Zbiór krótkich historyjek o meksykańskim chłopcu i pewnym łatwo wpadającym w złość demonie. Historyjki nie są ze sobą powiązane (chyba, że zaznaczę inaczej).
Większość użytych przeze mnie postaci należy do twórców "Star Butterfly kontra siły zła". N...
Podobno po pojawieniu się dzieci wszystko zostaje przewrócone do góry nogami. Dochodzą nowe obowiązki, a z nimi także wyrzeczenia. Wzrasta potrzeba cierpliwości, a ilość wolnego czasu kurczy się, niemalże znika. Lecz wszystkie trudy związane z byciem rodzicem zostają wynagrodzone szerokimi uśmiechami, uroczymi zdjęciami na lodówce i silną, wręcz nierozerwalną więzią.
Tom zmieniał swój stały plan dnia za każdym razem, kiedy w jego rodzinie pojawiał się nowy członek. I za każdym razem wyprawiał przyjęcie na jego cześć. Zapraszał wtedy wszystkich swoich przyjaciół, by razem z nim mogli świętować ten ważny dla niego dzień.
- Mówią, że do trzech razy sztuka - powiedział Marco, spoglądając w lustro. Czas nie był dla niego łaskawy. Od pewnego czasu na jego twarzy pojawiały się niewyraźne zmarszczki i nawet cudowna maść, którą dostał od Jackie, nie pomagała.
- Mów ciszej - szepnął Tom. - Inaczej chłopcy posądzą cię o faworyzowanie Masona.
Marco spojrzał na małżonka z pobłażaniem.
- Są inteligentni. Wiedzą, że wszystkich kocham tak samo mocno - poprawił lekko przekrzywioną koronę i uśmiechnął się do swojego odbicia.
Tom wsunął na palec rodowy sygnet. Zamyślił się.
- Martwię się o Landona - przyznał. - Czasem mam wrażenie, że jest nieco osamotniony.
- Może po prostu lubi przebywać w swoim towarzystwie. Poza tym dużo dzieciaków w jego wieku przechodzi taki okres. Jeszcze z tego wyrośnie, zobaczysz.
- Obyś miał rację.
Demon wstał i z zalotnym uśmiechem wyciągnął w kierunku mężczyzny ramię. Mrugnął środkowym okiem.
- Pan pozwoli, że zaprowadzę Pana do sali balowej?
- Nie wierzę - roześmiał się Marco, ale ujął dłoń Toma. - To już trzecie takie przyjęcie, a ty nadal używasz tych samych tekstów.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
*
- Dlaczego on nie ma środkowego oka?
Mała, na oko jedenastoletnia dziewczynka pochylała się nad wysadzaną rubinami kołyską. Wpatrywała się z żywym zainteresowaniem w leżącego w niej bobasa.
- Sky, kochanie - Star położyła dłoń na ramieniu córki. - Nie wszystkie demoniczne postacie muszą mieć troje oczu.
- Ale Landon i Judas je mają. I wuj Tom też - brunetka skrzyżowała ramiona. Spojrzała krytycznie na matkę, oczekując dalszych wyjaśnień.
Kobieta westchnęła.
- Sky...
- I dlaczego on ma skrzydła? Znaczy, ty też je czasem masz, ale nie jesteś demonem. Nie jesteś demonem, prawda mamo?
