Koibito Club

Το ΦΙΛΙ

''Μην ανησυχείς ,δεν είναι τίποτα. Θα πάω στο μπάνιο και σε 5 λεπτά θα είμαι εντάξει''. Είπε ο Tamotsu καθήμενος έξω από το μαγαζί. Η αστυνομία είχε ήδη έρθει και ο συγχυσμένος δράστης είχε συλληφθεί. ''Ανόητε''. Του είπε ο Seiko και τον σήκωσε στα χέρια. Ο Tamotsu άφησε ένα ενοχλημένο επιφώνημα. ''Τι.. τι κάνεις?'' .''Μη μιλάς''. Του είπε σοβαρός κουβαλώντας τον προς το μπάνιο. Η καρδιά του δεν μπορούσε να σταματήσει να χτυπά. Ο ίδιος είχε γίνει κόκκινος από την ντροπιαστική θέση που είχε βρεθεί. ''Γδύσου''. Τον πρόσταξε όταν τον άφησε κάτω. ''Ορίστε?''. ''Βγάλε το κιμονό σου. Έρχομαι σε λίγο''. Του είπε και βγήκε βιαστικός από το μπάνιο .Ο Tamotsu γυμνώθηκε από τη μέση και πάνω και κάθισε στα ενιαία ξύλινα καθίσματα του μπάνιου. Το σώμα του ήταν σε πολύ καλή κατάσταση για την ηλικία του. Ο ώμος του έκαιγε και δεν μπορούσε να τον κινήσει. Ο επέστρεψε μετά από λίγο με ένα μικρό κιβώτιο, τα κανονικά ρούχα του Tamotsu και μερικές γάζες. ''Θέλω να μείνεις ακίνητος για λίγο''. Του είπε αποφασιστικά . Ο Tamotsu υπάκουσε ''Ελπίζω να ξέρεις τι κάνεις''. Ο Seiko γονάτισε μπροστά του. Ακόμα και γονατιστός φαινόταν πιο ψηλός. Τα σώματα τους τώρα ήταν πολύ κοντά. Ο Tamotsu μπορούσε να νιώσει τα απαλά του χέρια να χαϊδεύουν την πληγή του. Η σφαίρα είχε τρυπήσει το δέρμα του αλλά είχε βγει από την άλλη πλευρά οπότε δε υπήρχε άμεσος κίνδυνος .Όση ώρα ο Seiko τον φρόντιζε τον παρατηρούσε όσο μπορούσε σιωπηλός γυρνώντας το κεφάλι του . Το υπέροχο σχήμα και χρώμα των ματιών του .Η πράσινη σκιά που απλωνόταν ντελικάτα πάνω τους .Τα εκφραστικά γεμάτα χείλη του , στο χρώμα των κερασιών .Το λευκό του δέρμα που φαινόταν από το ανοιχτό κιμονό του .Κάποια στιγμή ο Seiko χαμογέλασε και σηκώνοντας το βλέμμα του τον κοίταξε ,σαν να ήξερε ότι τον κοιτούσε τόση ώρα. Ο Tamotsu κοκκίνισε και έστρεψε το βλέμμα του αλλού. ''Τελείωσα. Μπορείς να πας σπίτι νωρίτερα σήμερα. Θα ήταν το καλύτερο για τον ώμο σου''. Του είπε και του έδεσε την πληγή. Ο Tamotsu σηκώθηκε και παίρνοντας τα ρούχα του άρχισε να ντύνετε βιαστικά .''Δεν χρειαζόταν να το κάνεις.. αλλά ευχαριστώ''. ''Εγώ σε ευχαριστώ''. ''Γιατί? Εγώ απλά την δουλειά μου έκανα''. Είπε χωρίς να τον κοιτάξει. Ξαφνικά αισθάνθηκε μία παρουσία πίσω του και το χέρι του να τον κρατάει από το μπράτσο .Γύρισε απότομα και βρέθηκε αντιμέτωπος με τα μεγάλα μάτια του Seiko .''Εγώ και πάλι θέλω να σε ευχαριστήσω'' .Του είπε και τραβώντας τον προς το μέρος του γρήγορα ακούμπησε τα χείλη του στα δικά του. Τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα. Προσπάθησε να ελευθερωθεί αλλά ο Seiko τον κρατούσε γερά και τον φίλησε πιο έντονα. Η αίσθηση ήταν απερίγραπτη. Τα χείλη του ήταν τόσο ζεστά. Μπορούσε ακόμα και να τα γευτεί. Ο Seiko σταμάτησε. ''Αυτό ήταν το ευχαριστώ μου'' .Είπε. Ο Tamotsu τραβήχτηκε και είπε απότομα ''Τί στο καλό έκανες?''. Ο Seiko δεν απάντησε. Χαμογέλασε απαλά και κάνοντας μεταβολή βγήκε από το δωμάτιο. Ο Tamotsu έμεινε εκεί να σκεπάζει το στόμα του με την παλάμη του μπερδεμένος .Πολύ μπερδεμένος. Δεν κατάλαβε πότε γύρισε σπίτι. Πέταξε όλα τα πράγματα του και κάθισε στον καναπέ παρέα με ένα μπουκάλι ουίσκι. Το κεφάλι του πονούσε πολύ από το ποτό. Έκλεισε τα μάτια του και προσπάθησε να ηρεμήσει .Ούτε όμως στον ύπνο του δεν κατάφερνε να βρει ησυχία. Στο μυαλό του γυρνούσε συνέχεια εκείνο το φιλί.