1.Bölüm

583 9 2
                                    

Merhaba bu aralar töre kitaplarına fazlasıyla merak saldım o yüzden bende okurlarimla bitane yazmak istedim.

Sabah halsiz bir şekilde uyandım gece nöbetim vardı ondan önce evi temizlemem gerekiyordu.Ah kendimi tanıtmayı unuttum İzmir'de bir hastanede hemşirelik yapıyorum ben Defne ALEMDARLI, ALEMDARLI aşiretinin tek kızıyım pek serbest bir ailem yok fakat okumaya oldukça önem veren bir ailem var. Babam sözü geçen büyük bir ağadır.İlk başlarda hayatta olmaz diyordu ve benim okulumu bitirip geri dönmemi söylüyordu ama ağabeyim ikna etmiş ve istediğim yerde istediğim işi yapıyordum. Mardin de bu biraz konuşulsa da pek sıkıntı olmadı şehrimi seviyorum fakat oralar bana göre değil. Hemen elimi yüzümü yıkadım lavaboda işlerimi bitirip mutfağa gittim hemen atıştırmalık bir şeyler yiyip lavabonun üstündeki bulaşıkları makineye dizdim o sırada telefonum çaldı baktığımda babamın aradığını gördüm.''Efendim baba bir şey mi oldu ? '' çünkü babam bu saat de aramazdı ''Hemen buraya geliyorsun Defne hemen bir bilet al ve gel.'' diyip telefonu suratıma kapatmıştı ve annemin arkadan ağlama sesi geliyordu birine bir şey mi olmuştu alel acele küçük bir bavul hazırladım ve internetden bir uçak bileti aldım 2 saat sonraya bulmuştum en yakın hemen hastaneye gittim ve en yakın arkadaşım Aslı ya olanları anlattım ve 1 haftalığına izin aldım ne olduğundan ne kadar kalacağımı da bilmiyordum.Aslı ile vedalaşıp gidince ne olduğu konusunda aramamı binlerce tembih ettikten sonra taksiye binip havaalanına gitmesini söyledim.

2 saat sonra..  

Çocukluğumun geçtiği şehre gelmiştim derin bir nefes alıp havaalanının  çıkışına doğru yürüdüm ve bana gelen takım elbiseli iki adam gördüm büyük ihtimal babam göndermişti. '''Bizi ağam gönderdi hanımağam konağa hemen gitmemiz gerek. '' dedi onlara sorsam bile bana bir şey söylemiyeceklerini biliyordum kafamı tamam anlamında sallayıp arabaya bindim ve yaklaşık yarım saat sonra konağın önünde durduk. Korkuyordum girmeye kötü haber almaktan korkuyordum. Arabadan indim ve kapıya açıp içeri girdim avlunun ortasında abim ve yanında bir kızın başındaki silahları görmem ile şok geçirdim hemen abimin yanına koştum tam yanına gitmiş yanına eğilecek ken biri kolumdan tuttu sinirli bir şekilde kafamı kaldırdığımda oda bana aynı şekilde bakıyordu düzelip hala sıktığı koluma ve ona baktım ''Bırak kolumu!''diyip çektim bribirimize öyle bakarken babamın sesini duydum ''Defne odama'' sesi çok katıydı itiraz kabul etmem diyordu resmen gözüm annemi aradı bulduğunda ise ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olmuştu ne oluyordu burada tam babamın yanına giderken kadınlardan birinden ''Ay berdel olcak kızda güzelmiş yazık valla.'' ben şok olmuş şekilde onlara dönerken duyduğumu anlayıp başlarını eğdiler.Hemen babamın arkasından odasına çıktım. ''Gel hele elimi öp.'' dedi ve elini uzattı hemen gidip öptüm ''Ne oluyor baba burada abim ve yanındaki kız neden o şekilde ?'' babam oturmam için sandalyeyi gösterdi hemen oturdum ve ona baktım ''Kızım bilirsen sende Azad'da benim canımsınız sizi her kötülükten sakındım bu zamana kadar sizin canınız yansa bilirsen benimde aynı şekilde yanar ama bu sefer koruyamadım.'' bir süre durdu sanırım kafasında cümleleri toplamaya çalışıyordu ''Ve abin bir salaklık yapıp EZELOĞLU aşiretini kız kardeşini kaçırdı bunun sonucunu bilirsen ölümdür ama ben nasıl bir dier canımı kaybederim berdel olacak ne seni ne de oğlumu kaybedemem üzgünüm eğer olmaz ise abin ölecek.'' diyip hemen odadan çıktı ben şok olmuştum duyduklarım çok çok saçmaydı olmazdı yani olamazdı ben..Abim bile bile bunu yapmış olamazdı Allahım sen yardım et bana duyduklarımın ağırlığından gözümden yaşlar tek tek akmaya başlamıştı sonra kapı açıldı ve içeri kuzenim Buket girdi çok severdim çok iyi anlaşırdık kuzenden öteydik oda ağlıyordu beni öyle görünce hemen gelip sarıldı bende sıkı sıkı sarıldım ve ağzımdan bir hıçkırık koptu beni sakinleştirmeye çalışıyordu ''Nolur tamam ağlama yapm'' derken bir bağırış koptu hemen cama koştum annem bayılmıştı hemen koşup avluya annemin yanına indim tansiyonuna baktım ve odaya yatırdık herkes perişan olmuştu bir süre sonra ortalık da büyük bir sessizlik oldu herkes bir köşeye çekilmiş oturuyordu telefonum çalmaya başladı baktığımda Aslı olduğunu gördüm merak etmiş  olmalı ama şuan konuşacak durumda değildim telefonu sessize aldım ve arkamı döndüğümde yine o adamı gördüm sert bir şekilde telefonla konuşuyor ve bana bakıyordu daha fazla ona bakmayıp ilk yardım eşyalarının olduğu dolaba gittim ve birkaç şey alıp avluya geri döndüm ve abimin yanına gittim ve pansuman yapmaya başladım çok..çok kötü olmuştu abimi bu şekilde görmek acı veriyordu sonra abim elini uzatıp gözyaşlarımı sildi ağladığımın farkında bile değildim kafamı kaldırıp ona gülümsedim zar zor konuştu ve sadece ''Özür dilerim canımın içi özür dilerim.''ben daha fazla ağlamamak için yalandan daha çok gülümsedim ve ''Saçmalama Azad ALEMDARLI biz güçlüyüz ne çabuk unuttun sen canımsın benim senin için her şeyi yaparım sakın üzülme duydun mu beni''oda gülümsedi o sırada ağalar girmeye başladı konağın kapısından bende annemin yanına gittim daha iyi olmuştu.Bir süre kendi aralarında konuştular ve sonra içlerinde en yaşlı olan ayağa kalkıp konuştu ''Karar verilmişti her iki taraf içinde en iyisi bu olacak kan istemiyoruz berdel olacak'' aslında çoğu kişi şaşırmamıştı çünkü beklenilen bir durumdu hayatım burada bitmişti..


Evett umarım beğenirsiniz yorum yapmayı unutmayın lütfen seviliyorsunuz... 

Töre AşkıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin