Paper Planes

Thirteen

Brylle's

"Really, dude? That chic is your sister?" hindi pa rin makapaniwalang tanong ni Zach kay Renz. We are now walking down the field of Harvard Dame. The sun shines brightly and the atmosphere is just okay.

"Hindi siya sisiw, Zach," I said. Tumikhim naman si Renz kaya nilingon ko siya. I glared at him.

"Oh sorry, daddy," sabi ni Zach sa pambabaeng boses at humalagpak sa pagtawa.

"Ew!" nandidiring natatawang sabi ni Renz sa kanya.

"Daddy yourse-"

Hindi ako natapos sa pagsalita nang may naramdaman akong may bumangga sa akin. Nilingon ko iyon at nakita si Clair at si Kate na nasa lupa na, hinihimas ang ulo at puwetan nila.

"What were you doing?" tanong ni Renz sa kanila. Tumingala naman ang dalawa at bahagyang nagulat.

"Uhhh..." Clair muttered.

"W-we were running, the hell! Male-late na kami," si Kate ang sumagot at tumayo. Tinulungan niya si Clair na ngayo'y namumula na naman.

"And why are you running, red head?" asked Zach to his sister. Nagtaas naman ng kilay ang kanyang kapatid and crossed her arms over her chest.

"Siguro may monster na hinahabol kami? Duh, kasi male-late na nga kami," she said, "bingi."

Pinigilan ko ang sarili kong matawa. I just shook my head at Zach's obtuseness and glance at Clair. She's just silent at nakatingin lang sa baba.

"What did you said?!" sigaw ni Zach sa kanyang kapatid.

"We'll get going! Bye guys! and oh brother? Kindly clean your ears, will you?" pang-aasar ng kapatid niya. Hinawakan naman namin ang balikat ni Zach dahil pulang-pula na siya sa galit.

Hinatak ni Kate si Clair at tumakbo na sila sa kabilang building.

"Easy there, Zach..." natatawang sabi ko at siya namang paghinahon ni Zach.

"Bro, you've got a war shock sister!" sigaw naman ni Renz at nagpatuloy kami sa paglalakad patungong Lib. Doon kasi ang next class namin as Miss Jonah said, our English teacher.

"No wonder, saan iyon nagmana," Renz added at binatukan naman siya ni Zach. These two do nothing but to physically and verbally hurt theirselves.

"Baka mahawa ang kapatid ko sa kapatid mo, ha?" natatawang sabi ni Renz at sinikuhan siya ni Zach.

It is just their first day na magkakilala at parang they are long time no see pals na kung makapag-away 'tong dalawa.

We groaned in annoyance nang nag-announce si Miss Jonah na kailangang bukas na ipapasa ang pinapagawa niyang reaction paper tungkol sa storyang binasa namin kanina. And she's demanding that it should be two long bond papers, back to back, with a font style of Times New Roman and a size of 12.

What can you expect? She is a terror teacher since she was hired here in Harvard. Magtatatlong taon na yata siya dito.

"Miss, pwedeng sa sunod na bukas na lang?" one of my classmates asked. Bumaling sa kanya si Miss Jonah at pinagmeywang lang siya. "Oo nga po, sabi niyo nga po, bukas," nanlumong sabi na lang niya at bumalik sa pagkaka-upo.

"Send those reaction papers before your first morning class starts at my faculty table. No more buts. Class dismissed."

At muling nag-ingay sila, nagrereklamo. Sinundan ko ang paalis na anino ni Miss Jonah at doon bumuga ng mabigat na hininga. Even though she's young and pretty, she's still a terror like parent teacher to us.

"Dude... hindi na tayo tatantanan ni Miss Jonah bukas at sa susunod na mga linggo." Zach said. "Once na magbibigay siya ng mga ganito, expect mo nang tuloy-tuloy na hanggang sa matapos ang isang semester." He added.

"What? This is exhausting, fucking tiring!" Renz shouted. Bigla naman siyang sinita ng tigi-bantay ng library. Nakalimutan niya sigurong nasa loob pa kami.

Nauna na akong maglakad palabas at hindi na sila hinintay. Paano ba naman kasi, nag-aasaran na naman sila. Kung sa malayo e akala ko mag-couple na ang sweet. Bi-curious na mga lalake kung akala mo, pero nag-papatayan na yan sila sa loob-looban nila.

Baba na sana ako nang biglang tumunog ang phone ko. Pagkakita ko ng pangalan ng pinakanaiinisan kong tao sa buong mundo, biglang nagdilim ang pakiramdam ko.

Nanggagalaiti ko naman itong sinagot at nagpatuloy sa pagbaba palabas ng library.

"What now, Dad?" anger is built up in my voice.

"So that's how a son greet his father, very well," sagot niya sa kabilang linya. Nagtiim-bagang naman ako.

"What do you want?" I asked him straight. Tatawag lang naman ito pagmay kailangan sa amin.

"Don't you want to ask me first how am I doing here?"

"What do you want, Dad?" I asked again, ignoring his question. I heard him adjusting. Narinig ko ring tumikhim siya.

"Your approval, Christian," he said in now a serious voice. Kinuhit ako ni Zach and mouthed me kung sino ang katawag ko. I mouthed him 'my dad'.

Tumango naman siya at nagpaalam nang mauuna na sila ni Renz. I nodded and return to my dad on the other line.

"I already send to you my approval and it's a no, Dad." I said. Matagal na akong tumanggi sa gusto niyang gawin ko and even now, hindi pa rin niya ako tinitigilan.

"Christian, all you need to do is to say yes, marry the girl and everything will be back to normal."

"You and your fucking business again."

"Your mouth, Chris-"

"Everything was normal until you have to stick your fucking mind to that business of yours! Stop being so workaholic, Dad na parang wala kang pamilyang dapat inuuwian dito sa Pilipinas," inis na inis na sabi ko. Sa sobrang inis ko, nasuntok ko pa ang punong sinisilungan ko.

"Your mouth, Christian. Ako pa rin ang ama mo, so respect me. Ako pa rin ang masusunod." sabi niya sa kabilang linya.

I am now breathing heavily dahil sa galit. Respect, my foot.

"I'll call you again about that, Christian and don't disappoint me the next call." huling sabi niya at ibinaba na ang tawag. Fuck!

Padabog akong pumunta sa parking lot ng school at pumasok sa kotse ko. Kaagad kong pinaandar ang engine at mabilis na pinatakbo ang kotse ko paalis ng Harvard. Hindi talaga ako tatantanan ng ama ko kung hindi niya makukuha ang gusto niya.

What he wants, he gets and that pisses me off!