Angel ❤️ (END)

EP5🌈

Тэр хүн бариж байсан цохиураараа жонгүгийн гэдэсрүү хүчтэй цохив. Би хүлээсээ тайлан босох гэж хичээсэн ч миний хөлийг хүчтэй зохисон байсан ба хөндүүрлэн цус урссан  байв. . Жонгүг хичнээн өөрийгөө хамгаалахыг хичээсэн ч боломж байсангүй. Тэгээд газар эвхрэн уналаа. Энэ үед гадаа цагдаагын машин дуугарж, цагдаа нар гүйлдэн орж ирлээ.  тэр хэрэгтэн сонсмогцооо хурдан зугтчав. Цагдаа нар гүйж ирээд миний хүлээсийг тайлангуут би шууд жонгүүг дээр гүйж очоод: жонгүгаа зүгээрүү * гэдэсийн хартал цус урсаж байв*
би: яагаад цус урсдаг билэ. Чамайг хутгалсан юмуу?? * гайхах*
жонгүг: би.. Яриж чадахгүйнээ * энэ үед түргэнийхэн орж ирж жонгүгийг аваад гарлаа*
бид шууд эмнэлэгрүү явцгаав. Эмнэлэг дээр очоод жонгүгийн шууд хагалгааны өрөөрүү орууллаа. Би яасныг асуусан ч хэн ч надад хэлсэнгүй. Хмм надаас болж жонгүг гэмтчихлээ. Би өөрийгөө буруутган сэтгэл минь өвдөж байна. Нулимс минь урсаж эхлэв. Хичнээн миний хөл гэмтсэн чигсэн би жонгүгд санаа зовон үүднээс нь холдож чадахгүй байлаа. Эмч нар авж явах гэсэн ч би орхиж чадахгүй байв. Хагалгааны өрөөны гадаа уйлаад сууж байхад эмч гарж ирлээ.
Би гүйж очоод: юу болсон бэ? Жонгүг зүгээр биздэ?
эмч: чамайг юүнхий гэдэг үү?
чи найз охин нь уу?
Би: аан тиймээ гэхдээ нөгөө....
Эмч: хэсэг ухаан нь орж гарсан. Бас хутаглуулсан байна . Гэхдээ хутга  гүнзгий ороогүй байна. Одоо зүгээрээ
би: баярлалаа эмчээ * нулимсаа арчих*
эмч: харин ухаан оронгуутаа чамайг асуугаад байсан
би: тийм гэжү?? Би орж болох уу?
Эмч: болноо
би: баярлалаа * би жонгүгийн өрөөрүү гүйлээ*
ортол жонгүг унтаж байв. Би чимээгүйхэн хажууд нь очиж суулаа. Үнэндээ миний буруу байсан учраас миний амнаас ямар ч үг гарсангүй. Нулимс минь асгарах гэж байсан ч би уйлж жонгүгийг зовоохгүйн тулд маш их нулимсаа тэвчлээ.
би: чи зүгээрүү?
Жонгүг надруу инээмсэглээд: зүгээрээ харин чи зүгээрүү?
Би: зүгээрээ
жонгүүг: худлаа яриад бай. Чи наад хөлөө харалдаа
би хөлөө нуугаад: үгүй ээ энэ зүгээрл бага зэрэг гэмтсэн юм
жонгүг: наадахаа эмчлүүл
би: заа гэхдээ чи тэр үед хаанаас гараад ирсэн юм бэ?? Чи тэнд яаж очсон юм??
Жонгүг: намайг тэнд хэрэгтэны мэдээлэл, бичлэг хийлгүүлэхээр явуулсан юм. Харин би юу ч хийж чадсангүй. Хэрэв энийг сайн хийсэн бол би тушаал дэвших байсан юмм
би: уучлаарай
жонгүг: юунд??
Би: чи надаас болж ийм байлалд орсон. Бас.... Уучлаарай би баярлалаа гэж хэлж чадахгүйнээ * уйлах* чи одоо хүнд гэмтчихсэн. Бүгд миний буруу. Би анхааралтай байх ёстой байсан юм
жонгүг босож ирээд миний гарнаас атган: үгүй дээ юүнхи битгий уйл * нулимс арчих*
би цүнхээ онгойлон камераа гаргаж ирээд жонгүгд өглө.
Жонгүг: энэ??
Би: би бага ч гэсэн мэдээлэл бичлэг хийсэн. Энийг чамд өгөх хэрэгтэй * өгөх*
жонгүг миний гарыг түлхээд: үгүй эээ
би: ав!! Одоо энэ чамд л хэрэгтэй чи аавынхаа компаныг аврах хэрэгтэй биздэ??
Жонгүг: чадахгүй! Энэ бас чиний ажил уучлаарай
би: гуйе! Би чамаас энийг л хүсье
жонгүг гэмшсэн харцаар: юүнхи гуйе битгийлдээ
би жонгүгд камераа өгөөд босов: чи маргааш гарна гэсэн. Тэгээд ирж эмчлүүлж байгаарай гэсэн шүү би явлаа. * явах*
Жонгүг ард орилсоор үлдлээ.
би өрөөнөөс гараад явах гэтэл хөл минь улам хүчтэй өвдөж эхэллээ. Хүчээр алхах гэсэн боловч үнэхээр чадсангүй. Эмч нар ирэн хөлийг минь цэвэрлэж, эмчилгээ хийнэ, битүү боолоо. Хммм завгүй байхад бас хөл муутай болчихлоо. Би эмнэлэгээс гараад явж байтал үүдэнд жимин зогсож байв.
Би: чи энд??
