Chapter 1: Manhid

13 1 0
                                    

"Cris! Sabay tayo kumain!"
Sabi ni Ivan, ang dahilan kong bat single pa ako hanggang ngayon dahil ako tong si uto-uto na baka pag katapos ng 6 years na paghihintay eh masuklian na.

"Pagsumabay ba ako sayo, tayo na?" Pabiro kong sabi haha BIRO mga palusot naming mga torpe, bakit akala niyo lalaki lang ang pwedeng maging torpe? No waayy dear! As long as love  exist equal tayo jan.

"Ivan valentines na bukas" sabi ko kay Ivan

"Oh? Haha talaga? Ang bilis ng panahon" -Ivan

Ito na it's now or never 6 years ang hinintay mo cris, haha nga pala Crista Ignacio's my name. Masyado na akong naging fucos dito kay Ivan nakalimotan ko na tuloy mag pakilala.

"Ivan naaalala mo pa yung sinabi mo sakin last year?" -ako

"Hmm ano yun" sabi ni Ivan habang kumakain.

"Sabi mo bukas ko na makukuha ang sagot ng pag ibig ko sayo" -ako

"Ah eh talaga? Haha sorry nakalimotan ko, mauna na ako cris may reporting pa tayo bukas eh bye"- Ivan

Excited na ako bukas, malalaman ko narin ang sagot ni Ivan, hmmm ano kayang bibilhin ko flowers? Chocolates? Gusto rin kaya ng mga lalaki ang ganun? Ma search na nga lang sa google mamaya.

Bago ako umuwi ng bahay pumunta ako ng mall para bumili ng chocololates at flowers, wala kasi akong mapag tanungan kasi ang  kaibigan ko lang since bata pa ako ay si Ivan pero ok lang sakin kahit wala akong ibang kaibigan dahil kontento na ako kay Ivan.

Pagdating ko sa bahay nakita ko si dad at si mom having an argument dumiritso na agad ako sa kwarto, lately palagi ko na silang nakikitang nag-aaway.

"Ano na naman ba to tom?! I thought tinigil mo na ang pambabae mo?!

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jun 19, 2018 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

I want to tell you I love youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon