«Nie chciałem aby ten dzień kiedykolwiek nadszedł... ale niestety stało się»
Czyli JungKook przymuszony do... czego? Dowiecie się sami ;3
(Mogą występować przekleństwa oraz sceny +18)
Nie chciałem aby ten dzień kiedykolwiek nadszedł... ale niestety stało się
***
Mam na imię Jeon JeongGuk, pracuje w firmie mojego ojca. Firma Jeonów, jedna z największych i najlepszych firm w całym Seoul, nasza firma rywalizuje od zawsze z firmą Parków która jest równie dobra jak nasza a nawet i lepsza gdyż rodzina Parków jest niesamowicie bogata. Wcześniej czy później musiało to nastąpić... Otóż moi rodzice wraz z Państwem Park zawarli układ. Chcą połączyć firmy razem tak aby stworzyć jedną wielką, a co za tym idzie? Ślub... nie chcę tego ale jestem zmuszony do poślubienia syna Państwa Parków, a mianowicie Parka JiMina.
***
-Tak Kochanie? -powiedziałem do słuchawki telefonu -JungKookie, przyjadę po ciebie jak skończysz pracę dobrze? Musimy porozmawiać Słońce Usłyszałem głos swojego chłopaka w słuchawce iPhonea. -Dobrze, będę czekał, kocham cię~ -Ja ciebie też~ Odłożyłem telefon i z wielkim uśmiechem powróciłem do pracy.
———
Stałem przed pracą czekając na Ji-Hyuna. Bardzo go kocham i to z nim mam zamiar spędzić resztę życia! Moi rodzicę chcą abym poślubił tego milionera Parka JiMina, pfff, to nigdy się nie stanie. Ji-Hyun powiedział ze chce ze mną spędzić resztę swojego życia, a ja również chcę z nim zostać, moi rodzice nie mają prawa nas rozdzielać. Nagle nadjechało auto Hyuna, wsiadłem do środka i pocałowałem jego policzek. -Cześć Kochanie -powiedział z uśmiechem Starszy -Cześć Hyunnie~ to o czym chciałeś ze mną porozmawiać? -Pojedziemy do restauracji i tam Ci wszystko wyjaśnię, dobrze? -Dobrze -powiedziałem z uśmiechem
———
Siedzieliśmy przy stole czekając na zamówienie. -To o czym chciałeś ze mną porozmawiać? -zacząłem Ji-Hyun spojrzał na mnie odkładając kartę -Widzisz Kookie... -westchnął- mam wrażenie że przez ostatni czas nasz związek... zaczął upadać Uśmiech zszedł mi z twarzy -C-Co ty mówisz? Przecież świetnie nam się razem układa -powiedziałem obawiając się tego co za chwilę nastąpi -Nie JungKook, kiedyś nam się świetnie układało, a teraz ten związek jest po prostu fałszywy Po usłyszeniu słów mojej życiowej miłości w moich oczkach zebrały się łzy -Nie widzę w tym sensu JungKook, przepraszam ale... to koniec, naprawdę Cię kocham ale nie czuję już do Ciebie tego samego co kiedyś Siedziałem bez ruchu wpatrując się prosto w jego oczy, kropelka po kropelce skapywała z mojej brody na ciemny stolik. -Powiedziałeś... że chcesz ze mną spędzić resztę swojego życia... -wstałem gwałtownie od stołu -to nie nasz związek był fałszywy, tylko ty!! -wykrzyczałem przez łzy -przez cały ten czas mnie okłamywałeś tym durnym gadaniem że nigdy mnie nie opuścisz! -nie czekając aż Ji-Hyun cokolwiek powie wybiegłem z restauracji.
Szedłem cały przemoczony przez deszcz... nienawidzę go, jak on mógł mi to zrobić.... Nagle mój telefon zaczął wibrować, wyciągnąłem go z kieszeni i spojrzałem na wyświetlacz. -Tak Mamo? -JungKook, nie zapomniałeś o dzisiejszym spotkaniu z państwem Park prawda? Za godzinę przyjedzie po Ciebie nasza prywatna taksówka, masz być gotowy Nie ma mowy... -Nie idę z wami. -JungKook ja się nie pytam czy idziesz czy nie tylko Ci oznajmiam że masz być gotowy za godzinę -powiedziała ostro moja matka i rozłączyła się Ponownie zacząłem płakać kierując się w stronę swojego domu. Po paru minutach byłem na miejscu.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
