လက္ထဲ က စာရြက္ကို ၾကည့္ၿပီး JongIn မည္သည့္
တံု႔ုျပန္မႈ မ်ွ မလုပ္ႏိုင္ေပစကား မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့လား
ဘယ္တုန္းကတည္းကလဲ
သူေနမေကာင္းျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ကလား
ဒါမွမဟုတ္ ေဆးရံုကို ေရာက္ေနတုနိးကလား
Hyung နဲ့ လက္ထပ္ထားတဲ့ သူ ဆိုေပမယ့္ hyung နဲ႔ပတ္သတ့္တာဆိုရင္ ဘာမွ မသိတဲ့သူ
ထို႔ေနာက္ အရင္က မွတ္ဥာဏ္ေလးေတြ
တစ္စတစ္စ ျပန္ေပၚလာေတာ့သည္"JongIn မင္း အရမ္းေတာ္ပါတယ္ တဲ့လား
ဟုတ္တာေပါ့ ကြၽန္ေတာ္က အရမ္းေတာ္တဲ့သာတစ္ေယာက္ေလ
ကိုယ့္ကို အစစအရာရာ နားလည္ေပးတဲ့သူကို အျပစ္ျမင္တဲ့သူေလ
ဒီအေတာအတြင္း သူစကားမေျပာႏိုင္တာကုိေတာင္ မသိတဲ့သူ
ဒါေတာင္အားမေပးႏိုင္ပဲ ေျပာလိုက္တဲ္စကားက
ဟက္.....
Jongin ကိုင္ထားတဲ့ စာရြက္ကို ဆုက္ကိုင္ထားၿပီး
မ်က္ရည္မ်ား သာ စီးက်ေစလိုက္သည္~~~~~~~~~~~~
JongIn လက္ထဲကို စာရြက္ထည့္ေပးၿပီး အခန္းထဲ ေရာက္ေရာက္ ခ်င္း Kyungsoo ရဲ႕ ေျခေထာကိအစံု ေခြက်သြားေလသည္
"ဟက္ JongIn မင္း ရက္စက္တက္မွန္း ငါမသိခဲ့ဘူး
ငါ မသိခဲ့တာလား မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တာလား ဆိုတာေတာင္ မသဲကြဲေတာ့ဘူး.... ဟား ဟား
ဒါလည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး
ငါ့ရဲ႕ ႏွလံုးသားေလးကပဲ မင္းဘာလုပ္လုပ္ အျပစ္မျမင္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္မယိ"အ႐ူးတစ္ေယာက္လံုး အေတြးေပါင္းစံုေတြးရင္း နာက်င္တဲ့ အျပံဳး ဆင္ျမန္းလိုက္သည္
ဘယ္လိုပင္ ျပံဳးေသာ္လည္း ႏွလံုးသားတစ္စံုရဲ႕ နာက်င္မႈကိုေတာ့
ထို အျပံဳးကေန တစ္ဆင့္ ျမင္ႏိုင္သည္ေဆးပိုက္ကို ဆြဲျဖဳတ္ခဲ့လို ့ နာက်င္ေနတဲ့ လက္အစံုကို
ၾကည့္ုၿပီး မဲ့ျပံဳးျပံဴးလိုက္သည္"JongIn မင္း ဟာ ဒီလိုပဲ ရက္စက္တက္လားလို႔
ေမးခ်င္တယ္အရင္ကလည္း ဒီျမင္ကြင္းေတြကို ျမင္ေနၾက ဆိုတဲ့စကားကို ေျပာရက္တယ္ေနာ္
YOU ARE READING
P.A.I.N [Z×U]
Fanfictionကြၽန္ေတာ္ဟာ နာက်င္မႈနဲ႔ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနသူတစ္ေယာက္ ကြၽန္ေတာ္ဟာ သူ႔အျပံဳးျမင္တာနဲ႔ နာက်င္မႈေတာင္ အေပ်ာ္အျဖစ္ကူးေျပာင္းတတ္သူ Diika##### Boy ~ Boy