(Rüya)
"Hadi Rüya, üzülme artık. Hem bence Emir, o iğrenç kızı sevmiyor, hatta ondan nefret ediyor.." diyor Aslı beni sakinleştirmeye çalışırken.
"Sevmiyor mu ? Söylesene bana Aslı, kim sevmediği biriyle evlenir ki ?" diyorum daha da fazla ağlayarak.
"Belki..belki bir şeylere mecburdur Rüya. Hemen en kötüsünü yani o kızı sevebileceğini düşünme bence.."
"Neye mecbur olabilir ki Aslı ? Basbaya seviyor işte. Ben de salak gibi..neyse."
"Sen de salak gibi ne ? Rüya çıkar şu ağzındaki baklayı.." diye ısrar ediyor Aslı.
"Bakla makla yok Aslı ! Ben sadece bir anlığına Emir ile aramdaki hasta-doktor ilişkisini unuttum.." diyorum karışan kafamı elimle tutarak.
"Hııı, demek sen Emir ile hasta-doktor ilişkisinin de önüne geçmek istiyorsun, anladım.." diyor Aslı kocaman bir gülümsemeyle.
"Ne alâkası var Aslı ya ! Seninle de konuşulmuyor var ya.." diyorum kestirip atarak.
"Bal gibi de alâkası var ama neyse seni daha fazla sıkmak istemiyorum arkadaşım.." diyor sarılarak.
"Anlayışına çok ihtiyacım var Aslı, inan bana beni en iyi sen anlarsın.." diyorum ben de ona kocaman sarılarak.
"Rüya'cığım, canım arkadaşım benim, seni çok iyi anlıyorum. Ama Emir'e olan öfkeni ve sinirini kendine de bebeğine de zarar verecek biçimde çıkarma. Bak Rüya, sen belki daha farkında bile değilsin ama; senin koruyup kollaman ve en çokta ona sevgi göstermen gereken bir bebeğin olacak.. Çevrendeki insanlara duyduğun öfkeyle kendine daha çok zarar veriyorsun aslında. Ve eğer sen o salak kız yüzünden benim yeğenime de zarar verirsen, işte o zaman seni affetmem." diyor Aslı nasihatinin ardından gülümseyerek.
"Merak etme, ben bebeğimin ve içimde benden başka bir can daha taşıdığımın gayet iyi farkındayım."
"Bunun farkında olman çok güzel. Umarım bundan sonra daha dikkatli davranırsın tatlım.."
"Şu Emir kişisine de yaptığı şeylerin yanlış olduğunu hatırlatınca içim daha rahat edecek.." diyorum aklıma gelen şeyi yapmak üzere oturduğum yerden hızlıca kalkarak.
Aslı'nın soru sormasına izin vermeden çantamı ve paltomu alıp kapıya yöneliyorum.
"Sonra görüşürüz !" diye bağırıp evden çıkıyorum.
Hemen arabama binip Emir'in hastanesine doğru yola çıkıyorum. Yol üstünde bir çiçekçi görüp duruyorum. Emir Bey'e tebrik çiçeklerimi de alıp hastaneye geliyorum.
Odasının bulunduğu kata çıkıp sekreteriyle karşılaşıyorum.
"Emir Bey, odasında mı ?" diye soruyorum vakit kaybetmeden.
"Evet Rüya Hanım, odasında."
"İçeride hastası var mı, peki ?
"Hastası yok."
"Tamamdır teşekkürler.." diyerek içeriye giriyorum.
İçeriye girdiğimde göz göze geliyoruz. Beni görünce hemen koltuğundan kalkıp yanıma geliyor.
"Hoş geldin Rüya."
"Hoş buldum Emir."
"Kontrolün dündü senin. Ne oldu neden geldin ? Bir sorun mu var ?" diye soruyor.
"Hayır sorun falan yok. Söylesene, yanına gelmem için illa kontrol gibi bir bahanem mi olması gerekiyor ?"
"Hayır tabiki hayır. Ne zaman istersen gelebileceğini sen de çok iyi biliyorsun da, bu elindeki çiçekler de ne ? Benim sana almam gerekirken sen mi bana aldın ?" diye soruyor şaşkınlığını gizleyemeyerek.
"Yo senin bana niye alman gereksin ki ? Sonuçta evleniyor olan ve tebrik edilmesi gereken kişi sensin.. Bu çiçekler de seni tebrik etmek için.." diyorum çiçekleri Emir'e uzatarak. Ve devam ediyorum konuşmama;
"Şimdilik sadece çiçek getirdim ama düğününüze de kendi adımda çelenk yaptırıp yollayacağım." diyorum dalga geçer gibi.
