Arkadaşlar Baştan Belirtmem Gerek Ki Lise Öğrencisiyim Ve Sınav Haftası Kusura Bakmayın Votelerinizi Beklerim İyi Okumalar ... ^_^
Koşarken bir park gördüm.En iyisi gidip oturup dinlenmek ve plan yapmak iyi olur. Yorulduğum için yavaş adımlarla parka gittim , etrafı izliyordum.Eğlenip koşan çocuklar , konuşarak yürüyen kadınlar , piknik yapan aileler... Etrafta en çokta bakınca tek kıskandığım annesi - babasıyla beraber oynayıp mutlu olan çocuklar . .Her neyse bir yere oturdum ama çok susamıştım. Şanslı olsam gerek ki az ileride çeşme vardı.Yanına gittim tam içecektim ki bir ses "Dur içme !".Kafamı çevirip baktığımda kısa boylu ama iri yarı kır saçlı adam bana tebessümle bakıyordu."Pis o su , içme ondan " diyerek devam ettirdi.Çaresiz bir ses tonuyla "Ama çok susadım , param yok nerden içicem ben "."Gel ben sana su veriyim" diyerek cafeyi gösterdi.Tahminime göre parkın yanındaki o kahvenin sahibiydi.İyi bir amca olduğunu düşünerek "Olur" diye mırırldandım.İçeri girdiğimde amca mutfağa doğru gitmişti.Suyu getirdiğinde öyle bir içtimki ; Amca halime gülerek "Çok mu susadın küçük bey"
"Çok koştum o yüzdendir".Gülerek "Selim oğlum , küçük beye bir su getir bakıyım"
"Gerek yoktu aslında "
"Olsun evladım" derken o arada su geldi ve elime tutuşturdu ve elini omzuma koyarak : "Hadi git arkadaşlarınla oyna".Arkadaşlarım mı ?Ailem dahi yok , napıyorum , nerdeyim ? Hiç bir fikrim yok , içimde binlerce isyan varken "Teşekkür ederim" diyerek ordan ayrıldım.Şimdi napıcam ki ? Nereye gidicem ? Polise gidip olanları anlatsam acaba geri gönderirmi o pislik yere ? Kafamda binlerce soru varken bir taraftanda yürümeyi tercih ederek mağazaların , restorantların vs gibi şeylerin önünden bakarak geçiyordum.Akşam olmak üzere gibiydi.Bir yandan selinle hakanı çok merak ediyordum bir yandan da karnım acıkmıştı.Cidden kafam çok doluydu...O arada yürüken az ileride bağırak konuşup gülen ,büyük küçük çocuklar adamlar vardı.Doğrusu az tırsmıştım.Hızlı adımlarla yanlarından geçerken gelen o korkunç ses ! :
"Şşşt , ufaklık " duymazdan gelmeye çalıştım ve daha hızlı adımlarla ilerledim ama aralarından benden az büyük bir çocuk kolumdan tutup durdurdu.
"Bıraksana beni ya "diye kızmış suratla baktım ama bir işe yaramayacağını biliyordum.Ardından yavaş adımlarla yürüyerek gelen aralarındaki en büyüğü eliyle yanağımı okşayarak "Kızma be abi , az oyun oynayalım mı ?" diyerek pis pis sırıttı.Korktuğumu belli etmeyerek "Git kendi yaşıtlarınla oynasana " diyerek bir kere daha kolumu çekmeye çalıştım.Eğilerek "Şimdi oldumu ?" demesiyle arkadakilerin iğrenç sesini duymam bir oldu."Beyin olarak hala eşit değiliz" deyince adamın yüzündeki pis gülümseme gitti ve ciddileşmeye başladı."Benden ne istiyosunuz ya bıraksana" diye ne kadar bağırsamda çaresiz olduğumu biliyordum.Hayır anlamıyorum etraftakiler neden yardım etmiyor ? O arada arkadan bir ses daha."Hey napıyosunuz bırakın çocuğu !" İnanın bu sefer o sesi duyduğum için o kadar mutlu oldum ve sevindim ki.."Oğlum ,gel buraya " diyerek kolumdan tuttu ve kendine çekerek oradan uzaklaştırdı.Arkadam o adamların iğrenç küfürlü sesleri geliyordu.Korkudan adamın suratına bakma fırsatı buldum baktığımda adamda suratıma baktığında"Yine mi sen evladım ,akşam akşam ne işin var sokaklarda annen baban kızar...." diye devam ediyordu ki sözünü keserek "Benim ailem yok " deyince amca önce duraksadı sonra eğilerek "Ne ? Kimsen yokmu ?Nerden geldin sen ? Nerde kalıyosun ?Yaz kış sokaklarda mı kaldın sen ?Aç susuz? Demek o yüzden öğlen param yok demiştin , bide koştum demiştim o zaman kimden kaçıyodun?..." Baktım amcanın soruları bitmeyecek "Amca bir dakika .." dedim demesinede acaba başımdan geçenleri antlatmalımıydım , ama amca iyi birine benziyordu ..Hem bana su verdi , adamlardan kurtardı , beni merak ettiği için okadar soru sordu bence anlatmalıyım hem başka tanıdığım yok..Ben böyle uzunca düşünürken amcanın telaşlı sesiyle kendime geldim "Oğlum hadi anlat "
"Bak amca ilk önce o adamlardan kurtardığın için çok teşekkür ederim.." Sözümü bitirmeden amaca keserek "Oğlum sen bizim eve gel bir güzel karnını doyur yatıcak yerinde yoktur senin.Hem olanları anlatırsın " Çocuk aklı fikir cazip geldi "Olur" diye kısık sesle söyledim.Amca ortalığın gerginliğini azaltmak için , tebessümle :
"Korkma benden zarar gelmez"
"Tamam amca" dedim ve elimden tutarak evine doğru ilerledik .Giderken yolda amca birsürü soru soruyordu :
"Anlat bakalım kimsin ,nerden geldin , nerde kalıyosun , ailen neden yok ? Anlat hadi seni dinliyorum yolumuz uzun"
"Ben kendimi bildim bileli herkesin ciddi , sert , mutsuz , ölü gibi yaşadığı yetimhane denilen bir cennemde kalıyodum ailem kim , var mı , yok mu varsa neden beni bıraktı bilmiyorum.Orda bizi hep dövüyolardı kötü davranıyorladı.O kadar çok şey yaşadım ki ölmeyi bile istedim.Ordaki kimseyle anlaşamıyodum zaten iki sene önce felan hakan ile selin diye benim yaşlarımda iki çocuk geldi onlarla çok iyi anlaşmıştım gülmeyi tek onlarla biliyodum ben.Bi gün beni dövünce yine bende kaçtım koşa koşa senin cafenin yanındaki parka gittim ondan sonra onlar oldu zaten..." diye ben bunun daha detaylısını anlatırken amca binler soru soruyordu.En sonunda "Ne bahtsız bi kaderin varmış be oğlum" diyerek kendine çekerek sarıldı.İyi amca olmalıydı sanırım.O arada bak geldik eve diyerek üç katlı kahverengi bir evi gösterdi.
