KILLING ACADEMY: School Of Monsters [Completed]

CHAPTER 54 || THE FINAL BATTLE 4

Shon Grey's POV

When She hit the bullet I was going to get mad. I do not know what to do. I want to indulge the soul of that woman. I want to kill her, I also want to shoot her over and over until she suffers.

Before she was lying on the ground I catch her. Damn it! I want to blame myself because I did not have to work hard to save her. The second time she was hurt because of that.

"Riyana" Lian suddenly comes and holds Riyana in the pulse. "Emil tignan mo si Riyana"

'Damn I'm Worthless'

I want to tear my tears.

"Masama 'to"

"Riyana please hold on" Her friends crying.

"Damn! Please Chairman help us. Please save Riyana "I beg him. He sighs.

"Shon" Tazki approached me to help me pick up Riyana.

"Just please love hold on" Naiiyak na pakiusap ko.

"I-I w-will" Suddenly, I was hoping for a moment when she spoke slowly. I was speechless. I smiled a lot then I kissed her forehead.

--

The Headmistress POV

Kung ganong lumabas na pala ang ikalawang bwan at wala pa satin ang libro gayo'ng ilang oras nalang ang natitira at lilitaw na ang huling bwan ay wala na tayong magagawa kundi ang makuha iyon kahit na anong mangyari.

"Head may mga kasama silang taga labas"

"Ang utos ko lamang ang susundin nyo. Maliwanag?"

"Opo Headmistress"

"Susugod tayo makalipas ang isang oras. Sabihin mo lahat na maghanda"

"Masusunod po Miss Griffin"

Kung ito na ang huli ay wala na talaga kaming magagawa. Digmaan ang gusto nila? Pwes pagbibigyan ko sila. Gusto nila ng madugong laban? Ibibigay ko sa kanila. Tumayo ako para puntahan ang silid na iyon.

Hindi nga ako nagkamali.

"Kung ganon ay ayos na ang pakiramdam mo mahal ko" Tila nagulat pa sya sa paraan ko ng pagtawag sa kanya. "Hindi mo naba ako kilala? Ako ang nilalang na bumuhay sayo" Tumawa ako ng malakas.

"A-Anong ginawa mo sakin Griffin?"

"Binigyan lamang kita ng ikalawang pagkakataon para mabuhay Johanan"

"Pero dapat ay patay na ako--"

"Dahil iniligtas kita sa nakahandang kamatayan mo na"

"Nababaliw kana ba?" Tumaas ang kanyang tono sa pananalita kaya mas napangiti ako.

"Hindi ka parin nagbabago. Mainitin parin ang iyong ulo"

"Anong ginawa mo sakin? Dapat ay saba'y kaming namatay ni Rissa--"

"Hanggang ngayon ba ay sya parin ang iyong iniisip Johanan?" Tumaas ang boses ko dahilan para matahimik sya. "Ginawa ko ang lahat para mabuhay ka. Ginawa ko ang lahat para mahalin mo ako pero bakit hanggang ngayon ay yung walang kwentang Rissa pa rin na yun ang naaalala mo"

"Dahil sya ang asawa ko"

"Paano pag sinabi kong may anak ka rin sakin"

"Ano bang sinasabi mo?"

"Meron Johanan at iyon si Tazki!"

"Wala akong natatandaan--"

"Dahil pana'y ang saya mo kasama ang babaing iyon, na iniwan ka rin naman!!"

"Hindi totoo yan. Pinatay mo sya-"

"Dahil sayo"

"Anong nangyari sayo Griffin? Hindi ikaw ang kaibigan namin. Nagbago kana."

"Lahat ng ginagawa ko ay dahil sa iyo!!!"

Natahimik sya. Ako naman ay nagpipigil ng galit.

"Dalawang oras na lamang ay maglalaho na ang Academy na 'to. Nandito ang anak ko. Pati narin ang anak mo kay Rissa"

"What?"

"You heard what I've said"

"What the hell. Anong ginagawa ni Riyana dito? I thought nakalabas sya gamit ang portal na ginawa ng kanyang ina" Napahalakhak ako.

"HAHAHA! Bumalik sya Johanan. Bumalik ang anak mo at ipinagpapasalamat ko iyon. Sya na ngayon ang iaalay ko sa Diablo para wala ng makalabas ni isa sa inyo sa Academy na 'to. Maiiwan tayong lahat dito at hindi na muling makalalabas. HAHAHAHA!"

---

Ayesha's POV

"Sister"

"Ate, Chairman" Ikinuwento lahat ni Amelia. Lahat ng nalalaman nya. Mga misteryo at sikretong naka-kubli sa paaralang ito. Tumulong din si Samantha. She gave us more information compared kay Amelia. Syempre hindi na naman nagpahuli ang kapatid ko.

Sa kabilang banda ay nahagip ng mga mata si Tazki na taimtim na umiiyak. Lumapit ako at umupo sa tabi nya.

"How are you?"

"I'm not good Ayesha. My sister. She's in danger" I hug him.

"Everything will be alright. I Promise, 'tsaka hindi sya papabayaan ni Shon" He wipe his tears.

"Yeah"

"For now. Maghanda ka, dahil ilang minuto na lamang at makakaharap na uli natin ang mommy mo. The third moon. Malapit na itong sumilay sa atin at sigurado akong susugod ang mommy mo"

He sighs.

"I wish, matanggal nya na ang galit sa puso nya" He said and hug me.