"Hyung... အေစာႀကီး ႏိုးေနတာလား..."
"Omm အိပ္လို႔မရေတာ့လို႔ ထလာလိုက္တယ္"
"Hyung..."
"Wae..JongIn..."
"မေန႔ညက ကိစၥေၾကာင့္ စိတ္ဆိုးသြားလားဟင္...
ကြၽန္ေတာ္....""စိတ္မဆိုးပါဘူး...အမွတ္မထင္ ၾကားလိုက္ရေတာ့ အံျသ သြားတာပါ..."
တကယ္တမ္း KyungSooအံႁသ သြားတာပင္
သူေမ်ွာ္လငိ့ မထားခဲ့တဲ့ စကားမ်ိဳးကို JongIn ဘက္က ေျပာလာလိမ့္လို႔လည္း မထင္ခဲ့ေပ။"Jinja.... hyung စိတ္ဆိုးသြားၿပီ ထင္ေနတာ..."
"မဆိုးပါဘူး..."
"ဒါဆို Hyung....ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်စ္လားဟင္...."
"ခ်စ္တယ္ေလ..."..
"အဲ့တာ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးေလ Hyung ရဲ႕ ဟို....ကြၽန္ေတာ္
ခ်စ္သလို ခ်စ္လားလို႔ ေျပာတာ..."Hyung ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်စ္ေနတယ္ ဆိုတာကို
ကြၽန္ေတာိ မသိခဲ့သလို ေနမယ္ Hyung.."Hyung လို႔ ခ်စိလား...ကြၽန္ေတာ့္ကို..."
"JongIn ဗိုကိဆာ ေနၿပီမလား...လာစားေတာ့..."
"မရဘူး Hyung. စကား လမ္းေၾကာင္း မလႊဲနဲ႔..."
KyungSoo လက္ကို ဆြဲကိုင္ထားရင္း ေျပာလိုက္သည္၊
"လက္ကိုလႊတ္ပါဦး JongIn ရဲ႕..."
"မရဘူး Hyung. မလႊတ္ဘူး...Hyung ဆီက အေျဖ မၾကားရမခ်င္း မလႊတ္ဘူး...."
"JongIn ရာ...မဆိုးနဲ႔...."
"Hyung က အခု..ကြၽန္ေတာ့္ကို ဆိုးတယ္လို႔ ေျပာတာလား.."
KyungSoo လက္ကို လႊတ္ၿပီး တစ္ဖက္ကို လွည့္သြားတဲ့
JongIn ေၾကာင့္ KyungSoo ျပန္ေခ်ာ့ရျပန္သည္။"JongIn yrrr hyung က အဲ့လို သေဘာမ်ိဳးနဲ႔
ေျပာတာမဟုတိပါဘူး....""JongIn.yrrr."..
"JongIn...ကုိ Hyung ခ်စ္တယ္...
အရင္ကတည္းက ခ်စ္ေနခဲ့တာ....JongIn လက္ခံမယိ မထင္ခဲ့လုိ႔
ဖြင့္မေျပာခဲ့တာ..."
YOU ARE READING
P.A.I.N [Z×U]
Fanfictionကြၽန္ေတာ္ဟာ နာက်င္မႈနဲ႔ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနသူတစ္ေယာက္ ကြၽန္ေတာ္ဟာ သူ႔အျပံဳးျမင္တာနဲ႔ နာက်င္မႈေတာင္ အေပ်ာ္အျဖစ္ကူးေျပာင္းတတ္သူ Diika##### Boy ~ Boy