what | yoonmin

2.4

"J-jimin?"
 
  Arkamdan gelen sesle irkildim. Çünkü bu ses ondan başkasının değildi.
 
  Arkamı dönmek istemedim, korktum. Ama zorundaydım. Döndüm. Zorla bir gülümseme yerleştirdim yüzüme. Bana doğru koştu. Sarıldı, kızmadı.

  Kokusunu özlemiştim, her birşeyini. Bir kez daha kızdım kendime, nasıl bırakmıştım onu?

2 dakika öyle kaldık, daha sonra yürüdük. Konuşmadık. Yapamadık ikimizde. Evime gittik. Sessizliği o bozdu.

"Neden?"

"Zorundaydım"

"Değildin"

  Sustum, ağladım. Ama anlatma sırası ondan sonra bende olacaktı ve anlayacaktı elbet.

"Jimin, ben sen gittikten sonra okulu bıraktım, seni aradım. Bir kaç kez intihar etmeye çalıştım, beni durdurdular. Öldüğünü sandım, ama bir mezarın bile yoktu. Sayfalar yetmedi günlüğüme seni anlatmaya. Neden gittin? Acı mı çektirmek istedin hm? Ben yeterince çektim, fazlasıyla hala çekiyorum. Anlayamıyorum seni"
 
  Ses tonu git gide yükseliyordu. Bağırıyordu çağırıyordu. Kırıp döküyordu. Bense sadece ağlıyordum.

"KAHRETSİN JİMİN, HAYATIMI MAHVETTİN SEVGİLİM. MUTLU MUSUN? BAK NE HALDEYIM. BAK KOLUMA. BU ÇİZİKLER SENİN YÜZÜNDEN. KAHRETSIN SENDEN NEFRET EDIYORUM"

  Kolunu çizmiş, benim yüzümden. Şimdi konuşma sırası bende der gibi yanımdaki sehpanın üstündeki vazoyu o anki sinirle yere fırlattım.

"Ben gittim çünkü annem beni evlatlıktan reddetti, cinsel tercihlerim yüzünden. Babam da annemi aldatmış, hemde annemin en yakın arkadaşıyla. Bende intihar etmeye çalıştım. Arabanın önüne attım kendimi burada. Sakat kaldım. Taburcu olmadan 1 gün önce ayağa kalkmayı başardım ve hastaneden ilaç aldım. Ama aldılar elimden. Chanyeol yanımdaydı, geri dön dedi. Ama yapamadım. Korktum. Ya seni beni unutmuş, başka kızlarla görseydim hm? Bende acı çektim ama..."

  Tam konuşmak için dudağını araladı, yeniden konuşmaya başladım.

"Biliyor musun, gitmeden önce Baekhyun gözümün önünde silahla intihar etti. Nedeni ise beni seviyormuş, ama ben hep ona seni anlatırdım. Kahretsin nasıl görmedim? Kalbim neden onu seçmedi?"

  Hıçkırarak ağlamaya başlamıştım, o da ağlıyordu. Sarıldık. O günün tamamını sarılarak geçirmeyi umut ettim.