~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~SULLI’S POV~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
PUTAKTENG BABAENG YUN NASAAN NA!!!.. nakuha na naming nakabalik dito sa hospital room ni Hyun Woo wala parin siya… anong problema nung babaeng yun????
“ nasaan na yung iyaking bata nayun???” sabi nang prinsipe ko… tanong ba namn sakin ehh magkasama kame dito… timang lang…
“ aba.. malay ko.. magkasama tayo dito tapos ako tatanungin mo…” sabi ko namn… medyo….
“ sorry namn po.. tanong lang…” sabi namn niya… cute niya pramiss…
“minsan kase magisip muna bago magtanong” sabi ko namn.. tumango tango lang siya habang nakasimangot…
Pag katapos nun tumahimik na kaming dalawa… para bang pinaglalamayan namin yung namatay na langgam.. katahimik namin ehh.. wala rin namn akong ibang makalaro, tulog na kase yung mga kapatid niya… pero bakit kaya ang tagal nang parents nila??? Nasaan na sila?? Nevermind.. hintayin nalang sila.. maka tulog nga saglit…
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Pabagsak na mga mata ko nung nag ‘pst’ sakin si Hyun Woo… kaazar ahh…
“pst..” sabi niya.. excuse me may pangalan po ako.. hindi po ako si ‘pst’ ….
“ yes my prince??:)” malandi kong sabi.. yuckkk.. pero mukhang gulat na gulat siya sa sinabi ko ahhh…
“huyy!” pang gulat ko sakanya…. Buti namn at nagising din siya kung hindi, bubuhusan ko siya…… ibubuhos ko sakanya ang tubig nang pag-ibig ko… kkkkkkkkk~~~… ang mais ko…
BINABASA MO ANG
DON'T JUST SAY "GOODBYE"
RomanceWag mong sisihin ang salitang GOODBYE, sisihin mo ung mga mga masasayang ala-ala nyo nung magkasama pa kayong dalawa... For fun lang po tong fanfic na toh:)) hindi ko po ito siniseryoso:) hindi po ito dibdiban:)
