Auradon Secrets

Sterrenwacht

Aanbevolen muzikale begeleiding: KYGO - Stargazing

Mal had zich die middag enkel nog voorgesteld, maar daarna had ze Ben alleen gelaten. Ergens voelde ze zich daar schuldig om, maar het voelde gewoon niet goed om bij de andere schurkenkinderen te begeven. Waarom wist ze nog steeds niet. Vooral Adelaine.. Misschien was het juist omdat Mal zichzelf daar zo in herkende. Ze was enigszins ruw geweest tegen Ben toen ze hem ontmoette. Ze zou de VK's heus nog wel tegenkomen op Auradon Prep, of tijdens andere evenementen. Die avond keek ze naar de heldere avondhemel die niet zwart, maar heel donkerblauw kleurde. Mal keek vanaf haar balkon naar de fonkelende lichtjes die een mooi contrast vormden tegenover de donkere lucht.

"Ik zie je morgen, Doug. Slaap lekker." Mal keek even om en ze zag Evie de kamer binnenkomen. Zoals altijd droeg ze een van haar creaties, en ze verdiende goed geld met haar talent voor mode. Ze had een afspraakje gehad met Doug, en 's middags had ze met Dizzy gewerkt aan een paar jurken voor klanten. Mal draaide zich om en liep naar binnen. "En? Hoe was het?" Met een glimlach ging Mal op haar bed zitten en keek ze naar Evie die met een glimlach naast Mal ging zetten. "Het was enorm gezellig. Het restaurantje was enorm knus, enkel wat ouderwets aangekleed." Mal glimlachte even, maar al snel vervaagde die iets. Meer naar een waterig glimlachje. Evie merkte dat en naam Mals hand vast. "M? Is alles oké?" Mal zuchtte even. Het had geen zin om tegen Evie te liegen. Ze doorzag haar toch wel. "Ben is tegenwoordig zo druk.. En nu ook met die nieuwe VK's die hier zijn.." "Ben je bang dat Ben geen tijd meer voor jullie heeft?" Mal keek Evie even aan maar ze staarde daarna naar de vloer en zuchtte. "Ik weet het niet.. Ik moet hem de ruimte geven om zijn taken als koning goed te doen. Maar die kinderen zijn er nu ook, en.." Ze kreeg de kans niet om haar zin af te maken. "Je bent een beetje jaloers Mal!" grinnikte Evie. Mals mond viel open en ze gaf een vriendschappelijk duwtje aan Evie. "Niet waar! Ik geef hem de ruimte." Evie lachte even en keek Mal aan. "Mal.." begon ze. Mal keek Evie even serieus aan, en daarna zuchtte ze diep en enigszins geïrriteerd. "Oké. Misschien een beetje." Evie lachte even, maar daarna legde ze een hand op Mals schouder. "Luister. De kans is er dat hij die kinderen al eens heeft gezien toen we op het eiland waren om jou te halen. En toen, had hij alleen nog maar oog voor jou." Mal glimlachte daarna even. "Je hebt gelijk, E. Bedankt." Ze zuchtte weer even. "Ik schep nog even een luchtje." Evie knikte en stond daarna op. "Ik ga nog even naar dat ontwerp van die baret kijken. Het is nog steeds niet perfect." Mal stond ook op van het bed. "Alles wat jij maakt is perfect, E!" Evie lachte nog even, maar liet Mal daarna naar buiten gaan.

Mal liep terug naar het balkon en legde haar onderarmen van de stenen balustrade waar diverse klimplanten omheen groeiden. Dat gaf een rustiek effect aan het balkonnetje van de kamer die ze sinds haar avontuur in Auradon met Evie deelde. Ze haalde diep adem en keek daarna naar de donkere hemel boven zich. Op dit soort momenten was het jammer dat de leraar Astronomie vreselijk saai was. Dan had ze zich misschien kunnen focussen op het zien van sterrenbeelden. De grote beer, of de schorpioen bijvoorbeeld. Mal werd echter afgeleid toen ze opeens wat lawaai hoorde. "Mond dicht Helena!" hoorde ze op een flink volume. Ze keek om en ze zag een brunette naar buiten stormen en de deuren achter zich dichttrekken. Mal ging weer recht staan. Ze zag Adaline diep ademhalen terwijl haar armen op de balustrade leunden. Ze probeerde er niet teveel aandacht aan te besteden. Het was dat ze redelijk op kon schieten met Evie, maar als je de ogen van je kamergenoot wel uit kon krabben, was het knap lastig om ermee te kunnen leven. Ergens voelde Mal enige sympathie voor Adaline, al was dat snel weer verdwenen toen ze Mal in het vizier kreeg, een boze blik gaf, weer naar binnen stormde en terug de confrontatie met Helena aanging. Mal zuchtte en keek daarna weer naar de sterrenhemel, al stond ze na tien minuten weer binnen. Het werd fris, het was al laat, en morgen weer een zware dag op school voor de boeg.