chapter 22

3K 46 2
                                    

Shocked pa rin siya sa sinabi ni Dr.Lopez sa kanya. Nakatayo lang siya sa harap nang pintuan nang kwartong kinalalagyan ni mark.

Kinakabahan siyang pumasok.

Nag dadalawang isip.

Pero itinuloy niya parin ang pag pasok.

Nang makita niya itong nakaupo sa hospital bed may benda sa isang braso at binti ay napaiyak siya. Ngunit tila ikinabigla nito ang pag kakakita sa kanya dahil bukod sa nakakunot ang noo ay parang ayaw pa nitong nandoon siya.

Humahangos na nilapitan niya ito.

“thank god! Atleast you are safe.” She said, weeping. Bumitaw siya rito upang muling suyurin ng tingin ang kabuuan nito. Saglit din niyang tinanguan ang mga taong nasa paligid niya.

“who are you?” tanong nito.

Napatitig siya dito, wala siyang mabasa sa mukha nito.

“i-im y-your g-girlfriend” sabi niya sa naginginig na boses.

Nakatingin pa rin ito sa kanya,

Amputa.

Totoo nga.

Pak syet!!!

Dumating si Dr.Lopez,

Tumingin sa kanya.

“okay, after a week pwede ka nang pumasok sa school at bukas o kaya sa makalawa pwede ka na sigurong lumabas nang ospital.” Sabi nang doctor.

“doc, hindi po makilala ni mark ang girlfriend niya, ano pong nangyari nag ka amnesia po ba siya?” tanong nang ate ni michelle.

Bago sumagot si Dr.lopez ay tumingin muna ito sa kanya.

Parang may hinihintay.

Tumango siya dito nang bahagya.

Nang hindi na hahalata nang mga kasama niya sa loob.

Not even mark noticed that.

“siguro ay may roong tumama sa ulo niya, pero wala naman kaming nakita. Wag kayong mag alala temporary lang ang amnesia niya anytime ay makakaalala din siya.”

Nang tumalikod ang doctor ay humarap siya kay mark.

“babe, its me rain. Girlfriend mo ko. 4 months na tayo, mag fa-5 months na” sabi niya naiiyak na siya.

Mark still looked at her as if hindi siya kilala.

After I Fell (COMPLETE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon