Fight For You

Chapter 4

Katherine's POV
Nang papunta na kmi sa classroom may na alala ako bigla, naiwan ko pala ang libro ko sa Biology sa kotse shit! Nahiya naman ako kay Alexander na samahan ako pero, kung ako lang mag isa ang kukuha nakakahiya kasi wala ng tao sa parking lot bahala na nga. "Uhm Alex pwede mo ba akong samahan sa parking lot? Kasi naiwan ko yung libro ko sa Biology sa kotse" kinakabahan ako sa magiging sagot nya baka kasi isipin niya na feeling close ako sa kanya, sana hindi naman kasi parang ang gaan gaan ng loob ko sa lalaking to ewan ko ba ang weird lang "Sige ba, halika na?" Tumango na lang ako, I can't believe na pumayag siya kung sa bagay mukha naman siyang mabait. Nung nakarating na kami sa parking lot hinanap ko agad ang kotse ko, shocks nakalimutan ko kung saan ko siya pinark "May problema ba Kath?" tanong ni Alex "Uhm, Alex can you help me find my car?" Nahihiya na talaga ako sa kanya, kinapalan ko na lang ang mukha ko para maka balik na kami sa klase "Sige, ano ba ang itsura ng kotse mo and what car?" "Uh color red siya na Lamborghini" biglang lumaki yung mga mata niya "Grabe ka Kath rich kid talaga, sige hanapin natin" Rich kid nga ako pero wala naman ang mga parents ko sa tabi ko "Haha baliw hindi naman" Kanina pa ako paikot ikot dito sa parking lot hindi ko pa rin makita yung kotse ko, bigla na akong kinabahan nawala yung kaba ko ng sumigaw si Alex na "Kath is this your car?" Agad akong tumakbo palapit sa kanya "Oh my gosh! Hulog ka talaga ng langit Alex thank you thank you talaga" bigla akong napatingin sa relo ko OMG almost 1 hour pala kaming naghahanap, patay! "Alex mas mabuti pa na ma una ka na sa loob kasi almost 1 hour na tayong nandito, sorry talaga Alex nadamay ka pa sa katangahan ko nang dahil saakin na late ka at baka hindi na maka pasok" sabi ko na hindi naka tingin sa kanya he lift up my chin slowly "Kath it's okay hindi ko naman hahayaan na may mangyaring masama sayo dito, so mas okay na ma late tayong dalawa sang sa nandun ako sa loob at nandito ko sa labas hindi ko na pala na malayan may nangyari na pala sayo dito" Oh my gosh why is he saying these things? I know we just met pero parang ang bilis naman niya nag ka concern saakin hindi sa hindi ko gusto ha I'll must admit na masarap sa feeling na may taong concern sayo at ayaw kang mawala sa tabi niya "O-okay thank you Alex, pero kaya ko naman ang sarili ko kung sakasakali man na hindi mo ko sinamahan" "I know pero I just wanna protect you, kung may kailangan ka Kath don't hesitate to text or call me. Kasi I will be there as fast as I can" First time ko tong marinig sa isang tao, those words were the sweetest thing that I've ever heard in my entire life. I don't know what came into me pero bigla ko siyang niyakap siguro na touch ako sa sinabi niya saakin, luckily he hugged back akala ko magugulat siya pero hindi wala na akong pakialam kun ano ang sasabihin niya this is the only way para maka pag thank you ako sa kanya "Sorry Alex, na touch lang ako sa sinabi mo I think its my only way to say thank you to you. Again thank you Alex sa pag sama at pagtulong saakin mahanap ang kotse ko" "Walang ano man Kath" naka ngiti niyang sinabi, shocks ang cute nya pag ngumiti parang natutunaw ako OMG stop it Kath hindi ka maiinlove sa kanya friends lang kayo hanggang dun na lang yun.
Alexander's POV
I don't know what came over me para sabihin ko ang mga yun sa kanya, akala ko nga nung una ma-aawkwardan siya pero luckily hindi naman. Why am I so protective over Kath? I mean we just met I just don't get it para bang gustong gusto ko siyang makasama araw-araw, yes she's beautiful like an angel fell from the sky but she's not my type. Siguro ko lang siyang maging best friend, kasi back in LA I have a lot of friends all of them are boys so I've never had a girl best friend or naging kaibigan na babae hindi ko ba alam hindi pa nga ako nagkakagirlfriend eh. Uy baka isipin nyo na bakla ako ha, I'm not gay I just don't know how to approach a girl never kasi akong tinuruan ng daddy ko kasi wala siyang time saakin noon. Lalo na ngayon na magkalayo kami nandun sya sa Los Angeles nandito naman ako sa Pilipinas, minsan na nga lang kami mag ve-video chat mabilis pa kung mag ve-video chat kami ang parati niyang sinasabi saakin ay "Alex study very hard, don't give your mom a headache, I have to go may trabaho pa ako, may board meeting ako" kahit kailan hindi ko narinig kay dad na miss niya na ko, mahal kita anak, gusto kitang yakapin. Feeling ko tuloy hindi na ako mahalaga sa kanya, minsan ang mga calls namin sa isa't isa ang pinaka matagal ay two minutes and thirty seconds at ang pinaka mabilis ay forty six seconds meron pa ngang twenty seconds eh. Minsan gusto kong e reject yung mga tawag niya pero, hindi ko magawa kasi miss na miss ko siya pero siya lang ata ang hindi naka miss saakin. Hayyy ang hirap ng buhay talaga minsan hindi fair sa lahat, si Kath kaya kamusta yung buhay niya siguro masaya sila kasi tingnan mo naman ang kotse niya Lamborghini dream car ko rin yan eh kaya lang hindi ako pinapansin ng mga parents ko. I'm sure lahat ng gusto ni Kath binibigay sa kanya na hindi binibigay saakin like attention ng parents kung ano ang hilig, hayy I wish I had Kath's life siguro magiging madali ang lahat para saakin.