Ik haat je, denk ik

De musical

‘Hier! Trek aan!’ Nina geeft me mijn jurk. Het is de vrijdagavond van de musical en Nina is verantwoordelijk dat alles goed gaat en dat iedereen op tijd op het podium is. De musical begint pas over 3 uur, maar ze is nu al helemaal zenuwachtig. ‘Wat nou als het helemaal verkeerd gaat?’ vroeg ze een paar dagen geleden aan mij. ‘Het komt allemaal goed Nien, geloof me.’ antwoordde ik toen. Ik trek mijn blauwe jurk aan. Het is een kort maar chic jurkje. Ik heb nog 3 andere jurken die ik tijdens de film moet aantrekken aangezien ik een dochter van een rijk gezin ben. Milou had geluk. Zij en Jesper spelen mijn ouders. Benthe was niet erg tevreden. Zij speelde de moeder van Max, maar haar man wordt gespeeld door de grootste nerd van de klas. Gelukkig hoeft zij niet te zoenen. Iets wat ik dus wel moet aan het eind van de musical. Iets waar ik best tegenop zie. Max was er ook niet heel blij mee. Elke keer als we oefenden, zorgde hij ervoor dat hij net een paar minuten voor de kus ineens weg moest. Nu hebben we de kus dus niet kunnen oefenen. Niet dat ik dat erg vind. Maar vanavond moet hij wel. En ik ook.

‘Vera!’ Nina komt gehaast aangelopen ‘je moet naar de make-up!’ ‘Jaah, ik kom al.’ zeg ik. Ik loop naar de lerarenkamer. Die is speciaal omgebouwd tot make-up kamertje. Ik ga zitten in de stoel en Lot komt achter mij staan. Zij mocht de make-up doen omdat zij dat geweldig kan. ‘Oke, ik ga je omtoveren van Vera naar Mary, let maar op! Over een halfuur zie je jezelf niet meer terug!’ En ze had gelijk. Ik kijk in de spiegel. Lot heeft mijn haar opgestoken in een strakke knot en ze heeft me zo opgemaakt dat mijn ogen goed uitkomen. ‘Mag ik je als persoonlijke visagiste?’ lach ik. ‘Dat mag, maar dan moet je ’s ochtends wel een uurtje eerder opstaan en naar mij toe komen.’ zegt ze. ‘Laat dan maar zitten. Dan laat ik het wel bij mijn eigen geweldige kunsten.’

‘Oke mensen! Over een kwartiertje begint de musical. Iedereen ready?’ Iedereen staat bij elkaar. Niet alleen alle spelers, maar ook de mensen van het decor, de kleding en de make-up. Ik kijk rond. Alle spelers zien er zo anders uit. Milou heeft een lange jurk aan en haar haar is net als dat van mij opgestoken in een knot. Ze heeft lange handschoenen en hoge hakken aan. Jesper heeft een pak aan en zijn haar is met veel gel helemaal naar achter gestreken. Benthe heeft een boerenjurkje aan en haar haar hang los over haar schouders. Max heeft een geruit bloesje aan en een ribbroek eronder. Zelfs als hij slordige kleren aan heeft en zijn haar vies is, ziet hij er nog geweldig uit. Ik kan er niks aan doen, maar mijn aandacht wordt telkens weer verstoord door Max die weer eens een hand door zijn haar haalt.

‘Oke allemaal, de eerste twee delen zijn voorbij! Goed gedaan allemaal!’ Nina springt enthousiast op en neer. Alles ging goed en dat komt allemaal door haar. Je kunt de zweetdruppels op haar voorhoofd zien staan. Ik heb medelijden met haar, ze heeft het het moeilijkst van ons allemaal. Ze komt naar me toegerend en geeft me een knuffel. ‘Goed gedaan! Je zou bijna zeggen dat je in het echte leven precies hetzelfde probleem hebt.’ ‘Dankjewel’ glimlach ik naar haar. Zodadelijk komt het derde deel, de bruiloft. Oftewel; het deel dat ik met Max moet zoenen. Ik loop naar de kleedkamer en pak de bruidsjurk. Het is een simpele witte lange jurk met bandjes. Niet iets wat ik zelf aan zou trekken op mijn bruiloft, maar voor een musical vind ik het prima. Ik loop naar Lot toe die mijn haar en make-up goed doet. Daarna loop ik naar de rest. Max staat er al en heeft een zwart pak aan. Benthe staat aan de andere kant en ik loop naar haar toe. Ze heeft een simpel groen jurkje aan die goed staat bij haar ogen.

‘Nog 2 minuten!’ roept Nina. Ik wrijf mijn klamme handen af aan mijn jurk. Ik ben nog nooit zo zenuwachtig geweest voor een musical. Ik heb dan ook nog nooit met een jongen hoeven zoenen in een musical. ‘Vera! Je moet op!’ Ik adem in en uit. Oke Vera, je kunt dit. Het is maar een kus. Het stelt niks voor. Ik loop het podium op waar Max al staat. Ik ga tegenover hem staan en ik zie dat hij net zo zenuwachtig is als ik. Duke, een jongen uit onze klas speelt de ceremoniemeester. Na een toespraak die voor mij veel te lang duurt, zegt hij ‘Mary Anastacia Gates, neem jij Mathias Thomson als je wettige echtgenoot en beloof je hem trouw in goede en slechte tijden?’ ‘Ja ik wil’ antwoord ik. ‘Mathias Thomson, neem jij Mary Anastacia Gates als je wettige echtgenote en beloof je haar trouw in goede en slechte tijden?’ ‘Ja’ antwoord hij zodat alleen ik het hoor. ‘Dan mag u de bruid kussen.’ Ik kijk in Max’ ogen en zijn hoofd komt steeds dichterbij. De vlinders in mijn buik vliegen door elkaar als zijn lippen de mijne raken. Voor mijn gevoel veel te snel, laat hij los. Wacht? Dacht ik dat nu echt? O mijn God! Ik ben verliefd op Max Sanders!