : ويخليكو ليا ى حبيبتى
....
جرو ع المطبخ ف صدمه من صوت عبله
عمرو : براحه خليكى انتى ى عبير
محمد : ايه ى لول
وصدم من المنظر
خدبجه مرميه ع الارض دون حراك مغشي عليها
شالها بسسرعه بعبايتها ونزل لها نقابها ووداها المشفي
الدكتور: مبروك المدام حامل بس ى ريت ترتاح شويه وتاخد الادويه دى بانتظام ونفسيتها حافظو عليها شويه باين عليها الاجهاد
محمد (اهو دا اللى كنت خايف منه ):شكرا ى دكتور
محمد : سلامتك ى حبيبتى والف مبروك
خديجه : ابعد عنى ى محمد انا زعلانه منك ازاى تخلى واحد هوا اللى يكشف عليا
محمد : خديجه انا كنت خايف عليكى وعقلى مكانش ف مكانه ولا كنت عارف اتصرف ازاى ولقيت دا قدامى ف المستشفي اول دكتور شفته وفضلت معاكى هنا ع اعصابى وعذبته ولا خليته يكشف وشك غير ما لف وشه وانا اللى ساعدته والله
خديجه تتنهد بقوه : يوووه بقا يلا خير قدر الله وما شاء فعل
محمد : انتى حامل ى خوخه ى صغيره ههه
خديجه: مالك ى محمد مش مبسوط ليه ونزلت راسها مع ان والداك كانت عماله تزن عليا وتقول لى اتاخرتى وشكلى مش هشوف حفيد ولد قبل ما اموت ومش عارف ايه
محمد : مانا خايف من كدا خايف تعمللك شي وتموت الطفل كان نفسي اجمع مبلغ كويس واجيبلك بيت بعيد شويه ونبقا نزورهم وخلاص
خديجه : تفائلو بالخير تجدوه ولو مش عاوز نقوللها ى محمد بلاش نقوللها دلوقتى
محمد : امال ليه كانت بتزن عليكى
خديجه : يلا نروح انا مش عارفه والله ى محمد انا بقول نقوللها ونخليها ع ربنا وخلاص
محمد : مش عارف من غيرك كنت هعمل ايه ى رفيقتى ف الجنه
خديجه بابتسامه: ولا انا كمان ى رفيقي ف الجنه
محمد حط ايده ع بطنها : استودعك الله ى ابنى ربنا يحفظك انت ووالدتك ى رب
خديجه رفعت ايده ووباستها : ويخليك لينا ى حبيبي
....
...: اتاخرتو ليه ى ابنى
سيف : ايه ى يوسف شكلك عامل كدا ليه ى ابنى
يوسف يمسح بين انفه وفمه :لا انا بس مرهق م الشغل ،، يلا انت والمدام علشان اوصلكو الحاج والحاجه ابوك وامك هيموتو ويشوفوكو
سيف وهو يدخل الشنط : انا اللى هسوق ى يوسف اقعد وراء يلا ، اسراء تعالى جمبى قدام
اسراء خايفه من شكل يوسف : ححاضر
سيف بقلق: مالك ى اسراء عيونك خايفه كدا ليهوايدك بترجف
اسراء: مش عارفه مش متطمنه ى سيف
سيف : يلا بس بلاش قلق
اسراء فضلت الصمت
ووصلو واستقبلوهم ابو سيف وامه استقبال حار
ماعادا نهى اللى عينها كانت ع سيف طول القعده بلبسها الغير محتشم كالعاده جايه من اوروبا حضرتها
ام سيف : يلا ى بنتى خذي زوجك ع فوق وارتاحو لكو شويه انا خليت مايا تجهز لك كل لبسك وحاجتك ى حبيبتى
اسراء خايفه تطلع اصلا وعماله تطول ف القعده اكتر لانها مش متخيله انها هتبقي مع حد غريب ف بيت واحد او غرفه واحده لان ف الحج كانت مع الحريم وهو مع الرجال سواء في منى او عرفه
فمش متعوده تقضي وقت معاه اوى
ام سيف : رحتى فين ى ساره
اسراء ابتسمت رغما عنها : فكرتينى ب تيته ام ماما كانت دايما هيا اللى تنادينى ساره هههه
ام سيف : ربنا يرحمها ى حبيبتى ى رب
سيف حس بخوف اسراء: مايا خذي اسراء وفرجيها ع الشقه والمكان وهمس لمايا وبلاش تلقيح بكلامك
*مايا اصلا بدات تغار من يوم خطوبة اسراء وقالت لازم تعدل من نفسها ولبسها وكلامها ومش بتلبس خلاص غير جيبات وطرح طويله *
ام سيف همست لابنها : اختك اسم الله عليها بقت عسوله ى سيف وبتروح ندوات دينيه كمان
سيف باس مايا ع راسها : ايوا كدا ى ميمي ربنا يبارك فيكى ى رب
مايا : يا ظالمنى انت ههههه
اسراء حست بغيره طفيفه وسحبت مايا : يلا ى جميل علشان مش نتاخر
مايا: اعترفي انك غرتى ههههههههه
اسراء حست بغلطتها : أ لا ابدا انا بس مجهده شويه وحابه ارتاح
سيف ابتسم