Ayrığıldımızdan beri iki yıl gecti iki yıldır İstanbul'da tıp okuyordum zaten Yoongi ile ayrılmadan önce de okuyordum ve artık başardım ben de doktor oldum ne kadar mutluyum bilemeziniz aradan geçen yıllara rağmen hala Yoongiyi düşünüyordum salaktım galiba ,, kim bilir ne kadar mutludur" diyip düşünüyordum artık koreye gitme vaktı orada başlıyacaktım hastanede calışmaya babamın arkadaşının hastanesinde Arkadaşlarımla vedalaşıp uçağıma bindim ve uzun süren yolculuk bitti havalanına indim babam beni bakliyordu onları çok özledim direk boynuna sarıldım Eve geldim ama kendime başka bir ev bakmalıydım artık başımın çaresine bakabilirdim tabi ailem biraz ısrar etti ama kabul etmedim ,,İKİ HAFTA SONRA" İşime başladım ama hala bi ev bulamadım aklıma çocukluk arkadaşım geldi hemen ona yazdım çünkü bana o yardım edebilirdi
Arkadaş:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mira :Jaebum merhaba seni özledim
Jb: oo Mira hanım sen yazarmıydın unutun sandım da malum İstanbulara gidip iki yıl gelmemeler felan nasılsınız ?
Sen: yaa Jaebum biliyorsun okumaya gitim hem seni özledim sana sarılmak istiyorum buluşalım
Jb: Tamam evdeysen alayım seni
Mira:yok Hastanedeyim bir saat sonra çıkıyorum ben gelirim buluşacağımız yere hem bir şey konuşmam lazım seninle
Jb: ne konuşacaksın neyse ........... cafede buluşalım biran önce sarılmak istiyorum sana
Mira: Tamam görüşürüz
Jb: Görüşürüz
Jaebumla buluştuk ve onla güzelce hasret giderdik ve ona ev aradığımı bana bir tane bulabileceğini sordum ve ,,bir boş dairem var iki katlı binada kimse yok henüz yeni yapıldı eğer istersen bi bakabilirsin "dedi Hemen jaebuma sarıldım ve hemen bakalım diye tuturdum tabi oda ısrar etmedi. Ev çok hoşuma gitmişti ve evi kiraladım ev zaten döşeliydi Jaebumun sevki tıpkı beninki gibi idi eve bayıldım resmen yarın yerleşmeyi planlıyordum Hemen eve gidip eşyalarımı topladım yarın kendi evime çıkıyordun çok mutluydum
