One Roof With Mr. Lance Cruiver

Chapter 6: Escaping Memory

Liera's POV
Pagkagising na pagkagising ko ay tumambad sa pagmumukha ko si Lance. Tinanung niya ako kung ano bang kailan o gusto ko ngayon ngunit ang nasagot ko lang sa kanya ay
"Sino ka?"

Naguluhan bigla si Lance sa tanong ko at mas naging nagaalala ang mga titig niya pa si manang ay labis din nagulat sa tinanong ko kay Lance

"Anak,hindi mo ba siya natatandaan? Siya ang asawa mo, si Lance" pagpapaliwanag ni manang, bakas parin dito ang kanyang pag-aalala.

"Manang ano po bang sinasabi nyo diba. Wala ho akong asawa?"

"LIERA DON'T JOKE AROUND, ITS NOT EVEN FUNNY!" Pasigaw na sabi ni Lance. Ramdam ko ang galit niya. Natatakot ako na malaman niyang nagpapanggap lang ako na hindi ko siya natatandaan.

"Sorry Mr. But I'm serious right now" blangkong sabi ko. Alam kong nagsinungaling ako pero gusto ko lang makatakas sa realidad. Nagbalik na si Ericka, the love of his life. I'm just a commoner who unluvkily married to him. Nagawa ko siyang mahalin ngunit walang namamagitan sa amin. Para sa kanya asawa niya lang ako sa papel. At hamak na sampig lamang ako sa buhay niya na nakahadlang sa pagmamahalan nilang dalawa.

"Bakit si manang naaalala mo ako hindi? Huwag kang magbiro Liera, kung inaakala mo na bibigyan kita ng importansya dahil diyan sa kaartehan mo nagkakamali ka." At bigla itong umalis sa galit.

Exactly Lance, kaya ko to ginagawa ay gusto kong pansamantalang iwanan ang pagiging tau-tauhan  lang sa buhay mo. Hindi ako laruan para gamitin mo lang.

"Anak,pagpasensyahan mo na iyon,wala ka ba talagang natatandaan maliban sakin?" Tanong ni manang

"Sa totoo lang ho manang ay natatandaan ko ang lahat ngunit gusto ko lang makatakas sa taling nag-uugnay sa amin ni Lance na hindi naman niya pinahahalagahan. Kung mararapatin nyo ho sana manang sa atin nalang ho to. Ayoko ko lang maglihim sa inyo lalo na't parang nanay na din ang turing ko sa inyo" pagpapaliwanag ko. Di ko namalayang lumuluha na ako. Pinunasan ito ni manang at niyakap ako.

"Anak kung yan ang satingin mong paraan para makahinga ka ay ngayon palang sasabihin ko nang mali yan. Pero alam kong may malalim na rason ka anak kaya irerespeto ko ang iyong desisyon."

"Salamat manang at pasensya na rin." Ngumiti ako kay manang ngunit dampi lang dahil pasan-pasan ko parin ang kapaitan ng lantarang panloloko sa akin ni Lance. Alam kong hindi niya ako mahal ngunit yung ginawa nila ni Ericka sa locker area ay matatawag na pagtataksil dahil sa kabila ng lahat,asawa niya parin ako.

*******Doctor's Office*******
Lance POV

"Isinailalim na namin siya sa CT Scan  at iba pang test and all the result were good,she doesn't have any head fructure or any internal bleeding."

"But doctor, why can't she remember me?" Tanong ko sa doctor

"Maybe because of the impact.or maybe there's a problem between the two of you before the accident. And she was overthinked that. You know what, our brain has the ability to forget easily bad thinks and keep good  memories that's along the way pain of the past subsided unless there's a triggering factor like; if that person sees again the person who heart him or her that's the time we get to recall that painful memory. Have you done something to your wife before the accident?" Pagpapaliwanag ng doctor at tanong narin.

"No I didn't do anything" I lied, yeah maybe I did but I bet Liera did not see me and Ericka in the locker area.

"Brain is one of the complex yet sensitive part of our body. We should take care of it dearestly. I will discharge her by now but I will assigned a personal nurse that will check her everyday okay. For monitoring purposes."

"Thanks doc. I gonna go now. I need to check my wife" yun nalang yung sinabi ko tsaka tuluyang umalis.

**********Bahay************

Liera's POV

Nasa bahay na kami. Kasalukuyang inihahatid ako ni Lance kwarto ko.

"Sige na matulog ka na."

"Sige Mr, salamat." Ngumiti ako ng pilit. Patuloy parin ang pagkukunwari ko

Yun lang ang sinabi tsaka sinara na ng tuluyan ang pinto. Nasasaktan parin ako sa ginawa ni Lance. Natatakot ako sabihin niyang maghiwalay na kami sa orad na sabihin kong naaalala ko na ang lahat.

Kinabukasan****************

"Liera gumising ka na" dinig kong sabi ni Lance. Di ako sanay sa ginagawa niyang yan. Never niyang binigyan aki ng ganyang klase ng pag-aalaga. Dumampi sa balat ko ang mahinahon ngunit mainit na silaw ng araw.

"Panibagong araw na naman Liera" sabi ko sa sarili ko at ginawa na ang morning routine ko

Pagkatapos kong magbihis ay lumabas na ako sa aking kwarto para mag-agahan.

"Bilisan mo na baka malate tayo"  ma-utoridad na sabi ni Lance

"Opo Mr"sagot ko na lang

"Why do you keep calling me that way?" Asar na tanong ni Lance

"Bakit ano ba ang tawag ko sayo, Honey,love o Lance lang. Sorry, hindi ko kase matandaan" pagsisinungaling ko

"Lance, you called that way."

"Lance." Sabi ko

"Bilisan mo na" sabi nya ulit

"Opo"

"Masakit pa ba ulo mo?"

"Medyo po"

"May natandaan ka naba?"

"Wala pa po"

"Sinusubukan mo ba ako Leira?" Galit niyang tanong. Ngunit sinagot ko parin siya sa ganoong paraan

"Hindi po" pang-aasar ko

"Damn it, you're may wife not my maid so don't adress me po and opo" pagalit nitong sabi. Siryosong nakatitig ito sakin

"Ah, akala ko kase SAMPIG lang ako dito. Diba nagka-temporary amnesia ako. So hindi ko alam ang totoong role ko sayo"

Tila ba nasamid ito habang umiinom ng tubig

"Your helpless" tsak nagmadaling umalis

Mas helpless yang pagkademonyo mo gago.

Maya't-maya'y pina-ulanan na ako ni Lance ng busini ng kotse niya

"Papunta na sandali lang" pasigaw kong sabi

******Sa loob ng kotse*******

"Do you know where your classroom?" Tanong ni Lance  habang nakatingin parin sa harapan, kasalukuya nagmamaneho

"I remembered everything except for some NONSENSE." Patama kong sabi

"What do you mean?" medyo naguluhan ito.

"Wala naman" sabi ko nalang

"I want to stick to me every class break Liera" utos nito

"Sige" sagot ko. Tignan natin ko makakatagal ka mamaya

A/N: Mukhang may plano yata si Liera. Lets what will happen to Lance during  at school. Will he withstand Liera's revenge