Sancak- Üşüyorum Aldırma
Annemm...
Sen hiç bir zaman bilmedin,
Sen hiç bir zaman anlamadın,
Sen hiç bir zaman beni görmedin annemm...
Ben her gece ağlarken sen beni duymadın...
Sana hiç bir zaman anlatamadım,
Söyleyemedim...
Uğruna tek kuruş feda edilmeyecek insanlar uğruna
Her gece ne kadar ağladığımı...
Her sabah uyandığımda neden ben dediğimi
Anne ben ölürken imdat bile diyemediğimi
Sana söyleyemedim...
Yolda bir çocuk görünce,
Ona söylediğim ilk cümlenin;
"Umarım benim kaderimi yaşamazsın" olduğunu
Düşmanımı görünce "İnşallah benim hayatımı yaşamaz" dediğimi
Anne ben seni görünce boğazıma takılan her bir yumrunun geçmesi için
Ciğerlerimi parçalarcasına yutkunduğumu
Anlatamadım...
Yapamadım...
Çaresizim anne...
Dirençsizim, yorgunum, kırgınım...
Hatırlar mısın bilmem;
Bir gün senden saçımı okşamanı istemiştim
Dizine yatıp ruhumu bu acıdan arındırmanı istemiştim
Sonra bir işin çıkmış yapamamıştın...
Anne ben parçalanıyorum ve beni bir tek sen kurtarırsın diyemedim...
Artık gözyaşım yetişmiyor anne...
Artık dayanamıyorum, ben direnemiyorum annemm...
Bu yol her geçen gün biraz daha eritiyor beni
ÖMRÜM BOYUNCA İLK KEZ SÖYLÜYORUM;
BEN ARTIK KALDIRAMIYORUM ANNE...
YORULDUM...
TUTUNACAK BİR DALIM YOK ARTIK
ÖLÜYORUM ANNEMM..
NOT:
VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM
AYRICA ŞARKILARI DİNLEMENİZİ TAVSİYE EDERİM TEŞEKKÜRLER :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnız Şiir
PoetrySuya adını yazdım okumadın mı? Seni sana sordum duymadın mı? Beni bulunca biz oldun mu? Bu şiiri duyunca sustun mu? Sevgiyi unutunca sevdin mi? Sen beni kaybettiğini anlayınca gülebildin mi? Sen... Kaybetin... Umut yok artık
