favorPagkagising ko ng umaga nakita ko si kuya na nagkakape at may hawak na diyaryo. Im so glad at nandito siya sa bahay. Hinug ko siya at hinalikan sa pisngi. Napaangiti naman siya sa ginawa ko.
"Good morning, kuya" As I said
"Good morning too, Blim, how's your day and kahapon?" He asked
"It's good and I have a good time with Prychie" nakangiti ako habang sinasabi yun.
Ganyan si kuya. Magtatanong pag nandito siya about sa nangyari sa akin kahapon whether good or bad.
At ako naman siyempre mag kwekwento. At lahat sinasabi ko na kay kuya, ayokong magtago ng kahit ano, pwera lang kung surpresa.
Nagsabay kami ni kuyang kumain, masaya ako ngayon dahil siya ang bumungad akin.
"Kuya ano nga palang oras ka nakauwi?" Tanong ko
"I manage to come home 3:00 am. Do you want to go and jog with me?" Oh si kuya talaga.
"Of course, sabagay 9:00 pa klase ko ngayon kuya its still 6 palang naman."
"Pagkatapos natin kumain then konting pahinga saka na tayo tumulak."
Di ko rin mapigilan ang sarili kong magtanong kung anong gusto nyang present para sa birthday niya.
"Kuya anong gusto mong gift?"
"Ok na sa akin na nasa tabi kita." Katouch naman
"Kuya talaga, musta na nga pala kayo ni ate Aleeya?"
"Nasabi ko narin sa kanya ang nararamdaman ko, and guess what? Pareho kami." Masayang paliwanag ni kuya
"So happy naman kuya, congrats sana magtagal kayo." I exclaimed.
Ang sakit at pait ngayon ay wala tuwing naoopen up ang relasyon ni kuya at kay ate Aleeya.
All for me is normal and the feeling is now in proper conditions.
"Haha wala pang kami"
"Pero may balak maging kayo, dun din hahantungan nun eh." Napatawa nalang siya sa sinabi ko.
Kuya is not a materialistic man. Presence mo lang ay malaking pasasalamat na niya. He is a type of guys that every girl would love to have, dahil suwerte ang sinumang mapipili niya, he got the looks and attitude plus the money.
I run as fast as I could to go to my room after our breakfast, kuya is already at his jogging attire kaya ako nalang ang hinihintay.
Pagkapasok ko tumingin ako ng jacket at pants. Parehong plain ang kulay, ang jacket ay kulay pink at ang pants ko ay kulay grey.
When I finished dessing up bumaba na ako.
Wala na si kuya sa lamesa kaya baka naghihintay na sa labas. At hindi nga ako nagkakamali nandoon na nga siya.
"Kuya I'm ready, let's go?" I asked
Tumango si kuya. Sinimulan na namin ang pagjojogging. Hindi na kami nagdala ni kuya ng maiinom dahil marami naman ang nagtitinda ng tubig.
"Ano Blim, kaya pa?"
"Naman!, kuya, ako pa!" Kahit pagod na ako ay diko iniinda. Kaya ko pa nman. Titigil nalang ako kapag pagod na pagod na talaga ako. Pero ngayon hindi pa.
"Uy, mabuti at nakakapagjogging kayo, samantalang ako paggising ng umaga kelangan ng magluto ng kakanin para may maibenta." Nasalubong namin si Inceng na nagtitinda na ng kakanin.
"Subukan mo rin minsan Inceng maganda rin mag jogging" sambit ko
"Saka na pag may oras ako" sabi niya.
BINABASA MO ANG
STILL THE ONE
RandomDo you believe in second chance? Or you only believe that once is enough? Pag nasaktan ka nang minsan what will you choose?. Let's all read the story of Blimmer Hannaeih Medina, Isang babaeng minsan ng nasaktan.