Nico's POV
Aba simula ng hinayaan ko siyang makasama yang si Carlo at yang new friend niya. DB ba yung name eh nakalimutan na ako. magkakaron kami ng bonggang bonding moment kala niya.
So ako na ang lonely. wala si Odette kasama ang kanyang family. nag family outing sila. Wow! sila Mommy kaya kelan planong mag family outing?? Asa naman. busy eh and I understand. -____-
Andito ako ngayon sa may playground. wala lang. 4pm na din. pinapanuod ko lang yung mga batan
"HEY!" may biglang nanggulat sakin. nasa may likod ko siya.
"Ay kalabaw!" humarap ako sa kanya. grabe puso ko ha parang tumalon. kakaheart attack.
"HAHAHA!! Dont take too much coffee. hahaha!!!" walangyang lalaking to. grabe ah.
"Pakielam mo ba. at bakit andito ka na naman. kahit saan talaga ko pumunta andon ka. langya kakasawa na ah. -____-"
"Why so bitter? I heard Odette is out of town with family. so your alone?" - Jon
"Grabe ang balita... yup pero 3 days and 2 nights lang yon so pwede, tantanan mo ko. -___-"
"I thought were fine already. Here comes Nicole's super suplada and masungit and mataray personality. Can you be more sweet? :D" - Jon
Napatingin ako sa kanya. bakit ba lagi niya kong natame. I mean yung parang pinapakalma niya yung tough personality ko.
No Nico! hindi ka nafafall. tsk Icheck ko nga later mamaya eh nahuhulog ako sa taong to. Jusko napaka mali lang. -__-
"Why are you here?" pabulong kong sabi. tapos umupo na ko sa bench sa may playground.
"I went to the cafe shop to see Carlo. Pauwi na dapat ako kaso I saw you here... Alone. Maybe you want a companion. :D" -Jon. ngumiti na naman siya.
"Im fine. you can go now..." naluluha ako bigla. kasi naman tong si Odette. buti pa yung family niya kasama niya. ako kaya? pero syempre di ako luluha no.
"Tell me what your feeling..." - Jon. napatingin ako sa kanya.
"Im fine. Ano ka ba? Wala akong problem." ngumiti ako sa kanya.
"You know what you can smile anytime you want. pero sa buhay you'll find a certain person where you can be who you are. I mean, yung person na pwede mong iyakan if you want to. Sometimes its hard to pretend your fine. hiding what you feel with a sweet Smile..." -Jon
"Why are you telling me this... you think Im hiding my feelings with a smile?" tanong ko bigla
"YES! Its obvious..." - Jon
"Pano mo naman nasabi? di mo naman alam takbo ng utak ko..."
"Kaya ko nasabi yon kasi whenever your around I always look at you... and you have that smile that hides all your painful emotions. but then those Smile makes me fall fr you even more...." - Jon
*dugtug dugtug dugtug dugtug dugtug* yung puso ko bakit ganon? nagwawala. Ano bang pinagsasabi niya? Lagi niya kong tinitingnan? nakakafall yung mga ngiti ko? Loko ba siya? Eh mas nakakafall kaya siya. Joke lang pala. Ano ba tong pinagsasabi -____-
"-//////- Ano bang pinagsasabi mo... Uhmmm... sige uwi na ko. maggagabi na rin pala. Bye." tumayo na ko at naglakad na papalayo. bakit ganon? nakakainis na siya ha. ayoko ng ganitong feeling.
"Hahatid na kita..." bigla siyang sumulpot from no where.
"Ay Kalabaw!.. Ano ba Jon, aatakihin ako sa puso sayo eh. Grabe to." sinabi ko sa kanya habang naglalakad kami pauwi.
BINABASA MO ANG
Love Signs
RandomDalawang babaeng naniniwala sa Love Signs... pano kung dumating ang time mameet nila ang mga lalaking magpapatibok ng puso nila? will they let there love sign get in the way? or will they just follow their heart? eh pano kung madaming complications...