The Alpha's Mate

hoofdstuk 4; Summer.

POV Sky

Ik word wakker.
Ik kijk op en schrik me rot.
'Waar de fuck ben ik?' mompel ik in mezelf.
Dan herken ik het weer.
Dus het was geen droom?
Of nachtmerrie?
Idk.

Ik stap uit bed en doe wat kleren aan (media) en dan gaat de deur van mijn kamer open.
Ik loop van de badkamer mijn kamer in en zie Blake paniekerig om zich heen kijken.
'Heey.' zeg ik.
Hij draait zich in een ruk om en als hij me ziet staan kijkt hij opgelucht en siert er een glimlach op zijn gezicht.

Aawh hij was bezorgd om mij...
Misschien is hij nog helemaal niet zo erg.

'Daar ben je.' zegt hij blij.
Ik loop wat naar hem toe.
'Jup.'
'Ga je mee wat eten?'
'Is goed.' zeg ik glimlachend en hij pakt mijn hand vast om me mee te trekken naar buiten.

'Wat doen we buiten?' vraag ik lachend.

POV Blake

Ze lacht.
Eindelijk.

'We gaan ergens anders eten.' zeg ik glimlachend.
'oke.' zegt ze.
Ik pak mijn moter.

Ik geef haar een helm en ze zet hem op.
Zelf ga ik alvast zitten en wanneer zij zit start ik de motor.
'Hoi je goed vast.' zeg ik.
Ze houdt me losjes om mijn middel vast en als ik begin te rijden houd ze me wat steviger vast.
Ik voel me zo goed met haar erbij...

Weerwolven gaan niet dood en blijven ook het zelfde eruit zien.
Ik heb dus al heel wat meiden gehad maar al die meiden gaven zich meteen aan mij. Er was dan ook geen echte liefde.
Bij Sky voel ik me heel anders.
Ik moet moeite doen voor haar.
Er sloeg al wat om in mij toen ik haar zag en ik weet haast wel zeker dat ik haar echt echt echt leuk vind.
Jammer dat ze geen weerwolf is. Dan zou ze voor eeuwig met me kunnen zijn...

POV Sky

Zou hij trouwens weten dat ik een weerwolf ben?
Moet ik het hem vertellen?
Ik houd het nog voor me.
Stel je voor hij houdt niet echt van me...
Dan kan hij me zo vast houden en die weerwolven die me willen hebben bellen.
Dan ben ik er zo geweest.
Ik ben super. Maar dan ook echt super angstaanjagend en snel in reflexen en andere bewegingen als ik in een weerwolf verander maar toch zou ik het niet halen.
Er zou wel een dag komen dat hij het te weten komt.

We stoppen voor een cafeetje gewoon midden in de bewoonde wereld.
'Wil je binnen of Buiten zitten?' vraagt Blake.
'Buiten.' zeg ik.
Hij knikt en leid me naar en goed plekje.

Niemand weet natuurlijk dat hij de Alpha is en ik zijn mate. Ze zien gewoon een stelletje die samen wat gaan eten.

Na een tosti en wat geklets en gelachen te hebben gaan we terug.

'En? Hoe gaat het?' vraagt Blake lief.
'Goed.' zeg ik glimlachend.
'Ik ben zo blij dat je mij een kans hebt gegeven. Dankje.' zegt hij.
'Geen probleem.' zeg ik.
Hij trekt me in een knuffel en ik knuffel hem stevig terug.
Dan is de reclame voorbij en gaan we verder met kijken.

Ik lig lekker tegen Blake aan en voel mezelf weg dommelen.
Ik kijk een keer naar Blake en zie dat hij ook met zijn ogen dicht ligt.
Hij slaapt waarschijnlijk niet.
Ik doe mijn ogen ook dicht en lig al snel in coma...

POV Summer

Ik kom aan bij het huis en klop aan.
Er doet een jongen van ongeveer mijn leeftijd open en bekijkt me is.

Wow wat is hij knap...

'Wie bent u en wat komt u hier doen? Het is best gevaarlijk hier hè?' zegt hij met een zware, sexy en mooie stem.

'Ik ben gebeld door ene Blake Mane. Ik ben Sky's beste vriendin en ik mocht hierheen komen.' leg ik uit.
Hij knikt en laat me binnen.
'Handen omhoog.' zegt hij.
Ik kijk hem vragend aan maar doe dan wat hij zegt.

Hij zoek overal naar wapens en zo.
Ik grinnik.
'Wat is er?'
'Ik heb niks hoor.' zeg ik glimlachend.
Hij kijkt serieus maar kan een klein maar onweerstaanbaar glimlachje ook niet onderdrukken.
'Kom maar mee.' zegt hij.
Ik knik en volg hem.

We komen bij een kamer uit en ik zie Sky daar met, waarschijnlijk, de Alpha op de bank liggen met beide hun ogen gesloten.
'Wie ben je eigenlijk?' vraagt de jongen zacht.
'Summer. Jij?' vraag ik terwijl ik mijn hand uitsteek.
'Alex.' zegt hij glimlachend.

'Oke niet schrikken.' zeg ik.
Hij kijkt me vragen aan.
'SKY.' gil ik.
Sky en De Alpha schrikken wakker en als Sky me ziet rent ze op me af.

POV Sky

Ik schrik wakker en zie mijn beste vriendin staan.
Ik ren naar haar toe.
'Summer.' gil ik.

'Ik heb je gemist.' zegt ze als we elkaar hebben losgelaten.
'Ik jou ook.' zeg ik.
'Maar hoe kom je hier eigenlijk?' vraag ik.
'Ene Blake Mane of zo belde me.' zegt ze.
Ik kijk Blake glimlachend aan.

'Dankje wel.' zeg ik.
'Geen probleem lieverd.'
'Dus jij bent die Blake?' vraagt Summer lachend.
'Yes that's him.' zeg ik lachend.

'Nou gaan jullie maar even lol maken. Je mag hier blijven slapen als je wilt.' zegt Blake.
'Oke.' zegt Summer blij.
De jongens gaan weg en we zijn nu alleen.
'Laten we naar buiten gaan.' stel ik voor.

Ze stemt in en we gaan naar buiten.
'Maar eey het gaat wel goed tussen jou en Blake hè?' zegt ze grijnzend.
'Ja ik heb hem een kans gegeven en hij is echt aardig. Ik had verwacht dat hij niet zo aardig en zo was maar hij is echt wel leuk.'
'Vind je hem ook echt leuk leuk.' vraagt ze kinderachtig.
'Weet ik niet. Denk het.' zeg ik lachend.
Ze lacht ook en we besluiten terug te gaan omdat het al begon te schemeren en Blake zei dat het dan gevaarlijk kon zijn.

Thuis aangekomen zien we dat het eten al klaar is en kunnen we zo aan tafel schuiven.
Na het eten kijken we nog een film en dan gaan we allemaal naar bed.

Summer loopt vast naar mijn kamer en ik loop naar Blake.
'Dankje Blake.' zeg ik.
'Geen probleem.' zegt hij glimlachend.
Ik leg mijn handen in zijn nek en druk een kusje op zijn lippen.
Hij is even verbaasd maar glimlacht dan.

'Weltrusten.' zeg ik.
'Weltrusten.' zegt hij terug.
En dan ga ik naar mijn kamer.