I am busy tapping the pen on the computer keyboard when someone clear a throat.

" May I take an order?" said by a voice na kilalang kilala ko. I looked up and I saw a face of an angel-demon man.

I need to be casual to him because obviously he is a costumer. I am here right now at mommy's bake shop. Dahil nga weekend ngayon ako yung cashier at wala din naman akong magawa kaya kesa tumunganga dun sa bahay at mag senti bakit di nalang ako magtrabaho dito diba? Pero mukhang pinagsisihan ko yung naging desisyon ko ngayon.

" What is your order sir?" i said in a cold voice.

" Espresso and a slice of ube cake" he said in a soft tone na hindi parin inaalis ang tingin sakin.

" Here is your number sir, you can take a sit. Please wait your order in a minute" still with a cold voice. How I wish I can murder him right now. Kung hindi lang talaga tatakbo si Tatay sa pagiging mayor nunkang tatahimik lang akO.

" No thanks, I'll just wait." nakangiti na niyamg saad. He is fucking enjoying this ha.

I type his order in the computer and give the reciept to him and give the copy to someone who is making the order.

"350 Sir" sabi ko nalang para naman hindi lang siya tumitig sakin ng tumitig.

He gave me a 500 peso bill and I gave his change afterwards. I feel like years when his order come. At last! I feel suffocated. Gosh. Pero bago siya umalis, he even winked. The nerve!

That day ends like hell. Ang walang hiya hinintay talagang magsara ang bakeshop bago umalis. Anong gusto niyang palabasin? That he is still acting like he cares for me? Checking if I am safe, that in the first place siya ang naglagay sakin sa panganib. Oh I don't want those things to remember.

" Hatid na kita?" bungad niya agad paglabas ko sa bakeshop. Yung ibang tauhan ni momny nasa loob pa dahil sila yung magsasara.

" Where to? Hell? No thanks." I said coldly with a hint of sarcasm.

I see some emotions I can't name in his brown eyes and I Don't care what are those.

" You're now hurting me Yeri" he said in a low tone as if he is really hurt. I know better.

" Oh! Cut the crap!" I said in a high pitch. Hell, i lost my control again. Dammit!

Mabuti nalang at dumating na ang sundo ko kaya dali-dali akong pumasok dun and tell manong na umalis na kame.

Bakit ba kase ang kulit niya? Hindi ba sya nakakaintindi na I need space and time? It was been 6 months when those things happen.

............

" Yel tawag ka ni Dean" bungad agad sakin ng classmate ko pagkadating ko palang sa room namin. And what is it this time. I already told her na ayoko sumali bakit ba ang tigas ng bungo niya. Nakakainis na.

Padabog akong naglakad papuntang Dean's at diretsong pumasok sa loob. At pabagsak na isinara ang pinto na ikinagulat ng secretary ni Dr. Perez. I just stare at her kaya naman nanginginig niyang itinuro lang ang office ni Tita.

" What it is this time?" i say in cold tone. As usual. I am leaning in a close door of her office.

" Alam kong ayaw mo ng paligoy ligoy so I will straight to the point. Be in swimming team" she hopingly say.

Dati sa debate team ngayon sa swimming team naman? Ang tibay ah. Pagbigyan na ngalang. Just this one. Ito lang talaga.

" Ok" sabi ko sabay alis. Narinig ko naman yung nakakarindi niyang tili kaya napailing nalang ako.

Nakayuko akong naglalakad papunta sa room ng may biglang humugot sa kamat ko sabay takbo. Hindi naman agad ako nakapalag kaya napatakbo na din ako.

I just stare at Preon's back as we run in the hallway papuntang parking lot. Wait whag are we going to do sa parking lot?

Nasagot lang ang tanong ko ng bigla niyang kong itulak sa loob lang sasakyan niya sabay sara at lock. Does he think na papalag ako? What's the use? I will just going to waste my energy.

Nakahalukipkip lang akong hinihintay siyang makapasok sa sasakyan.

" Where are we going Preon?" i say looking straight in the window.

" Somewhere we can talk properly and where you can't run from me." he seriously said.

" Do really need to do this?" salubong ang kilay na tanong kO.

" Yes Yeri. I am going to get you hook or by crook. Again" he said with greeted teeth. Halos manindig naman ang balahibo ko dahil dun. Mas nagsitayuan ang balahibo ko ng magsimula ng gumalaw ang sasakyan nya.

I know this would be hell. Again!

Trying to FIXED her Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon