ကေလးေရ...
မင္းရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈကိုေငးေမာရင္း...
ေျခတစ္ဖက္ဆာေနတဲ့ပန္းသည္ဦးေလးႀကီးကိုခလုတ္တိုက္မိတဲ့အခါ...
ကေလးေရ...
မင္းရဲ႕ျပည္႕စံုမႈကိုေငးေမာရင္း...
စားပြဲထိုးလုပ္ေနရတဲ့ေက်ာင္းေနအရြယ္ကေလးေတြကိုရင္ဆိုင္မိတဲ့အခါ...
ကေလးေရ...
မင္းရဲ႕အျပစ္ကင္းစင္မႈကိုေငးေမာရင္း...
ေျမနိမ့္ရာလွံစိုက္ခံေနရတဲ့လူသားေတြကိုကိုယ္ခ်င္းစာမိတဲ့အခါ...
ေတာင္းပန္ပါတယ္...ကေလးရယ္...
မွန္ကန္တယ္လို႔ (ထင္ရတဲ့) ေရြးခ်ယ္မႈအတြက္
ဂုဏ္ျပဳမေပးႏိုင္တာကလြဲလို႔...
ကိုယ့္ဘဝအဆံုးသတ္ျခင္းနဲ႔ထပ္တူက်မေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး...
အျပစ္ဒဏ္အေနနဲ႔...
သံသရာရွိသေရြ႕...လြမ္းေနပါ့မယ္...
