Missing Piece of Mine 3 'The Lost Treasure'

Chapter 15

Missing Piece of Mine 3 'The Lost Treasure'

by Hannah Grace Cabero

Chapter 15

(Lance POV)

mabuti namn at okey na si Ethan.. sabay na kaming umuwi ni Zyrene sa bahay.. hinihintay na kami ni Mommy doon..

may mahalaga daw syang sasabihin sakin

pagdating namin doon... nakaprepare na ang dinner

"kailan makakalabas si Ethan??"

tanong ni mama

"Within this week po.. siguro 3 days from now pwede na.."-Zyrene

"ganun ba"

"may sasabihin ka samin anu ba yun??"-tanong ko..

"Gusto ko sana na within this week gaganapin ang wedding nyo"

"Pero ma.. nxt Month pa yun"

"yeah i know.. i can't wait.. tsaka nxt nxt week pupunta ako ng singgapore ..i have business there almost 2 months ako doon.. hndi na ako makakpunta sa wedding nyo pagnagkataon"

"pero Tita.. hndi naman kaya.. masyado tayong nagmamadali nyan??"

"bakit parang ayaw nyo??ayaw nyo ba yun within a few days ganap na mag-asawa na kayo"

"ma.. pwede namng pagbalik mo na kami magpapakasal"-sabi ko sakanya

"oh c'mon Lance.. bat pa natin patatagalin to??"

wala na akong magawa.. pagbibigyan ko nalng si mama.. wala namn problema eh..

hinatid ko na sa labas si Zyrene

"oo nga pala may ibibigay ako"

inabot nya sakin yung black bracelet na binigay ko na kay Ethan

"hndi ko kasi naibalik kay Raffie kaya sa tingin ko.. ikaw na ang gumawa"

"sge salamat.."- sagot ko bago sya naka-alis

(Raffie's POV)

2 araw na ang nakalipas nandito parin kami sa hospital.. bukas na bukas pwede na daw kaming lumabas..

ilang araw nadin dumadalaw si Lance dito. pati si kuya Lloyd at ate Lucy dumalaw din kahapon.

"paglabas na paglabas ni Ethan dito babalik na ako sa Hongkong.. kailangan ako ng papa mo Doon"-mama

alam nya din na merong amnesia si Lance kaya sinasakyan nya lang kami..

tumango nlng ako

*tok*tok*

"good morning"

si Zyrene pala

"Doc.. magandang umaga"mama na binati si Zyrene

"magandang umaga din po.ahmm Raffie can i talk to you??"

umoo nlng ako tapos sinundan sya ..

dinala nya ako sa Roof top

makulimlim ang panahon.. malamig.. malakas ang hangin..

"anu ba ang sasabihin mo??"tanong ko sakanya

inabot nya sakin ang isang brown envelop sinilip ko ang laman nito..

DNA test result ni Ethan at Lance..

"Hanggang kailan mo itatago na anak ni Lance si Ethan??pati pagkatao ng bata ililihim mo??.kaya pala ayaw mong si Lance ang magdonate ng dugo sakanya dahil alam mong may posibilidad na malaman ang sekreto mo.. perk etoh alam ko na"

"eh ano nman ngayon kung alam mo na?? may magbabago ba??"

"maraming pwedeng magbago!!hndi mo ba alam yun??!"

"marami nga ang pwedeng magbago.. tulad nalng ng iiwanan ka ni Lance at babalik sa piling namin..kaya kung mahal mo si Lance. hwag mong hahayaang malaman nya ang totoo. dahil kung hndi.. hndi ko na problema yun"

"ang sama mo."

"mahal na mahal ko si Lance.. pero isa yung bawal na pag-ibig.. bakit ko pa ipagpipilitan ang sarili ko sa hndi ko kauri.. umalis ako noon dahil may pamilya akong pinoprotektahan.. ngayon. mas lalong ayaw kong ilapit ang anak ko sa mga kauri mong mata pobre.... sa mundo.. walng mayaman o mahirap .. pero sa mayayaman.. pati batas ng pag-ibig gusto nilang kontrolin..yan ang mga kahibangan ng mga mayayamang tulad mo"

"wala kang karapatang husgahan kami"

"wala nga.. pero hndi ko mapigilan ang sarili ko.. dahil yun namn talaga ang katotohanan..hwag ka mag-alala... matapos ang araw nato.. hndi mo na kami makikita.. at hndi na ulit kami magpapakita"

iniwan ko na sya sa roof top ..habang bumababa.. hndi ko mapigilang umiyak.. hangang ngayon.. masakit parin sakin ang panahong iniwan ko sya..kasalanan ko namn..kaya nga wala akong karapatang masaktan diba?

pagbalik ko sa kwarto nandito na pala si Lance at Gising na si Ethan..

"Lance.. pwede ba kitang kausapin??"

"oo naman"

dinala ko sya sa labas ng hospital..para makapagusap kami ng maayos

"salamat sa mga naitulong mo samin"

"pumunta tayo dito para lang magpasalamat ???"

"hndi"

"eh anu??"

"pagbalik namin sa Village..gusto kung kalimutan mo na kami.. hwag ka nang magpapakita kay Ethan.. putulin mo na ang connection mo samin"

"Pero bakit??!!"

"Dahil AYOKO !!ayokong may mangyari ulit na masama sakanya.. kung hindi mo inispoil ang bata.. eh di sana hndi ka nya sinundan dito!!at kung hndi mo sana binigay ang address mo... eh di sana hndi nangyari lahat ng ito!!"

"fine!!nagmamalasakit lng namn ako ah!!"

sagot tapos sumakay na sa kotse nya..at agad umalis..

haayy.. sana nga ito na ang huling pagkakataon na makita sya.. ito na ang pangalawang beses na tinakwil ko sya..

huminga nalng ako ng malalim at bumalik na sa kwarto ni Ethan...