"Ne saçmalıyorsun Rüya ? Ne çiçeği ne çelengi ?" diyor sinirle.
"Aa öyle deme ama, büyük bir aşkla gerçekleşen bu evliliğe, çiçekler çelenkler az bile Emir.."
"Rüya biraz daha saçmalayacak mısın acaba ?"
"Ben saçmalamıyorum Emir, sadece sıradan bir hastanım ve evliliğini tebrik etmeye geldim, hepsi bu."
"Sıradan bir hastam mı ? Sen kendini gerçekten benim sıradan bir hastam olduğunu mu sanıyorsun ?"
"Evet, zaten öyle değil miyim ?"
"Yaşadığımız onca şeyden, beraber geçirdiğimiz vakitlerden, bana anlattığın o kadar özel şeylerden sonra, sen hala sıradansın öyle mi ? Hayır Rüya, sen benim için çok farklısın.." diyor aramızdaki mesafeyi hiçe indirip.
"Senin için farklı olan tek kişi, Gonca. Öyle olmasa onunla evlenir miydin ?" diye soruyorum onu suçlarcasına.
"Rüya emin ol bana, zorunda olmasam evlenmem." diyor çaresizlikle gözlerime bakarak.
"Seni bunu yapmaya zorlayan şey ne Emir ? Anlatırsan beraber çözmeye hazırım.." diyorum bir anda elini tutarak.
"Bunu sana anlatamam Rüya. Sen ve minik bebeğin, Gonca ile başa çıkamazsınız.. Onun şu an gözü dönmüş durumda, seni kendine rakip olarak gördüğü için bir an önce benimle evlenmek istiyor. Ve ben sanırım bunu yapmak zorundayım, çünkü başka çarem yok.." diyor o da elimi tutarak.
"Peki Emir. Sen kararını çoktan vermişsin, ben artık seni vazgeçirmeye çalışamam." diyorum elimdeki çiçeğin yere düşmesini izleyerek.
"Sana bundan sonrası için mutluluklar dilerim. Ben kendime başka bir doktor bulmaya karar verdim. Emin ol seni bir daha asla rahatsız etmeyeceğim. Hoşça kal..." diyerek arkamı dönüyorum.
Arkamı dönüp uzaklaşmak için iki adım attıktan sonra elleriyle hızlıca kolumu kavrıyor.
"Gitme Rüya !" derken beni kendine çekiyor.
Gözlerime uzunca bakıp en sonunda aklındaki şeyi yapıyor. İşte Rüya, işte ilk kıvılcım !
Sıcak nefesi yüzüme çarparken eliyle belimi sıkıca sarıyor ve birden dudaklarıyla kavrıyor dudaklarımı.
'Emir tam hayatından çıkıp gidecekken bunu bana neden yapıyorsun ?' diye sorgularken içimden bilinçsizce karşılık veriyorum öpüşüne.
Ve maalesef bu büyülü an tanıdık bir ses ile sona eriyor...
"Emir !"
-
Sevgili okurlarımmm,
Canınız, kanınız, yazarınız geldiii 🎈❤😄
Farkındayım, bu sefer arayı fazla uzattık. Ama geç olsun, güç olmasın... 🙃😄
Bölümü nasıl buldunuz ? 🌹🎀
Bence tam bir geri dönüş bölümü oldu..
Gidişim sessiz oldu ama dönüşüm çok ses getirecek merak etmeyin canım okuyucularım benim ! 💕💖
Bu hikaye için çok harika fikirlerim var 😍 Sizin de desteğinizle umarım hepsini gerçekleştirebilirim. ☺🙃
Hepinizi, fikirlerinizi ve yorumlarınızı çok özledim !
Arayı fazla açmadan tekrar görüşeceğiz merak etmeyin...
Yorum ve votelerinizi lütfen ve lütfen eksik etmeyiniz !!! ❤🌟💭
Hepinizi çok ama çok seviyorum 😍 Sevgi ve aşkla kalın ! 😍❤🎈
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EKSİK PARÇAM
Fanfiction"Bir kızın düğün günü, hayatının en acı günü olabilir mi ? Benim düğün günüm, hayatımdaki kayıpları en çok yaşadığım gün işte.. Onu nasıl kaybettiğimi hala aklım almıyor ! Başının ellerime düşüşü, bana son kez adımla seslenişi hala gözümün önü...
