Auradon Secrets

De profetie

Aanbevolen muzikale begeleiding: Hans Zimmer - Young Hearts - Spirit, Stallion of the Cimarron & Hans Zimmer - Swimming - Spirit, Stallion of the Cimarron

"De profetie zegt dat het verbannen meisje zal terugkeren, en met haar, zal een golf van zwarte, duistere en sterke magie meekomen. Enkel door het datgene samen te brengen wat gescheiden is, zal dit land behoed worden voor alle miserie die het te wachten staat."

"Spooky!" riep Jay lachend naar Carlos, die deze les niet al te grappig vond. Carlos was niet het meest dappere type, en deze les Geschiedenis, waarin ze een oude profetie behandelden, vond hij evenmin grappig. Jay vond het wel grappig om Carlos op die manier te plagen, terwijl Evie het best interessant vond. Mal deelde die mening, maar toch liet die profetie haar niet los. Een verbannen meisje. Een meisje van het eiland? Maar ze kende iedereen op het eiland, en weinigen beheersten magie. Misschien Uma, maar die was verdwenen zonder een spoor achter te laten. Wat Mal verontrustte was dat Uma slim was, en ze heus niet door de barrière zou gaan. Dan zou ze weer gevangen zitten. Ze keek even om naar Ben die aantekeningen maakte van de profetie die lerares miss Giselle besprak. Op de een of andere manier vond ze dat schattig, en ze kwam pas terug bij zinnen toen ze een elleboogstoot van Evie kreeg. Ze keek geïrriteerd om en zat dat Evie naar miss Giselle wees. De roodharige lerares keek niet al te blij. "Mal. Weet je het antwoord?" Ze keek vragend naar miss Giselle, waarop zij zuchtte. "Mal, gezien jij ervaring hebt met dit soort magie. Zou je ons uit kunnen leggen wat het precies inhoudt?" Ze keek weer om naar Ben. Hij vond het niks dat ze weleens over magie praatte. Ze zuchtte en keek weer naar miss Giselle. "Zwarte magie is eigenlijk zoals de naam zegt, duister. Zwarte magie kan in alles verborgen zitten. Mensen die niet weten hoe ze ermee om moeten gaan kunnen ernstig verzwakt raken, en het kan ernstige gevolgen hebben." Miss Giselle knikte en draaide daarna weer naar het bord om verder te gaan met de les. Mal zuchtte en krabbelde daarna weer verder in haar schrift.

Niet heel veel later klonk er geklop op de deur en de hele klas keek op. De deur ging open en de Goede Fee stond in de deuropening. Ben leek precies te weten waarom ze hier was. "Ben, Mal. De kinderen van het eiland arriveren over een kwartier. Of jullie mee willen komen." Ze knikte, greep naar spullen en stond daarna op. Ben deed hetzelfde en ze kwamen samen bij de Goede Fee. Met zijn drieën gingen ze het lokaal uit en liepen ze naar de ingang van Auradron Prep. Leerlingen die een tussenuur hadden droegen bij aan het welkomstcomité. Zelverzekerd stond Ben naast Mal, en hij was een stuk kalmer dan zij dat was. Ze haalde diep adem, en dat trok de aandacht van Ben. "Is alles oké?" vroeg hij zachtjes. Mal haalde een schouder op en staarde naar haar groene enkellaarzen die ze aanhad. "Het idee dat je nog meer schurkenkinderen hier laat wonen, en dan ook nog die voorspelling.." Ben zuchtte, en legde een hand onder haar kin. Hij draaide haar hoofd naar het zijne toe en hij fluisterde. "Het is maar een voorspelling. Een voorspelling komt amper uit, als hij uitkomt, is hij niet zo slecht als iedereen denkt." Ze was er nog niet gerust op, en Ben zag dat. Ben zei daarna niets meer. Mal was niet zo heel snel bang, maar ze voelde gewoon iets, en het maakte haar onrustig. Wat precies wist ze niet eens, en waarschijnlijk was het enorm achterhaald. Ze hoorde een claxon en ze keek op. De limousine. De limousine waarmee zij met Evie, Jay en Carlos naar Auradon was gekomen. Ze nam Bens hand vast en hij keek haar aan. "Het komt wel goed. Dat beloof ik je." Ze haalde nog een keer diep adem. Het was dat Ben zo'n enorm kalmerend effect op haar had. Anders had ze hier met knikkende knieën gestaan. 

Met Ben liep ze de grote deuren van de hoofdingang van Auradon Prep door en ze keek toe hoe de limousine stopte vlak voor het pad naar de ingang. Haar hartslag ging iets omhoog, en ze keek even naar Ben die glimlachend naar de limo keek. Natuurlijk was Ben hier een stuk enthousiaster over. Zijn idee om de kinderen van het eiland een kans te geven werd uitgevoerd, en hij had het recht om daar trots op te zijn. Ze was Ben ook dankbaar voor haar kans in Auradon. Eigenlijk was het enorm hypocriet om niemand dan meer van het eiland naar Auradon te halen. Ze schrok op uit haar gedachten toen de Goede Fee de kinderen van het eiland welkom heette. Ze zette een glimlach op en keek naar de VK's die uit de limousine kwamen. Stephan en Edgar hadden geen idee wat ze met al het moois van Auradon om zich heen moesten terwijl de meisjes een stuk serieuzer waren. Helena was enorm druk met haar nagels en Adaline was op haar hoede. Dat herkende Mal van zichzelf. Ze had zich niet willen laten intimideren door al het nieuwe wat Auradon haar bracht toen ze hier kwam en Ben voor het eerst ontmoette. "Welkom op Auradon Prep!" begon de Goede Fee. "Ik ben de Goede Fee, directrice." Geen van de kinderen antwoordde. "Dit zijn koning Ben en zijn vriendin Lady Mal." Allevier de kinderen keken meteen haar kant uit. Fijn. Super fijn. Dit was ook echt wat ze niet wilde. Ze wilde geen bekijks trekken. Missie mislukt.