Жимин над дээр гүйж ирээд: чи зүгээрүү ? Би сонсоод шууд хүрээд ирлээ. Наад хөл чинь??
Би: би зүгээрээ надаас хол бай
жимин: чи яагаад байгаа юм бээ?? Чамайг тасгын захирал чинь дуудсан явцгаая
би: ёоо үхсээн би явахгүй ээ
жимин: явах ёстой * машиндаа суулгала* бид 2 явсаар ажлын гадаө ирээд орцгоолоо. Би үнэхээр алхаж чадсангүй . Жимин намайг түшэн хүргэж өглөө. Ортол бүгд намайг загнаж, харааж зүхэж байлаа. Хичнээн миний уур хүрж гомдож байсан ч би юу ч хэлж чадсангүй. Гаднаас нэг ажилтан миний камерийг бариад орж ирэв. Гэхдэж энийг би жонгүгд өгсөн шдээ. Бүгд гайхцгаалаа. Ингээд миний мэдээллийг үзээд бүгд тарцгаалаа. Өнөө оройны шууд мэдээгээр цацна гэж хэллээ. Би гараад шууд жонгүгрүү залгаад: чи яаж???
Жонгүг: энэ миний сонголт . Би чиний төлөө ийм юм хийсэн юүнхи!
Би: гэхдээ би чамаас гуйсан шдээ. Одоо чи яах юм бэ??
Жонгүг: зүгэрэ надад өөр боломж зөндөө байгаа
би: үгүй ээ одоо хаана байгаа юм??
Жонгүг: би эмнэлэгээс гараад гэрлүүгээ явж байна. Ээж ирж авсан
би: чи миний урмыг хугаллаа. Би чамд үнэхээр их санаа зовж байна.
Жонгүг: битгий би зүгээрээ
харин би юу ч хэлэлгүй утсаа салгав. Үнэндээ яаг уйлах гэж байсан юм. Би жонгүгтай яриж чадахгүй нээ.
би шууд гэртээ очлоо. Гэртээ очтол эмээ маань ярилцая гэв.
Би: юу болсон бэ эмээ?
Эмээ: наад хөл чинь яасан юм??
би: би унаад гэмтээцэн юмаа
эмээ: болгоомжтой яваарай миний охин
би: заа эмээ юу болсон??
Эмээ: сая аав чинь залгасан
би: аав гэнэ?? Тэр хүн миний аав биш
эмээ: тэгэж яриж болохгүй ээ миний охин
би: Биш л бол биш!!
Эмээ: аав чинь удахгүй гадаад явна гэнэ. Тэндээ удаан амьдрах юм шиг байна.
Би: тэгээд?
Эмээ: явхаасаа өмнө чамтай уулзмаар байна гэсэн
би: яасан гэнэ?? Уучлаарай би уулзмааргүй байна * босох*
эмээ: миний охин ганцхан удаа шдээ
би: чадахгүй * гэж хашгираад өрөөрүүгээ ороод хаалгаа хүчтэй хаалаа*
надад үнэхээр хэцүү байна. Бас дахиал нэг асуудал нэмэглээ. Бүтэн 10 гаруй жил танихгүй юм шиг явчаад . Яаж одоо охиноо санаад байна ууулзмаар байна гэж хэлж чадаж байна?? Би үнэхээр их үзэн ядаж байна.
Орой болжээ. Цаг гэдэг хурдан юмаа. Нэг л мэдэхэд хмм.... Би өрөөнөөсөө огт гарсангүй. Эмээд санаа зовж байсан ч үнэндээ зориг минь хүрсэнгүй. Унтах гээд хэвтэж байтал жимин залгаад гадаа дуудав.
Би хувцасаа өмсөнө гарлаа. Гартал жимин гартаа амттан бас эм тарианууд бариад зогсож байлаа
би: юу болсон??
Жимин: энийг чамд * өгөх*
би: хэрэггүй ээ * түлхэх*
жимин гарыг минь хүчээр аваад гарт минь бариулав.
Жимин: чамд хэрэгтэй зүйлс
би: баярлалаа
жимин: нөгөө асуулт.....
Би: ямар??
Жимин: болзоо
би: хмм чи удахгүй гэрлэнэ гэсэн биздэ?? Би чиний тоглоом болмооргүй. Битгий миний зүрх сэтгэлээр тогло жиминаа
жимин: гэхдээ ...
Би: уучлаарай би орлоо
жимин гарнаас минь атгаад: гуйе намайг сонсолдоо
энэ үг сэтгэлд минь хүчтэй нөлөөлөв. Би жиминрүү эргэж хараад: заа
жимин: тиймээ би удахгүй гэрлэнэ. Гэхдээ би тэр хүнд үнэхээр хайргүй. Аав ээж маань хөрөнгө мөнгө харж намайг хүнтэй гэрлүүлэх гэж байгаа
. Би хичнээн их эсэргүүцсэн ч хурим хийгдэхээр болсон.
Би: мхнн тийм учраас.....
Жимин: гэхдээ миний зүрх сэтгэлд чи оршдог. Би чамд дуралсан. Чи дэндүү содон охин. Би анх удаа ийм хүчтэй дурлаж байна * гэмших*
би: гэхдээ чи олон охинтой харицдаг би чадахгүй ээ
жимин: тиймээ би олон охинтой харицдаг.
Би: тэгээд??
Жимин: гэхдээ хэн ч надад чам шиг мэдрэмж төрүүлж байгаагүй. Уучлаарай
би: хммм жиминаа * үг хэлүүлэгүй жимин намайг тэврэв *
жимин: би сэтгэл зүрхээ дагамаар байна. Гуйе юүнхээ. Би....