(Saat çalar) 08: 00
Akane: ğmmm...
Saat çalar 08: 05
Akane: Pekala uyanma zam-
Yok artık! İkinci yılımın ilk gününden çok geç kalmışımmm
Hızlıca okul formamı giydim beyaz bir gömlek altına lacivert etek ve kısa beyaz çorap..
Otobüs durağına doğru ilerledim. Yaklaşık bir 5 dakika sonra otobüs geldi.
Binip hızlıca okula varmak istiyordum...bu yüzden kulaklığımı takıp camdan dışarıyı izledim.
Herzaman beni rahatlatmış ve sanki çok çabuk zaman akıyor gibi geliyordu.
Benim en çok dikkatimi çeken şey yanımda oturan kahverengi saçlı çocuktu gözleri ile saçlarının renk uyumu çok hoştu....
Gözlerim onu süzerken birden kafasını çevirdi.
Hızlıca bende baktığım yönü değiştirdim.
Kesin yüzüm kızardı çünkü hafif bir gülümseme yerleştirdi yüzüne
Karşı koyamadım ve bende ona gülümsedim
Ve okula geldiğimi gördüm
İnmek için ayağı kalktığımda o da kalkmıştı.
Düşük ihtimal fakat benimle aynı okula gidiyor olabilir miydi?
Her neyse bunlarla kafamı yormamam lazım...
Otobüsten inip okulun kapısından girdim
Her zamanki gibi herkes bana bakıyordu.
Dedikleri şey "yine o gizemli kız. " "Bu sene gidecek sanıyordum?"
Umursamadan ilerledim fakat bir kız önümde Durdu
Yine aynı kişi. Okulumuzun popüler kızı yuno.
Akane: Ne var?
Yuno: (alaycı bir şekilde)Hiççççç sadece yeni yılında başarılar dilemek istedim gizemli kız.
Tabii ki herzaman yaptığım gibi umursamadım.
Bu işte gerçekten iyiydim ve meslek gibi bir şey oldu bende...
Birden yanımda birisi belirdi. Bu benim otobüste gördüğüm çocuk?!
?: uğraşacak başkası bulamadın mı? İkile.
Yuno: Ama hayatım onu bana savunamazsın...
?: Kendine gel ayrıldık biz. AY-RIL-DIK.
Tartışmalı bir konuydu. Ama şaşkınlığım yüzüme vurmuş anlaşılan.
Yuno: Seninle işim bitmedi velet.
Kendini ne sanıyordu?! Her neyse yine umursamadan sustum.
Akihito: demin olanlar için pardon. Ben Akihito.
Akane: sorun değil alıştım, sanırım.. Bende Akane.
Akihito: (Gülümseyerek) Memnun oldum Akane...
Çok güzel gülüy-
Kendine gel Akane! Şu zamana kadar kimseye bir his beslemedin bu davranış da ne!
Akane: Bende. Ve izninle sınıfıma gitmek istiyorum.
Akihito: Hey! hey! Bekle bir saniye acelen ne?
Duymamış gibi davranıp ilerledim.
Sonunda sınıfıma ulaşım ve içeri girdiğimde bana sinirli bir şekilde bakan bir adet yuno ve arkadaşları.
Anlaşılan çok sinirlenmişler.
Sırama gidip oturdum ve yaklaşık 5 dakika sonra hoca girdi.
-Merhaba arkadaşlar bugün sınıfımıza yeni bir öğrencimiz transfer oldu. İçeri girin.
Yok artık. Gerçekten mi ya! Rüya olmalı...
kapının açılmasıyla o girdi.
-Kendinizi tanıtın lütfen.
Akihito: Merhaba, adım Akihito. Buraya yeni transfer oldum. Umarım iyi anlaşırız..
-arkadaki akane'nin yanındaki boş sıraya oturabilirsin.
Şaka olmalı. Gerçekten mi??
Bana yaklaştıkça kalbim atıyordu.
Neden böyle oldu??
Geldiğini bile fark etmeden...
Akihito: (gülerek) kader sanırım,ne yaparsın.
Akane: Hayır, sadece şans...
Akihito: Öyle olsun.
Cevap vermedim çünkü hala yuno bana sinirli bakıyor.
Akihito: Yuno'yu aldırış etme lütfen. Önceden birlikteydik fakat unutamamışa benziyor.
Akane: Hayır alakası yok, gerçekten benimle konuşmak istemezsin, ben de seninle. Tek yaptığım şey okula gelmek ders bitimlerinde müzik dinlemek ve tekrar eve gitmek.
Ne arkadaşım var ne az da olsa konuştuğum biri.
Akihito: Anlaşılan neden gizemli dedikleri belli.
Akane: ...
Akihito: Çünkü kimseyle iletişim kurup içini dökmüyorsun. Senin duyduğun şeyler sadece sana gizemli kız demeleri.
Okulu tamamen gezdim ve çoğu kişi senin güzel bir hava kattığını. Çok güzel olduğunu ve tanışmak istedikleri.
-
Gerçekten böyle mi düşünüyorlardı acaba?
Akihito: Gördüğüm kadarıyla okulun en güzel kızısın. Asabi ve havalı bir tipin var. Bu yüzden ilk görüşte aşk dedikleri bu olsa gerek ha?
Bu da neydi şimdi kalbim çok hızlı atıyor ve yüzümün kızardığını hissediyorum...
