Hasan artık orta okula geçmişti. Abisi ise son sınıftı. Müdür bir gün Hasan ve abisini yanına çağırır ve söylemesi gerektiği birşey olduğunu ve korkmamaları gerektiğini söyler. Hasan birşeyler döndüğünü anlar. Müdür hanım evinizde küçük bir hasar olmuş ama merak etmeyin şimdi sizi ailenizin yanına götüreceğim der eve geldiklerinde. Evin bulunduğu yerden eser kalmamıştır ev tamamen yıkılmış ve harabeden daha kötü bir hal almıştır. Hasanın babası orada ayakta duruyordur ama annesi orada yoktur. Hasan ağlamaya başlar annem nerede diye babasının önünde diz çökerek annem nerede baba annem nerede diye feryat figan eder ama babasının ağzından tek bir kelime bile çıkmaz 2 saate yakın sonra evin içerisinden bir kişi çıkarırlar çıkardıkları kişi annesidir. Hasan Annesini görünce dayanamaz ve sayılır annesinin üzerinde en son hatırladığı şey ayak baş parmağında bir bez bağlı olduğudur parmağının altı sakat olduğundan dolayı bez bağlamıştır o saatten sonra hasanın dünyası yıkılır Annesini bi o kadar tanımasada çık bağlıdır annesine çünkü hasanın aklından geçen NE OLURSA OLSUN O YİNEDE ANNEDİR. der
