POV TOCH Obudziłam się w gabinecie dyrektora. ~o nie!~ pomyślałam. -Wstała! Usłyszałam krzyk red'a, spojrzałam w bok i zobaczyłam, red'a, golden'a, mame, phantomiarza i jakąś dziewczynę miała czarne leginsy, biało-cerwoną bluzkę w poziome pasy, zielone oczy, złociste włosy zaplecione w kitka, a z tyłu łuk i strzały. -Ktoś ma ci coś do powiedzenia. Powiedział golden. -Przepraszam. Przewrócił oczami p.foxy, podeszłam do niego z chytrym uśmiechem. -Czyżbyś okazywał skruche? Spytałam. -W twoich snach głupia s*ko. Powiedział a ja wkurzyłam się. -Posłuchaj... zacisnełm pięści... to, że mnie nie lubisz nie znaczy, że musisz mnie wyzywać. Podeszłam bliżej a on cofnął się przerażony, nawet nie wiem czym. -Tochi uspokuj się! Krzykneła mama, spojrzałam na swoje ręce, one płoneły! Cofnełam się przerażona. -Spokojnie, nie rób nic, tylko spójrz mi w oczy. Powiedział red, stając naprzeciwko mnie, spojrzałam w jego śliczne, błękitne tęczówki i zaczełam się uspokajać. Gdy już całkiem ochłonełam, co nie trwało długo zażądałam wyjaśnień. -Córciu pamiętasz jak, opowiadałam ci, że tata nas opuścił? Spytała mama, pokiwałam głową. -Twoim tatą jest Archanioł Michał. Powiedziała, a ja czułam jakby czas zpowolnił, nie mogłam w to uwierzyć! Potrząsnełam głową, skierowałam się w stronę wyjścia. -Czekaj. Zawołała dziewczyna. -Co? Spytałam trochę wrednie. -Jestem trixy, będe was uczyć panować nad mocami i skrzydłami. Powiedziała. -Jakie "was"? -Ciebie i niego. Pokazała toy freddy'ego. -Skrzydłami? Dziewczyna wysuneła własne skrzydła, były białe i długie. -Wow. Podziwiałam przez chwile i wyszłam. Szłam korytarzem do wyjścia, gdy nagle wokół mnie pojawili się ludzie ubrani na czarno z czarnymi poszarpanymi skrzydłami. Było ich dwóch. -To ty jesteś dzieckiem michałka? Powiedział jeden. -Lucyfer nam za ciebie sporo da. Powiedział inny. Pierwszy z drugim złapali mnie i wzbili się w powietrze, bałam się, nagle jeden oberwał strzałą w ramię a drugi mnie puścił, spadałam coraz szybciej na dół, krzycząc. -Musisz wysunąć skrzydła! Usłyszałam krzyk trixy. -Jak? Spytałam. -Uspokuj się i o nich pomyśl! Zrobiłam co kazała i po chwili na moich plecach pojawiły się śnieżnobiałe skrzydła, wysunełam je jednak zbyt gwałtownie, bo śliniak odpiął mi się i spadał. Szybko zasłoniłam się jedną ręką, a drugą próbowałam dorwać śliniak. -Zasłońcie chłopakom oczy! Krzyknełam, dziewczyny zasłoniły wzrok zarumienionym chłopakom, coraz bardziej przyspieszałam, machając energicznie skrzydłami a im szybciej leciałam tym bardziej ziemia była bliżej. -Musisz wychamować, bo się rozbijesz! Krzykneła mama. -Dam rade! Odkrzyknełam, złapałam śliniak, szybko go założyłam i zawróciłam w ostatnim momencie, bo prawie walnełam w ziemie. -Dałaś rade! Krzykął red i przytulił mnie, gdy chowałam skrzydła. -Taa... nagle zostałam wyrzucona w powietrze, szybko wysunełam skrzydła, ale tym razem poprawiłam śliniak zobaczyłam, że moim przeciwnikiem jest tamten zły, trixy wzbiła się w powietrze obok mnie, tak samo red. -Trzech na jednego, nie uważacie że trochę nie uczciwie? Spytał, mocą odrzucił pozostałą dwójkę i stworzył bariere wokół nas, zobaczyłam spadającego na ziemie miśka, bo bariera była przezroczysta. Miś uderzył w ziemię, zaczełam krzyczeć, płakać, bić pięściami, ale dobrze wiedziałam że to nic nie da. -No i co teraz? Spytał z kpiną w głosie mój przeciwnik, zaczełam płonąć, coraz więcej ognia było wokół nas, otaczał całą bariere, z zewnątrz i wewnątrz czarny zaczął się dusić, usłyszałam dzwonek, ~na pewno wszyscy wyszli i patrzą.