Sora en Gin

deel 1

Als Sora 's ochtends wakker word kijkt ze om haar heen, ze kijkt naar buiten naar hoe de zon straalt en sluit even haar ogen. Wanneer ze die weer open doet staat ze op, ze wandelt naar het riviertje net buiten de grot waar zij samen met haar broer woont. Ze buigt zich voorover en gooit wat water in haar gezicht. Sora kijkt naar haar reflectie, naar haar sneeuw wit haar en naar de ogen die ze zo haat. Sora heeft net zoals haar broer twee verschillende ogen, de linkse rood en de rechtse blauw. ze heeft een klein litteken over haar linker oog. Voor ze recht staat legt ze haar hand op het litteken, ze draait haar om en gaat terug naar de grot. In de grot kijkt ze naar haar broer die snakkend naar adem op zijn hoopje bladeren ligt te slapen. Sora maakt zich zorgen en gaat naast Gin zitten. Knuffelend probeert ze hem waker te maken, maar hij wordt niet waker. Dus besluit ze om hem te laten slapen.

Naar de avond toe ligt Gin nog altijd te slapen. Sora weet dat ze niet veel kan doen dus staat ze op en gaat naar het water om na te denken, als gin tegen dat ze terug komt nog harder naar adem hapt raakt ze in paniek. Ze loopt de grot uit richting de plaats waar de andere mensen wonen, de normale mensen. Hoewel ze bang is moet en zou ze dit doen. Want ze wil haar broer helpen. hij heeft haar al zovele malen geholpen. Nu is het haar beurt. Wanneer ze op die plaats aankomt gaat ze opzoek naar iemand die haar broer kan helpen.

Na uren ronddwalen ziet ze een jonge man staan de man leest in stilte een boek. Ze gaat huilend naar hem toe en trekt aan zijn mouw. De man draait zich om en kijkt naar het kleine meisje achter zich. Hij knielt neer. Wanneer hij zijn hand op haar schouder wilt legen springt ze naar achteren. Ze wijst naar het bos. de man kijkt haar vragend aan "wat is er? is er iets in het bos?". Sora knikt en zet een paar stappen dichter naar het bos toe en trekt zachtjes aan zijn mouw. de man komt wat dichter bij haar en zij wandelt naar het bos, hij volgt haar. Als ze bij de grot aankomen wijst Sora naar Gin. De man komt dichter bij hem en lijkt bezorgt. "Hij moet naar een dokter". De man pikt Gin op en kijkt naar Sora. "Volg me." Hij wandelt weg Sora volgt hem.

In het ziekenhuis is het druk, de man brengt Gin naar een dokter. Dan gaat hij samen met Sora naar de wachtzaal en zit neer. Sora kijkt om haar heen en verstopt zich achter een stoel, ze is bang haar ademhaling is snel en ze rilt lichtjes. De man kijkt haar verward aan. Hij denkt even na. "uhm... Mijn naam is Damian, wat is jou naam?". Sora kijkt naar Damian maar antwoord niet, het is weer stil. Na een paar minuten toont Sora haar armbandje aan Damian. Hij bekijkt het "Sora?". Ze knikt. Damian glimlacht vriendelijk. "Leuk je te ontmoeten Sora". Sora kijkt naar de deur. Gin is in die kamer. "alles komt in orde, de dokter zal je broer weer beter maken". Net wanneer hij dat zegt komt de dokter naar buiten met Gin naast zich. Gin kijkt verward rond. Hij schrikt als Sora hem plots huilend in de armen vliegt. Ze stopt met huilen als Gin haar zachtjes door haar haren streelt. Damian praat met de dokter. Wanneer hij terug komt knielt hij neer bij Gin en Sora. "waar zijn jullie ouders?". Sora verstopt zich achter gin. "Weg" antwoord gin kort, hij kijkt weg. Damian denkt even. "het is al laat, willen jullie vannacht bij mij slapen? dan zoeken we morgen voor een oplossing, jullie kunnen niet eeuwig in die grot blijven". Hij staat op en steekt naar beide een hand uit, gin neemt zijn hand vast, Sora zet een stap terug en verstopt zich meer achter Gin. Gin neemt haar hand vast en samen wandelen ze naar Damian's huis.

-------------------------------------------------

dit is het eerste verhaal dat ik schrijf dus sorry als het niet zo goed is maar ik doe mijn best