Missing Piece of Mine 3 'The Lost Treasure'

Chapter 30

Missing Piece of Mine 3 'The Lost Treasure'

by Hannah Grace Cabero

Chapter 30

 (Raffie's POV)

"Ngayon. pano kung sabihin ko  sayong Mahal kita. sapat na dahilan na ba iyon upang manatili ka sa tabi ko?"

 kinakabahan ako sa magiging sagot nya. sana sapat na ito

medyo matagal pa bago nya ako sinagot

"i've already given you 2 chances and you choose to leave me everytime. ngayon. ako namn ang mang-iiwan"-

-halos mawalan ako ng buhay sa narinig ko. hndi pa pala sapat. bigo na namn

"i Will Leave.... if you let go of my hand again hahayaan mo ba akong mawala ulit??"- sabi nya sabay hawak sa kamy ko.

tinitigan ko lng sya at ngumiti nmn sya sabay yakap sakin ng mahigpit. nakaramdam ako ng saya pakiramdam ko nabunutan na ako tinik. yung saya na hndi ko maipaliwanag i hug him back. miss na miss ko na to 

ilang sandali biglang may sumabog nalng galing sa bndang itaas  nakita ko ang mga nakangiti nilang mukha. ang mga kaibigan nmin,sina Jessie. si Kuya lahat sila.  lalo na  si Ethan ..

nagpasabog sila ng isang party poopers

lahat sila nagsibabaab na.

" sabi na ngabng pakana nyo lng to eh!"-ako

tumawa silang lahat

"Happy Family na again! congratz bhest!"-Jessie- sabay yakap sakin.

niyakap din namin ng mahigpit si Ethan

"ikaw pala ang mastermind nito huh"- Lance habng ginugulo ang buhok ni Ethan

"aalis muna kami. solohin nyo ang pagkakataon.. magkita nalng tayo mamaya sa bahay"-Chris

lahat sila nag-si -alisan na hanggang kaming dalawa nlng.

sabay kaming lumabas ng simbahan na magkahawak ang kamay

"alam kong alam mo na sila ang may kagagawan nito. siguro ikaw ang nagplano lahat ng ito"

"ano? hndi kaya! lahat ng sinabi ko ay totoo. oo kanina lng nalaman ko na baka sila nga. gusto ko lng nmn ay manatili ka"

"wala ka nmng dapat ipag-alala lahat din ng sinabi ko ay totoo.. at yun ay mahal kita" sagot nya sabay ngiti ng nakakaloko

napatahimik nlng ako

"alam mo may kasalanan ka pa eh. dapat may parusa ka. "

"anu nmng parusa yun?"-pagtataka kong tanong

"stay by my side for the rest of your life"-

napangiti ako sa sinabi nya 

at mas nabigla ako ng hinalikan nya ako ng hndi ako nakapaghanda

paglabas namin sa simbahan....

"ngayong naka-alis na ang eroplano satisfied ka na? ngayon samahan mo ko. maglakad pauwi .. balikan natin ang kahapon "- sabi nya na nakangiti

kaya kwentuhan kmi along the road tungkol sa mga past times namin

(Vince POV)

Finally buo na kaming lahat.

nandito si Jessie, mark, Cathy, Dino, Sophie, Lloyd, Lucy at Adrian na pina-uwi ko talaga galing States..si Chris. kasama ang kapamilya nya dito sa village lahat ng mga kaibigan ni Raffie nandito. isa itong Grand reunion.. diba ang saya? hndi ko rin ine-expect na pati si Tita Belle ay makikisama.

mabuti at tanggap na nya si raffie 6 pam na. wala parin sila? nakakagutom. nagset up kmi ng isang party, wala lng Party-party lng for us. were just happy. walng basagan ng trip.

well hndi pa tapos ang kwento. hwag maexcite sa ending

"Nandito na sila!"- Sophie

nandito na nga sila sa wakas.. sinalubong namin sila ng kaingayan namin yung saya na hndi maipaliwanag. 6 years ago nang hndi namin nararanasan ulit

medyo nagkaroon ng konteng silence ng makita nila si Adrian kung nabasa nyo ang part 1 ng storya. alam na! kung hndi pa. well you better read it first

"kumusta ka na yatz?"-Adrian kay raffie

 agad niyakap ni raffie si Adrian. sino ba namn ang hndi magiging masaya lalo na pag nakita mo na ang long lost best friend mo?

to make the very long story short gaya ng dati. harutan. biruan. at  kwentuhan. syempre hndi mawawala ang pagkain at inuman

(Raffie's POV)

sa gitna ng kasiyahan bigla nlng nawala si Lance. nakita ko sya sa garden masyadong malalim ang iniisip.

agad ko syang pinuntahan

"mukhang malulunod na ako  ah" parinig ko saknya

agad nya namn akong nilingon

"may problema ba?"

"wala nmn. may iniisip lng." sagot nya tapos kinuha ko ang alak na hawak nya at nilagay sa tabi

" ngayong nandito ka na.. pupunta ka parin ba sa U.S?"

"syempre!  kailangan ko pumunta doon"

alam ko bigla nlng nagbago ang reaksyon ko

"nanlisik na nmn ang mata mo.. namiss ko yan"

"bakit pa?!"

"meron akong kailangang ayusin doon isang kaso. 1 month lng namn akong mawawala eh"

"1 month??!!"

"im sure kaya mo yan. nakaya mo nga ng 6 years what if 30 days lng kaya?"

"ang sakit mo nmn magsalita. "

agad ko syang tinalikuran

agad nya ako hinila pabalik at niyakap.

" ang cute mo magtampo.. "-sabi nya kaya napangiti nlng ako

" I Love you" bulong nya sa tenga ko 

" i Love you too. " mabilis kong sagot saknya

 ito ang unang gabi na magkasama kami yung totally na buong buo kami bilang pamilya.. ang sarap sa pakiramdam