~ pomyślałam. Wszystko się paliło, on musiał zniszczyć barierę, bo by się spalił, gdy to zrobił nie mogłam się uspokoić, bo jeszcze nie odleciał tylko spadł na ziemię. -Tochi, zostaw go! Krzykneła mama, spojrzałam na misia, nie obudził się, choć trixy, próbowała go wyleczyć, ja podleciałam do czarnego, który leżał w krzakach, łapiąc powietrze, z poważnymi poparzeniami, uniosłam pięść z zamiarem uderzenia go, ale ktoś mi przeszkodził, tym kimś był anioł. -Spokojnie, córciu. Powiedział, a ja natychmiast zgasłam. -Ha zgasił cie! Krzykneła phantomiara, na co mi zapaliły się pięści, w nadludzkim tępie podbiegłam do niej. -Lepiej się zamknij, głupia phantomiaro! Ta posłusznie skleiła swoje cztery litery. -Tochi? Usłyszałam, red'a, odwróciłam się z łzami w oczach, przytuliliśmy sie, ja nagle zaczełam płonąć, a on zamarzać! -Co się dzieje? Spytałam, nie rozumiejąc. -Prawdziwa miłość rozbudza wasze moce. Powiedział tata, z uśmiechem, my zarumieniliśmy się. -Kim ty jesteś?! Usłyszeliśmy czarnego. -Jestem toy chica, córka archanioła michała! Powiedziałam. -No nareszcie, kolejna nienormalna dzi*ka! Usłyszeliśmy p.mangle, nikt się nie zaśmiał. -Tochi? Spytała trixy, zdjełam dziób. -O-oł. Powiedziała mama, tata spojrzał na mnie pytająco. -Tatusiu? Pokazać ci coś? Spytałam uśmiechając sie. -Ok. W tym momencie zrobiłam jumpscare'a phantomiarze. -O-n-a j-e-s-t n-i-e-t-y-k-a-l-n-a! Przeliterował p.foxy stając przd nią, pokazałam mu wyciągniętą rękę, na której palił się ogień. -Widzisz to? Spytałam, on pokiwał głową. -A chcesz być w tym cały? Spytałam. -Dawaj. Odparł wyzywająco. -Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem. Skłoniłam się teatralnie, pstryknełam palcami a on zaczął się palić. -Dobra dość, bo będzie bardziej brzydki niż dotychczas. Powiedziała mangle, zabrałam ogień. -No, no czyli moc już opanowałaś. Powiedziała trixy. -Tak. Uśmiechnełam się dumnie. -Eee, czyli on jest twoim tatą? Spytał red, wzkazując na tate. -No... zaczełam. Drrrrr! -Uwielbiam ten dzwonek. Przewróciłam oczami, na co inni się zaśmiali. -Tochi pokazać ci coś? Spytał red, pokiwałam głową, on wyciągnął rękę i...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Awwww! Powiedziała mangle. -Teraz ja.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Dobra, wracajmy do szkoły. Powiedział golden. -Tochi... no, bo ja... zająkał się red. -Co? -Pamiętasz jak, spadałaś i... spalił buraka. -TOY FREDDY! -No wiem, przpraszam. Spuścił uszy. *next day* Na zajęciach z kucharstwa, nagle do klasy wbijają nam jacyś dziwni ludzie, jeden białowłosy z błękitnymi oczami gdzie przez jego prawe oko ciągneła się lekko czerwona szrama, a druga także białowłosa, z mieczem z tyłu i szarymi oczami, zapaliłam się i wyskoczyłam przed nich, z red'em, któremu zamarzły pięści. -KU*WA WIEDŹMIN!!! Krzykneła klasa, chłopak nazwany "wiedźminem" chciał już rzucić na nas jakieś zaklęcie, ale chica krzykneła : -Cicho! To moi przyjaciele wiedźmini, więc uspokójcie się dzieci. Zgasłam, a red też odmarzł. -Wyjaśni mi ktoś czemu, jesteśmy na jakiejś wyspie?! Powiedział wolf, patrząc przez okno, wszyscy skierowali wzrok w tą stronę, rzeczywiście byliśmy na wyspie, z naszymi domami, a w oddali widać było inne miejsce. -My... emm... przez przypadek przenieśliśmy wasz świat do naszego. Wyjaśniła białowłosa, zacisnełam pięści. -Uhu tochi się wkurza! Powiedziała p.mangle. -Zgasiłabym cię, ale gówno się nie pali. Odgryzłam się. -W twoim przypadku tak. -Jakie disy! Powiedział wiedźmin, zapaliłam rękę, wysunełam skrzydła i podleciałam do niego. -Jeszcze raz się odezwił a będziesz wyglądał jak ta phantomiara! -Okej zluzuj! Bronił się, westchnełam, uspokajając się. -Ja nie wiem! Od rana chodze jak na gwoździach! Tłumaczyłam sie, ze smutku skrzydła mi opadły. -Tochi? Spytał red. -Masz okres? Sprawiłam że się zapaliłam jednocześnie krzycząc -TOY FREDDY!! Cała klasa się ze mnie śmiała, ktoś położył mi ręke na ramieniu, to wiedźmin -Spokojnie w końcu im przejdzie. Rozchmurzyłam się nieco. -Jestem toy chica. -A ja Alex. -Ja jestem Ciri. Powiedziała wiedźminka, przytuliłam ją, ona też. -Weź, bo on się spali! Szybko zabrałam ogień, podeszłam do leżącego miśka. -Spokojnie, wiem co robię. Powiedziałam i pocałowałam go, rany zaczeły się goić i niedługo potem, red był cały zdrowy.
