Göklerdeki Nikah (Tamamlandı)

*1O. bölüm*

"Bir an kayboldun , yaşadım kıyameti ..
Yoruldun ama buldun ey kalbim emaneti .
Yeniden su yürüdü dalıma , yaprağıma
Çiçeğe durdu kalbim , içtim parmaklarından
Göz çeşmem suya erdi sevda kaynaklarından
Bir aydınlık denizin sonsuz derinliğinde
Yüzüyorum gözünün yeşil serinliğinde ..
Adil Erdem BÂYEZİD

🍃~Emanet-i Kalp...🍃

"Yarın saat 3 te Beykozdaki Tuva Kafede ol . Yoksa müstakbel kocanın başına geleceklerden ben sorumlu olmam Sevgili Su Hümeyra Çelikel .."

Afra elindeki kağıdı bir kez daha okudu ve zarftaki fotoğrafların yanına koydu . Emir'in sabah namazında camiiden çıkarken çekilen fotoğraflarıydı bunlar . Arkasında onu takip eden bir adamda ayan beyan belliydi . Düpedüz Emir'e zarar vermekle tehdit ediyordular . Yanında oturmuş ağlamaya devam eden Hümeyra'ya döndü . Eliyle omuzunu sıvazladı .

-Ne yapmayı düşünüyorsun ?'dedi kısık bir sesle . Hümeyra başını iki yana salladı .

-Bilmiyorum Afra . Hiçbirşey bilmiyorum . Sadece Emir'e bişey olacak diye ödüm kopuyor .'dedi hıçkırmaya devam ederek. Tanırdı Cem'i uzun zamandır . Kafasına birşey koyduysa mutlaka peşinden giderdi . Şimdide aklını Hümeyra'ya takmıştı işte . Elleriyle başını tuttu genç kız . Tehlikeliydi birde bu adam . Kendi gözleriyle görmüştü bir adamı bacağından vurduğunu hiç olmayacak bir sebepten . Afra yerinde huzursuzlukla kıpırdandı.

-Emir'e anlatsan. Belki...'dedi Hümeyra'ya bakarak . Bir an düşünür gibi durakmışsa da çarçabuk vazgeçip başını iki yana salladı. 'Yok yok vazgeçtim . Bu zamana kadar neden sakladın diye kızar . Birde düğün üstü gerginlik çıkmasın .'

Zorlukla yutkundu Hümeyra. Evet bu zamana dek söylememişti. Aslında saklamış değil söyleyememişti. Sanki Cem'i ve geçmişini anlattığında bir ilmek boynuna dolanıverecekmiş gibi hissediyordu. Sıkıntıyla gevşetti kıyafetinin yakasını.

-Yarın gitmem gerekiyor . Konuşup ikna etmem gerekiyor peşimizi bırakması için .'dedi gözlerinden akan yaşları elinin tersiyle silerken . Afra endişeli gözlerini ona çevirdi. Herşey arap saçına dönmeden hallediverselerdi bari.

-Kuzum kendin diyorsun tehlikeli bu adam diye.'dedi endişe içinde mırıldanarak. Başını stresle iki yana salladı.' Seni bir başına göndermem . Bende seninle geliyorum . Artık bir bahane uydururuz .' Genç kız gözlerini ağır ağır kapatıp açtı.

-Olmaz Afra .'dedi üzgünce burnunu çekerek . 'Seni de bulaştıramam bu işe .' Afra kolunu omuzuna attı arkadaşının . Aralarında öyle içten bir muhabbet hasıl olmuştu ki yıllar süren dostlukları var sanırdı görenler .

-Sen dert etme . Arka masada oturur beklerim seni . Sonrada birlikte sağ salim döneriz eve .'dedi gülümseyerek . Hümeyra sarıldı. Belki bir kardeşi olsaydı ancak Afra kadar sevebilirdi onu. Zorlukla tebessüm etti güzel yüzü.

-İyiki varsın Afra.' dedi nefes verir gibi. 'Sen olmasan ben ne yapardım?...'

✨

Konuştukları gibi ayrı ayrı girmişlerdi kafeye . Hümeyra kolundaki çantasıyla kendinden emin adımlarla içeri ilerlemişti. Çok geçmeden Cem'in oturduğu masayı farketti ve gidip oturdu . Afra ise onun oturduğu masayı tam görebileceği bir yere geçmiş , her an müdahale edebilecek bir vaziyette bekliyordu . Zaten tipinde de hayır olmayan bu adamdan her türlü zorbalık beklenirdi.