Only Me (Vervolg Only You & Only Us)

True love

Pov Melissa:

"Helaas is na verschillende onderzoeken gebleken dat de leukemie weer terug is. Het zal zwaar zijn, maar met mijn lieve familie, durf ik deze strijd nog een keer aan te gaan. En hopelijk heeft het weer een goede afloop"

Nadat ik het aan Justin heb laten lezen, post ik het bericht. Daarna leg ik mijn iphone gelijk weer weg. "En nu zorg ik voor wat afleiding" zegt Justin en we stappen uit de auto. We zijn net aangekomen op het strand en lopen hand in hand richting de boulevard. "Zullen iets gaan eten?" vraagt hij en ik knik. We lopen nog een stukje en uiteindelijk lopen we een gezellig restaurantje binnen. We krijgen gelijk een tafel toegewezen en we bestellen iets te eten en te drinken. "Volgende week zijn we alweer een jaar getrouwd" zeg ik dan ineens en Justin glimlacht. "Het mooiste jaar uit mijn leven" zegt hij dan en hij legt zijn hand op de mijne en ik kijk kort naar mijn trouwring. "Wij blijven altijd bij elkaar, en wij laten de wereld zien wat echte liefde is" zeg ik en Justin knikt. "Ik weet zeker dat wij dat kunnen" zegt hij en ik glimlach naar hem. "Weet je nog dat moment dat we elkaar ontmoette?" vraagt Justin dan en ik knik en moet grinniken. "Ja dat weet ik nog al te goed. Ik ging vol onderuit, precies voor jou neus. Maar gelukkig hielp je mij gelijk weer met opstaan". "Ja, ik kon ook niet anders want je was zo schattig" zegt Justin dan en ik begin een beetje te blozen. "Net als nu" grinnikt hij en ik hou mijn handen voor mijn gezicht. "Ik ben zeker knalrood he?" vraag ik en Justin haalt mijn handen van mijn gezicht. "Ja, maar dat vind ik juist leuk, verberg het alsjeblieft niet". Ik wil antwoorden maar precies op dat moment komt de serveerster ons eten brengen. We bedanken haar en ze staart voor mijn gevoel net iets te lang naar Justin. Ze is vast een belieber, denk ik bij mezelf en dan begin ik met eten. We eten rustig ons eten op en daarna besluiten we om een stukje over het strand te gaan lopen.

"Dit moeten we echt vaker doen" zeg ik en ik pak Justin zijn hand. "Dat vind ik ook lieverd, we brengen veel te weinig tijd met zijn tweetjes door. De kinderen krijgen echt al onze aandacht". "En vergeet je werk niet" zeg ik en hij knikt. "Voor nu heb ik alles even afgezegd zodat ik er voor jou kan zijn. Maar ik zit er ook aan te denken om de komende jaren niet meer te gaan touren. Ik wil gewoon meer bij jullie zijn. Misschien ga ik weer op tour als Melanie en Mylena een stuk ouder en zelfstandiger zijn". "Dat vind ik echt lief van je" zeg ik en ik sla mijn armen om hem een en hou hem even stevig vast.

"Hi Melissa, wat leuk om je hier te zien" hoor ik dan ineens van achteren en ik laat Justin snel los. Jason glimlacht naar mij en ik glimlach terug. Hij knikt naar Justin maar Justin doet niks. "Hoe gaat het nu met je?" vraagt hij. "Ik heb vandaag een goede dag, en van die dagen probeer ik extra te genieten" zeg ik. "Dat is fijn om te horen. Als je me nodig hebt, kun je mij altijd bellen" zegt hij en Justin rolt met zijn ogen. "Ze heeft mij al, dat is genoeg" zegt hij en ik zucht. "Dat is lief van je Jason, ik zal er aan denken. Maar ik heb zo'n idee dat ik weer verder moet" zeg ik en hij knikt. "Oké, veel plezier nog vandaag" zegt hij en dan lopen Justin en ik weer verder. "Oké, wat is er?" vraag ik dan aan Justin en hij zucht. "Die zak stond gewoon met je te flirten, merkte je dat niet dan?". "Wat? Hij deed gewoon aardig, meer niet. Volgens mij ben jij gewoon een beetje jaloers" zeg ik en ik moet grinniken. "Echt niet, ik weet wel dat jij hem nooit meer terug wilt, ik vertouw je" zegt hij. "Oh, gelukkig maar" zeg ik. "Ik moet de mannen echt van me af slaan" zeg ik dan en Justin moet lachen. "Jij en slaan? Daar ben je veel te lief voor" zegt hij en ik grijns naar hem. "Ik kan ook heel stout zijn hoor" zeg ik en dan trek ik zijn pet van zijn hoofd en ren er mee weg. "Kom hier jij!" roept Justin en hij komt achter mij aan. Al snel voel ik zijn armen om mij heen tilt hij mij op. "Zo, volgens mij moet jij even afkoelen" zegt hij en hij loopt met mij richting de zee. "Noo Justin, please stop! Ik heb geen zwemkleding aan! En we hebben geen handdoek!" roep ik en ik probeer los te komen maar hij is te sterk. Vlakbij het water, stapt hij uit zijn schoenen en loopt hij het water in. "Please, ik smeek je!" zeg ik en ik hou Justin stevig vast. Hij grijnst naar mij "beloof je dat je weer een braaf meisje zal zijn?" vraagt hij en ik knik. "Jaa, maar zet me nu alsjeblieft weer op de kant!". Ik kijk bang naar het water, maar dan loopt Justin gelukkig weer het water uit.

"Doe dit alsjeblieft nooit meer" zeg ik tegen Justin als hij me weer op het strand heeft gezet. "Ik kan nikt beloven" zegt hij plagerig en dan trekt hij zijn schoenen weer aan. Ondertussen kijk ik even op mijn horloge. "We moeten nu wel terug naar huis, de babysitter moet worden afgelost" zeg ik en Justin knikt. Hij pakt mijn hand en dan lopen we het strand af. "Weet jij nog waar we de auto hadden geparkeerd?" vraagt Justin dan ineens en ik denk even na. "Euhm, ik dacht dat jij dat nog wel wist?" zeg ik en hij bijt op zijn lip. "Oeps, dat word dus zoeken" zegt hij en ik zucht. "Dit is echt weer iets wat alleen ons kan gebeuren" zeg ik en hij knikt. We lopen een stuk en kijken goed om ons heen "oke, hier had ie ongeveer moeten staan toch?" vraag ik en Justin kijkt zenuwachtig om zich heen. "Hij zal toch niet zijn gestolen he?" zegt hij en ik slik. "Ik hoop het niet, hadden we hem niet ergens in een zijstraat geparkeerd?" vraag ik en hij denkt weer even goed na. Dan pakt hij me ineens beet aan mijn arm "kom, ik weet het weer" zegt hij en hij trekt me mee. "Wow, waarom ineens zo snel?" vraag ik maar hij zegt niet en loopt alleen maar stevig door. We lopen de straat uit, gaan een hoek om en dan halen we opgelucht adem. "Hehe, gevonden" zegt Justin en hij maakt de auto open. We stappen in en rijden gelijk weg, voordat er veel paparazzi om de auto heen komt te staan.

We zitten ongeveer 10 minuten in de auto als Justin ineens wordt gebeld. Hij kijkt op zijn scherm en zet dan de auto aan de kant van de weg. "Deze moet ik even nemen" zegt hij en hij neemt op. Hij praat kort met iemand en hangt dan weer op. "Ik moet even langs de rechtbank, de uitspraak van de zaak met die paparazzi is bekend". "Oké, ik ga wel met je mee en ik bel de oppas wel even op om te zeggen dat het iets later word". Justin knikt en dan rijden we richting de rechtbank. "Ik hoop echt dat het een goede uitspraak is" zeg ik en ik merk aan Justin dat hij een beetje zenuwachtig is. Ik leg mijn hand op die van hem "het komt goed lieverd, jij staat volkomen in je recht. Wat je straks te horen krijgt, kan alleen maar goed zijn toch?"............