တပ္ထားတဲ့ နားၾကပ္ဆီက
အသံမလာတာသတိမထားမိဘူး...ေျပာလက္စ Conversation ေတြက
ဘယ္မွာအဆံုးသတ္သြားမွန္းမသိလိုက္ဘူး...တစ္ခါတစ္ရံမွာဘဝကငရဲဆန္တယ္ဆိုရေအာင္လည္း...
ငရဲဆိုတာကမေရာက္ဖူးျပန္ဘူး...ခံစားေနရတာကအဆင္မေျပျခင္းပဲ...
႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာက အလတ္ႀကီးဆိုသေလာက္...
စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကဘာနဲ႔ကုကုေပ်ာက္မသြားဘူး...အကန္႔အသတ္မရွိေပးဝင္လိုက္ရင္...
ေကာင္းသြားႏိုင္ေကာင္းရဲ႕ဆိုေတာ့လည္း...
အသက္သာဖင္ေစာင့္လာတယ္...
Depression ဆိုတဲ့ေကာင္ကႏုတုန္းပ်ိဳတုန္း...မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ပညာျပမယ္ဆိုၿပီး...
တစ္ည 12 နာရီႏႈန္းနဲ႔အိပ္ပစ္လိုက္ေတာ့...
ေဖာင္းလာတဲ့ပါးေတြက အဆင္ေျပျခင္းအလြန္ရဲ႕...
႐ုပ္အသြင္ေဆာင္ေနျပန္ေရာ...မျဖစ္ေတာ့ဘူး စိတ္နဲ႔လူနဲ႔မကပ္ျခင္းရဲ႕...
အဓိကအေၾကာင္းရင္းကိုသိမွရမယ္ဆိုေတာ့...
ေကာက္႐ိုးပံုထဲအပ္သြားရွာတာကမွ...
အခ်ိန္တန္ရင္ျဖစ္ႏိုင္ဦးမယ္...
အခုဟာကကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္...ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း...
Life is fucking shit ရပါတယ္...