-1-

16 1 0
                                    

Her zamanki gibi günlüğümü elime alıp yazmaya başladım...

-24.09.2017-

Bugün seni gördüğüm için mutluyum. Neden mi? Dün gelmemiştin.. Çok endişelendim.. Başına bir şey geldi sandım.. Sen şuan arkadaşlarınla konuşuyorsun..

Ama etraftaki kimseleri umursamıyorsun.. Güzel.. Bu beni farketmediğin anlamadığına gelir ve seni hep izleyebilirim...

Bu iyi mi kötü mü anlayamadım... Etrafa baktım herkes mutlu, şakalaşan kişiler , dedikodu yapanlar.... Ama ben neden mutlu olamıyorum?

Bilmiyorum... Ve lanet olası melodik ses...

Herkes sınıflarına doğru gidiyordu.. Ama ben evime doğru gitmeliydim.. Kesinlikle..

Ya da dur..? Sen nereye gidiyorsun? Bende seninle gitmeliyim.

"Ya , nereye gidiyorsun zil çaldı duymadın mı ?" Diyerek sana seslendim . Sen arkanı döndün. Kalp atışlarım hızlandı.. Çünkü ilk defa beni farketmiştin... Lanet olası aynı sınıfta olmamıza rağmen bir kere bile yüzüme bakmamıştın.

"Seni tanıyor muyum?" dedin. sinirlendim

"Ya! Sen 4 yıllık sınıf arkadaşını mı tanımıyorsun?!"

"P-pardon, özür dilerim" dedin.. üzgündün .. sana bağırdığım için kendime kızdım..

"Herneyse , önemli değil bende okuldan çıkıyordum... " diyerek okulun çıkışına doğru yürümeye başladım.

Sen de arkamdan bana yetişmeye çalışıyordun.. Amacın ne?

"Seninle yürümemin sakıncası var mı?" Mutluluktan havaya uçabilirdim..

"S-sakıncası yok" kıpkırmızı olduğuma eminim..

Yürüdük , yürüdük ve birden

"Arkadaşım sana soru sorabilir miyim? " dedin

"Sorabilirsin , ayrıca adım Lisa"

"Huh Lisa , bende Taehyung" gülümseyerek elini uzattın. Bu haline güldüm

"Seni zaten tanıyorum" diyerek elini sıktım..

"Herneyse Lisa arkadaşım, sen hiç birine aşık oldun mu" diyerek merakla bana baktın.. yutkundum.. biraz endişelenmiştim..

"E-evet?"

"Huh , iyi o zaman sen de benim derdimi anlayabilirsin, nasıl desem bilemiyorum ama ben sanırım aşık oldum.. Senden yardım istiyorum.. Ona nasıl açılmam gerekiyor? " dedin. Yüzüm düştü..

"B-ben bilmiyorum" diyerek evime doğru giden yola yürümeye başladım.

"Hey nereye?!"

"Evime gidip biraz dinleceğim!"
Arkamdan inatla bağırarak konuşmaya devam ediyordun. İyiki arkam dönüktü.. Dolmuş gözlerimi görmeni istemiyordum..

"Bende geleyim huh?"

"YALNIZ BAŞIMA DİNLECEĞİM!" Tüm gücümle bağırarak söyledim. O an tükendiğimi hissettim..

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 24, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

I'M FALLING FOR YOUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin